سوندهایم، استیفن: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
سوندهایم، استیفن ( -1930) Sondheim, Stephen | سوندهایم، استیفن ( -1930) Sondheim, Stephen | ||
(نام کامل: استیفن جاشوآ سوندهایم) آهنگساز و ترانه‌سرای آمریکایی. | (نام کامل: استیفن جاشوآ سوندهایم) آهنگساز و ترانه‌سرای آمریکایی. معتبرترین آهنگساز تاریخ تئاتر برادوی و سرایندۀ اشعار ''داستان وست ساید برنشتاین'' (1957) و ''کولی استاین'' (1959) بود. بعدها برای نمایش‌هایی مثل ''در راه دادگاه اتفاق خنده‌داری افتاد'' (1962)، ''یکشنبه در پارک با جورج'' (1984)، و به ''درون جنگل'' (1987) موسیقی و شعر ساخت. | ||
سوندهایم در کالج ویلیامز، ماساچوست، و زیرنظر میلتون بابیت تحصیل کرد. وی که کارش را به عنوان دستیار در موزیکالی از هامراشتاین شروع کرده بود، پس از پایان مدرسه کارش را با موزیکال «شب شنبه» در برادوی در سال ۱۹۵۳ شروع کرد و پس از آشنایی با برنشتاین موسیقی نمایشی از «رومئو و ژولیت» را در سال ۱۹۵۷ نوشت. درخشش وی در سال ۱۹۶۹ با «کمپانی» رقم خورد و اولین تونی را برای وی به ارمغان آورد. سال بعد «حماقت‌ها» به کسب جایزۀ تونی دیگری برای او انجامید و «موسیقی یک شب کوچک» که سال ۱۹۷۳ بر مبنای رمانسی چخوفی با عنوان «لبخندهای یک شب کوچک» از اینگمار برگمان ساخته شد، موفقیت او را برای همیشه تثبیت کرد. از موفقیت‌های متاخرتر سوندهایم در برادوی می‌توان از «یکشنبه در پارک با جورج» یاد کرد که برای آن در سال ۱۹۸۵ جایزه پولیتزر را برد. آخرین نمایش موزیکال وی «سفر جاده‌ای» بود که سال ۱۹۹۹ در شیکاگو به روی صحنه رفت و چند سال بعد به برادوی رسید. وی سازنده موسیقی متن فیلم‌های سینمایی هم بود؛ از جمله فیلم «استاویسکی» آلن رنه در سال ۱۹۷۴ و موسیقی «دیرتر یا زودتر» که سال ۱۹۹۱ برای ساخت آن موفق به کسب اسکار شد. این آهنگساز چندین جایزه گرمی نیز برای آلبوم‌های بازیگران موزیکال در کارنامه دارد. | |||
از دیگر نمایش‌هایی که موسیقی و شعرشان کار او بود می‌توان به ''اوورتورهای پاسیفیک'' (1976)، ''سوینی تاد'' (1979)، ''آدمکش‌ها'' (1990)، و ''پاسیون'' (1994) اشاره کرد. | |||
نمایش‌های وی از کمدی «اتفاق خنده‌داری که در راه تالار نشست رخ داد» تا نمایش «کمپانی» و «سویینی تاد» اپرایی و نمایش تجربی «اورتورهای اقیانوس آرام»، همه موجب تحول در صحنه‌های نمایش برادوی شدند و به پیشرفت آن کمک کردند. سوندهایم که از دستیاران اسکار هامراشتاین دوم بود، به آرامی از سنت‌های ملودیک تئاتری دور شد و مضامین و ساختارهای پیچیده و ناهمگون موسیقی کلاسیک قرن بیستم را وارد نمایش‌های برادوی کرد. از آثار وی اقتباس‌های متعددی در هالیوود شده است از جمله اقتباس از «سویینی تاد» که در سال ۲۰۰۷ با بازی جانی دپ توسط تیم برتون انجام شد. اقتباس از «در میان جنگل» توسط سونی با بازی مریل استریپ در سال ۲۰۱۴ هم از جمله همین موارد است. | |||
وی که برندۀ یک جایزه اسکار، هشت جایزۀ تونی، چندین جایزۀ گرمی و یک جایزه پولیتزر بود، از سوی فرانک ریچ از نیویورک تایمز به عنوان «بزرگترین و شاید مشهورترین فرد در تئاتر موزیکال» نامیده شد. | |||
---- | |||
<br /> | |||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:مدرن جهان]] | [[رده:مدرن جهان]] | ||
نسخهٔ ۱۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۳۹
| استیفن سوندهایم Stephen Sondheim | |
|---|---|
| درگذشت | 1930م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز و ترانه‌سرای |
| آثار |
اشعار داستان وست ساید برنشتاین (1957) و کولی استاین (1959) موسیقی و شعر نمایش‌هایی مثل در راه دادگاه اتفاق خنده‌داری افتاد (1962)، یکشنبه در پارک با جورج (1984)، به درون جنگل (1987)، یک موسیقی کوچک شبانگاهی (1972)، اوورتورهای پاسیفیک (1976)، سوینی تاد (1979)، آدمکش‌ها (1990)، و پاسیون (1994) |
| گروه مقاله | موسیقی |
سوندهایم، استیفن ( -1930) Sondheim, Stephen
(نام کامل: استیفن جاشوآ سوندهایم) آهنگساز و ترانه‌سرای آمریکایی. معتبرترین آهنگساز تاریخ تئاتر برادوی و سرایندۀ اشعار داستان وست ساید برنشتاین (1957) و کولی استاین (1959) بود. بعدها برای نمایش‌هایی مثل در راه دادگاه اتفاق خنده‌داری افتاد (1962)، یکشنبه در پارک با جورج (1984)، و به درون جنگل (1987) موسیقی و شعر ساخت.
