پیرنیا، داود (تهران ۱۲۷۹ـ همان جا ۱۳۵۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[پرونده: 13235400.jpg | بندانگشتی|پيرنيا، داود]]ادیب، سیاستمدار، و موسیقی‌پرور. بعد از کناره‌گیری از خدمات اداری در اوایل دهۀ ۱۳۳۰، برنامههای مشهور «''گل‌ها''» در رادیو تهران را پایه‌گذاری کرد و ده سال (۱۳۳۵ـ۱۳۴۵) سرپرست این برنامه بود. برنامۀ مذکور با هدف احیای موسیقی اصیل ایرانی و استفاده از هنر استادانی که چندان در اجتماع حضور نداشتند، و پس از تجدید سازمان اداری رادیو تهران، زیر نظر ادارۀ انتشارات و تبلیغات، طراحی و سرپرستی شد. اولین برنامۀ آن با نام ''گل‌های جاویدان'' در ۱۳۳۵ با همکاری [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] تهیه و پخش شد و سپس برنامههای ''گل‌های رنگارنگ''، ''برگ سبز''، ''گل‌های صحرایی'' و ''یک شاخه گل'' نیز به آن‌ها اضافه شد. محتوای این برنامه‌ها شعر و موسیقی ایرانی به انتخاب پیرنیا بود و شماری از برجسته‌ترین نوازندگان، آهنگ‌سازان، تنظیم‌کنندگان، ترانه‌سرایان و خوانندگان موسیقی از تهران، و گاه اصفهان و به‌ندرت از شهرهای دیگر، با این برنامه همکاری می‌کردند. آثار متعددی در قالب‌های ارکستری، تک‌نوازی، تک‌خوانی و دونوازی، ضربی و آوازی و ... در این برنامه‌ها ضبط شد و مجموعه‌های متعددی از آن نزد مجموعه‌داران موسیقی وجود دارد. پیرنیا مبتکر نخستین برنامههای رادیویی ویژۀ کودکان در ایران نیز بود که با همکاری فرزندش بیژن اجرا می‌شد. آثار پراکندۀ قلمی او، شامل قطعات ادبی رمانتیک به‌چاپ رسیده است. نمونه‌ای از طبع‌آزمایی او در موسیقی نیز، اجرا شده است و آن آهنگ برنامۀ ''گل‌های شمارۀ ۲۲۹'' در بیات زند است که با پیانوی [[محجوبی، مرتضی (تهران ۱۲۷۹ـ همان جا ۱۳۴۴ش)|مرتضی محجوبی]] و صدای [[قوامی، حسین (تهران ۱۲۸۸ـ همان جا ۱۳۶۸ش)|حسین قوامی]] اجرا و ضبط شده است. داود پیرنیا از ۱۳۴۵ به‌سبب تغییر سیاست‌های دولت در ادارۀ رادیو و تلویزیون تازه‌تأسیس ایران، از سرپرستی برنامه ''گل‌ها'' کناره‌گیری کرد. موسیقی‌شناسان، دورۀ برنامه «''گل‌ها''» را یکی از ادوار قابل تأمل در سیر تحول موسیقی رسمی ایران می‌دانند. | [[پرونده: 13235400.jpg | بندانگشتی|پيرنيا، داود]]ادیب، سیاستمدار، و موسیقی‌پرور. بعد از کناره‌گیری از خدمات اداری در اوایل دهۀ ۱۳۳۰، برنامههای مشهور «''گل‌ها''» در رادیو تهران را پایه‌گذاری کرد و ده سال (۱۳۳۵ـ۱۳۴۵) سرپرست این برنامه بود. برنامۀ مذکور با هدف احیای موسیقی اصیل ایرانی و استفاده از هنر استادانی که چندان در اجتماع حضور نداشتند، و پس از تجدید سازمان اداری رادیو تهران، زیر نظر ادارۀ انتشارات و تبلیغات، طراحی و سرپرستی شد. اولین برنامۀ آن با نام ''گل‌های جاویدان'' در ۱۳۳۵ با همکاری [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] تهیه و پخش شد و سپس برنامههای ''گل‌های رنگارنگ''، ''برگ سبز''، ''گل‌های صحرایی'' و ''یک شاخه گل'' نیز به آن‌ها اضافه شد. محتوای این برنامه‌ها شعر و موسیقی ایرانی به انتخاب پیرنیا بود و شماری از برجسته‌ترین نوازندگان، آهنگ‌سازان، تنظیم‌کنندگان، ترانه‌سرایان و خوانندگان موسیقی از تهران، و