مرادی، ابراهیم (بندرانزلی ۱۲۷۸ـ۱۳۵۶ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =سیروس ابراهیم زاده
|نام =
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=اردبیل ۱۳۱۶ش
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تیاتر در مدرسه هنرهای دراماتیک و موسیقی بیرمنگام (انگلستان، ۱۳۵۸)، زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =نمایش فرنگی و شبی خون (هر دو نوشته و به کارگردانی خودش)؛ نمایش رادیویی آن سوی پرده ها؛ فیلم کمال الملک (۱۳۶۲)
|خویشاوندان سرشناس =ناهید کبیری (همسر)
|گروه مقاله =تیاتر
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:38225200- 2.jpg|جایگزین=ابراهیم مرادی|بندانگشتی|ابراهیم مرادی]]
[[پرونده:38225200- 2.jpg|جایگزین=ابراهیم مرادی|بندانگشتی|ابراهیم مرادی]]
ابراهیم مرادی‌‌ (بندرانزلی ۱۲۷۸ـ ۱۳۵۶ش)<br><p>کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی. یکی‌ از سه‌ هنرمندی‌ است که‌ سینمای‌ ایران‌ با نام‌ آنان آغاز می‌شود. از نُه فیلمِ دورۀ اول فیلم‌سازی (۱۳۰۹ـ۱۳۱۵)، دو فیلم‌ ساختۀ‌ اوست‌: ''انتقام‌ برادر'' (۱۳۱۱)، که‌ ساخت‌ آن‌ به‌پایان‌ نرسید و به‌شکل ناقص در شهرهای‌ شمالی‌ و تهران‌ به‌نمایش‌ درآمد و با استقبال مواجه نشد. ''بوالهوس‌'' (‌۱۳۱۳)، که در سینما مایاک''‌'' تهران‌ به‌‌نمایش‌ درآمد. مرادی در ۱۳۱۴ به‌ برلین‌ رفت‌ تا پیرامونِ‌ فیلمِ‌ ناطق‌ مطالعه‌ و تحقیق‌ کند. پس‌ از بازگشت‌ به‌ ایران‌ سینمای ‌علمی‌ دارالفنون''‌'' و سینمای‌ کانون‌ بانوان‌ را تأسیس‌ و اداره‌ کرد. در ۱۳۲۶ دو اختراعِ‌ تبدیل‌ صدایِ ‌فیلم‌ با نوار مخصوص‌ و ماشین‌ زیرنویس‌ فارسیِ فیلم به ‌نامِ او به‌ثبت‌ رسید. در ۱۳۲۸ استودیو مرادی''‌'' را بنیاد‌ نهاد و سه ‌فیلمِ‌ دیگر ساخت‌: ''کمرشکن‌'' یا'' نیروی‌ اراده'' ‌(۱۳۳۰)، ''گوهر لکه‌دار'' (۱۳۳۸)، و ''لالۀ‌ دریایی'' ‌(۱۳۳۹). وی‌ فیلم‌ اخیر را با دستگاهی ‌رنگ کرد که‌ خود ساخته‌ بود.</p>
ابراهیم مرادی‌‌ (بندرانزلی ۱۲۷۸ـ ۱۳۵۶ش)<br><p>کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی. یکی‌ از سه‌ هنرمندی‌ است که‌ سینمای‌ ایران‌ با نام‌ آنان آغاز می‌شود. از نُه فیلمِ دورۀ اول فیلم‌سازی (۱۳۰۹ـ۱۳۱۵)، دو فیلم‌ ساختۀ‌ اوست‌: ''انتقام‌ برادر'' (۱۳۱۱)، که‌ ساخت‌ آن‌ به‌پایان‌ نرسید و به‌شکل ناقص در شهرهای‌ شمالی‌ و تهران‌ به‌نمایش‌ درآمد و با استقبال مواجه نشد. ''بوالهوس‌'' (‌۱۳۱۳)، که در سینما مایاک''‌'' تهران‌ به‌‌نمایش‌ درآمد. مرادی در ۱۳۱۴ به‌ برلین‌ رفت‌ تا پیرامونِ‌ فیلمِ‌ ناطق‌ مطالعه‌ و تحقیق‌ کند. پس‌ از بازگشت‌ به‌ ایران‌ سینمای ‌علمی‌ دارالفنون''‌'' و سینمای‌ کانون‌ بانوان‌ را تأسیس‌ و اداره‌ کرد. در ۱۳۲۶ دو اختراعِ‌ تبدیل‌ صدایِ ‌فیلم‌ با نوار مخصوص‌ و ماشین‌ زیرنویس‌ فارسیِ فیلم به ‌نامِ او به‌ثبت‌ رسید. در ۱۳۲۸ استودیو مرادی''‌'' را بنیاد‌ نهاد و سه ‌فیلمِ‌ دیگر ساخت‌: ''کمرشکن‌'' یا'' نیروی‌ اراده'' ‌(۱۳۳۰)، ''گوهر لکه‌دار'' (۱۳۳۸)، و ''لالۀ‌ دریایی'' ‌(۱۳۳۹). وی‌ فیلم‌ اخیر را با دستگاهی ‌رنگ کرد که‌ خود ساخته‌ بود.</p>