سوندهایم در کالج ویلیامز، ماساچوست، و زیرنظر میلتون بابیت تحصیل کرد. وی که کارش را به عنوان دستیار در موزیکالی از هامراشتاین شروع کرده بود، پس از پایان مدرسه کارش را با موزیکال «شب شنبه» در برادوی در سال ۱۹۵۳ شروع کرد و پس از آشنایی با برنشتاین موسیقی نمایشی از «رومئو و ژولیت» را در سال ۱۹۵۷ نوشت. درخشش وی در سال ۱۹۶۹ با «کمپانی» رقم خورد و اولین تونی را برای وی به ارمغان آورد. سال بعد «حماقت‌ها» به کسب جایزۀ تونی دیگری برای او انجامید و «موسیقی یک شب کوچک» که سال ۱۹۷۳ بر مبنای رمانسی چخوفی با عنوان «لبخندهای یک شب کوچک» از اینگمار برگمان ساخته شد، موفقیت او را برای همیشه تثبیت کرد. از موفقیت‌های متاخرتر سوندهایم در برادوی می‌توان از «یکشنبه در پارک با جورج» یاد کرد که برای آن در سال ۱۹۸۵ جایزه پولیتزر را برد. آخرین نمایش موزیکال وی «سفر جاده‌ای» بود که سال ۱۹۹۹ در شیکاگو به روی صحنه رفت و چند سال بعد به برادوی رسید. وی سازنده موسیقی متن فیلم‌های سینمایی هم بود؛ از جمله فیلم «استاویسکی» آلن رنه در سال ۱۹۷۴ و موسیقی «دیرتر یا زودتر» که سال ۱۹۹۱ برای ساخت آن موفق به کسب اسکار شد. این آهنگساز چندین جایزه گرمی نیز برای آلبوم‌های بازیگران موزیکال در کارنامه دارد.
از دیگر نمایش‌هایی که موسیقی و شعرشان کار او بود می‌توان به اوورتورهای پاسیفیک (1976)، سوینی تاد (1979)، آدمکش‌ها (1990)، و پاسیون (1994) اشاره کرد.
نمایش‌های وی از کمدی «اتفاق خنده‌داری که در راه تالار نشست رخ داد» تا نمایش «کمپانی» و «سویینی تاد» اپرایی و نمایش تجربی «اورتورهای اقیانوس آرام»، همه موجب تحول در صحنه‌های نمایش برادوی شدند و به پیشرفت آن کمک کردند. سوندهایم که از دستیاران اسکار هامراشتاین دوم بود، به آرامی از سنت‌های ملودیک تئاتری دور شد و مضامین و ساختارهای پیچیده و ناهمگون موسیقی کلاسیک قرن بیستم را وارد نمایش‌های برادوی کرد. از آثار وی اقتباس‌های متعددی در هالیوود شده است از جمله اقتباس از «سویینی تاد» که در سال ۲۰۰۷ با بازی جانی دپ توسط تیم برتون انجام شد. اقتباس از «در میان جنگل» توسط سونی با بازی مریل استریپ در سال ۲۰۱۴ هم از جمله همین موارد است.
وی که برندۀ یک جایزه اسکار، هشت جایزۀ تونی، چندین جایزۀ گرمی و یک جایزه پولیتزر بود، از سوی فرانک ریچ از نیویورک تایمز به عنوان «بزرگترین و شاید مشهورترین فرد در تئاتر موزیکال» نامیده شد.