گاه اصفهان و به‌ندرت از شهرهای دیگر، با این برنامه همکاری می‌کردند. آثار متعددی در قالب‌های ارکستری، تک‌نوازی، تک‌خوانی و دونوازی، ضربی و آوازی و ... در این برنامه‌ها ضبط شد و مجموعه‌های متعددی از آن نزد مجموعه‌داران موسیقی وجود دارد. پیرنیا مبتکر نخستین برنامههای رادیویی ویژۀ کودکان در ایران نیز بود که با همکاری فرزندش بیژن اجرا می‌شد. آثار پراکندۀ قلمی او، شامل قطعات ادبی رمانتیک به‌چاپ رسیده است. نمونه‌ای از طبع‌آزمایی او در موسیقی نیز، اجرا شده است و آن آهنگ برنامۀ ''گل‌های شمارۀ ۲۲۹'' در بیات زند است که با پیانوی [[محجوبی، مرتضی (تهران ۱۲۷۹ـ همان جا ۱۳۴۴ش)|مرتضی محجوبی]] و صدای [[قوامی، حسین (تهران ۱۲۸۸ـ همان جا ۱۳۶۸ش)|حسین قوامی]] اجرا و ضبط شده است. داود پیرنیا از ۱۳۴۵ به‌سبب تغییر سیاست‌های دولت در ادارۀ رادیو و تلویزیون تازه‌تأسیس ایران، از سرپرستی برنامه ''گل‌ها'' کناره‌گیری کرد. موسیقی‌شناسان، دورۀ برنامه «''گل‌ها''» را یکی از ادوار قابل تأمل در سیر تحول موسیقی رسمی ایران می‌دانند. | ||
<br><!--13235400--> | <br><!--13235400--> | ||
[[رده: | [[رده:رسانه ها و ارتباطات]] | ||
[[رده:ایران | [[رده:رسانه های دیداری و شنیداری ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۸
پیرنیا، داود (تهران ۱۲۷۹ـ همان‌جا ۱۳۵۰ش)
ادیب، سیاستمدار، و موسیقی‌پرور. بعد از کناره‌گیری از خدمات اداری در اوایل دهۀ ۱۳۳۰، برنامههای مشهور «گل‌ها» در رادیو تهران را پایه‌گذاری کرد و ده سال (۱۳۳۵ـ۱۳۴۵) سرپرست این برنامه بود. برنامۀ مذکور با هدف احیای موسیقی اصیل ایرانی و استفاده از هنر استادانی که چندان در اجتماع حضور نداشتند، و پس از تجدید سازمان اداری رادیو تهران، زیر نظر ادارۀ انتشارات و تبلیغات، طراحی و سرپرستی شد. اولین برنامۀ آن با نام گل‌های جاویدان در ۱۳۳۵ با همکاری ابوالحسن صبا تهیه و پخش شد و سپس برنامههای گل‌های رنگارنگ، برگ سبز، گل‌های صحرایی و یک شاخه گل نیز به آن‌ها اضافه شد. محتوای این برنامه‌ها شعر و موسیقی ایرانی به انتخاب پیرنیا بود و شماری از برجسته‌ترین نوازندگان، آهنگ‌سازان، تنظیم‌کنندگان، ترانه‌سرایان و خوانندگان موسیقی از تهران، و گاه اصفهان و به‌ندرت از شهرهای دیگر، با این برنامه همکاری می‌کردند. آثار متعددی در قالب‌های ارکستری، تک‌نوازی، تک‌خوانی و دونوازی، ضربی و آوازی و ... در این برنامه‌ها ضبط شد و مجموعه‌های متعددی از آن نزد مجموعه‌داران موسیقی وجود دارد. پیرنیا مبتکر نخستین برنامههای رادیویی ویژۀ کودکان در ایران نیز بود که با همکاری فرزندش بیژن اجرا می‌شد. آثار پراکندۀ قلمی او، شامل قطعات ادبی رمانتیک به‌چاپ رسیده است. نمونه‌ای از طبع‌آزمایی او در موسیقی نیز، اجرا شده است و آن آهنگ برنامۀ گل‌های شمارۀ ۲۲۹ در بیات زند است که با پیانوی مرتضی محجوبی و صدای حسین قوامی اجرا و ضبط شده است. داود پیرنیا از ۱۳۴۵ به‌سبب تغییر سیاست‌های دولت در ادارۀ رادیو و تلویزیون تازه‌تأسیس ایران، از سرپرستی برنامه گل‌ها کناره‌گیری کرد. موسیقی‌شناسان، دورۀ برنامه «گل‌ها» را یکی از ادوار قابل تأمل در سیر تحول موسیقی رسمی ایران می‌دانند.