نسخهٔ ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۲

سیروس ابراهیم زاده
زادروز اردبیل ۱۳۱۶ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل تیاتر در مدرسه هنرهای دراماتیک و موسیقی بیرمنگام (انگلستان، ۱۳۵۸)، زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی بازیگر
آثار نمایش فرنگی و شبی خون (هر دو نوشته و به کارگردانی خودش)؛ نمایش رادیویی آن سوی پرده ها؛ فیلم کمال الملک (۱۳۶۲)
گروه مقاله تیاتر
خویشاوندان سرشناس ناهید کبیری (همسر)
ابراهیم مرادی
ابراهیم مرادی

ابراهیم مرادی‌‌ (بندرانزلی ۱۲۷۸ـ ۱۳۵۶ش)

کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی. یکی‌ از سه‌ هنرمندی‌ است که‌ سینمای‌ ایران‌ با نام‌ آنان آغاز می‌شود. از نُه فیلمِ دورۀ اول فیلم‌سازی (۱۳۰۹ـ۱۳۱۵)، دو فیلم‌ ساختۀ‌ اوست‌: انتقام‌ برادر (۱۳۱۱)، که‌ ساخت‌ آن‌ به‌پایان‌ نرسید و به‌شکل ناقص در شهرهای‌ شمالی‌ و تهران‌ به‌نمایش‌ درآمد و با استقبال مواجه نشد. بوالهوس‌ (‌۱۳۱۳)، که در سینما مایاک تهران‌ به‌‌نمایش‌ درآمد. مرادی در ۱۳۱۴ به‌ برلین‌ رفت‌ تا پیرامونِ‌ فیلمِ‌ ناطق‌ مطالعه‌ و تحقیق‌ کند. پس‌ از بازگشت‌ به‌ ایران‌ سینمای ‌علمی‌ دارالفنون و سینمای‌ کانون‌ بانوان‌ را تأسیس‌ و اداره‌ کرد. در ۱۳۲۶ دو اختراعِ‌ تبدیل‌ صدایِ ‌فیلم‌ با نوار مخصوص‌ و ماشین‌ زیرنویس‌ فارسیِ فیلم به ‌نامِ او به‌ثبت‌ رسید. در ۱۳۲۸ استودیو مرادی را بنیاد‌ نهاد و سه ‌فیلمِ‌ دیگر ساخت‌: کمرشکن‌ یا نیروی‌ اراده ‌(۱۳۳۰)، گوهر لکه‌دار (۱۳۳۸)، و لالۀ‌ دریایی ‌(۱۳۳۹). وی‌ فیلم‌ اخیر را با دستگاهی ‌رنگ کرد که‌ خود ساخته‌ بود.