ارف، کارل (۱۸۹۵ـ۱۹۸۲م): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
اُرف، کارل (۱۸۹۵ـ۱۹۸۲)(Orff, Carl)<br /> | |||
اُرف، کارل (۱۸۹۵ـ۱۹۸۲)(Orff, Carl)<br /> | [[پرونده:Orff, Carl1.jpg|بندانگشتی|کارل ارف]] | ||
آهنگ‌ساز آلمانی. سبک شخصی خود را دنبال می‌کرد و مشخصۀ آثارش نامطبوع‌های تیز و زننده و استفاده از سازهای کوبی مختلف است. ازجمله ساخته‌های اوست: کانتات ''کارمینا بورانا''<ref>Carmina Burana</ref> (۱۹۳۷) و اپرای ''آنتیگونه''<ref>Antigonae</ref> (۱۹۴۹). ارف در [[مونیخ|مونیخ]] تحصیل کرد و استاد آهنگ‌سازی مدرسۀ گونتِر<ref>Gunther School</ref> در این شهر شد. رهبر ارکستر نیز بود و آثار موسیقی قدیم، به‌خصوص اپراهای [[مونته وردی ، کلاودیو جووانی (۱۵۶۷ـ۱۶۴۳)|مونته‌وردی]]<ref>Monteverdi</ref>، را تصحیح می‌کرد. موفقیت زودهنگام او با ''کارمینا بورانا''، که بر پایۀ اوستیناتوهای ریتمیک (ریتم‌های مدام تکرارشونده) و ملودی آوازیِ متناسب و موزون شکل گرفته بود، در آثار بعدی وی تکرار نشد. ازجمله آثار اوست: اپرا و موسیقی صحنه‌ای. ۱۱ اپرا و نمایش‌نامۀ موزیکال، شامل ''زنِ زیرک''<ref>''Die Kluge''</ref> (۱۹۴۳)، ''کاتولی کارمینا''<ref>''Catulli Carmina''</ref> وادیپ شاه<ref>''Oedipus der Tyrann''</ref> (از روی سوفوکلس<ref>Sophocles</ref>، ۱۹۴۹، ۱۹۵۹)، ''پیروزی آفرودیته''<ref>''Trionfo di Afrodite''</ref> (۱۹۵۳)، ''پرومتئوس''<ref>''Prometheus''</ref> ''''(۱۹۶۶)، ''نمایشِ آخرالزمان''<ref>De Temporum Fine Comoedia</ref> (۱۹۷۳)؛ بالۀ ''آتشین‌رنگ''<ref>''Der Feuerfarbene''</ref>؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامۀ ''رؤیای شب نیمۀ تابستان''<ref>''A Midsummer Night’s Dream''</ref> اثر [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]]<ref>Shakespeare</ref> (روایت اول که به‌جای موسیقی [[مندلسون (بارتولدی)، فلیکس (۱۸۰۹ـ۱۸۴۷)|مندلسون]]<ref>Mendelssohn</ref> ساخته شد که نازی‌ها آن را ممنوع کرده بودند) (۱۹۳۹ـ۱۹۶۲). آثار دیگر ''مشق شب''<ref>''Schulwerk''</ref> برای ترکیب‌هایی از سازهای رایج و ساخته‌هایی مشابه برای استفادۀ غیرحرفه‌ای‌ها؛ کانتات ''رستاخیزِ برج''<ref>''Des Turmes Auferstehung''</ref>. | |||
آهنگ‌ساز آلمانی. سبک شخصی خود را دنبال می‌کرد و مشخصۀ آثارش نامطبوع‌های تیز و زننده و استفاده از سازهای کوبی مختلف است. ازجمله ساخته‌های اوست: کانتات ''کارمینا بورانا''<ref>Carmina Burana</ref> (۱۹۳۷) و اپرای ''آنتیگونه''<ref>Antigonae</ref> (۱۹۴۹). ارف در [[مونیخ|مونیخ]] تحصیل کرد و استاد آهنگ‌سازی مدرسۀ گونتِر<ref>Gunther School</ref> در این شهر شد. رهبر ارکستر نیز بود و آثار موسیقی قدیم، به‌خصوص اپراهای [[مونته وردی ، کلاودیو جووانی (۱۵۶۷ـ۱۶۴۳)|مونته‌وردی]]<ref>Monteverdi</ref>، را تصحیح می‌کرد. موفقیت زودهنگام او با ''کارمینا بورانا''، که بر پایۀ اوستیناتوهای ریتمیک (ریتم‌های مدام تکرارشونده) و ملودی آوازیِ متناسب و موزون شکل گرفته بود، در آثار بعدی وی تکرار نشد. ازجمله آثار اوست: اپرا و موسیقی صحنه‌ای. ۱۱ اپرا و نمایش‌نامۀ موزیکال، شامل ''زنِ زیرک''<ref>''Die Kluge''</ref> (۱۹۴۳)، ''کاتولی کارمینا''<ref>''Catulli Carmina''</ref> وادیپ شاه<ref>''Oedipus der Tyrann''</ref> (از روی سوفوکلس<ref>Sophocles</ref>، ۱۹۴۹، ۱۹۵۹)، ''پیروزی آفرودیته''<ref>''Trionfo di Afrodite''</ref> (۱۹۵۳)، ''پرومتئوس''<ref>''Prometheus''</ref> ''''(۱۹۶۶)، ''نمایشِ آخرالزمان''<ref>De Temporum Fine Comoedia</ref> (۱۹۷۳)؛ بالۀ ''آتشین‌رنگ''<ref>''Der Feuerfarbene''</ref>؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامۀ ''رؤیای شب نیمۀ تابستان''<ref>''A Midsummer Night’s Dream''</ref> اثر شکسپیر<ref>Shakespeare</ref> (روایت اول که به‌جای موسیقی مندلسون<ref>Mendelssohn</ref> ساخته شد که نازی‌ها آن را ممنوع کرده بودند) (۱۹۳۹ـ۱۹۶۲). آثار دیگر ''مشق شب''<ref>''Schulwerk''</ref> | |||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۶
| کارل ارف Carl Orff | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۵م |
| درگذشت | ۱۹۸۲م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | ۱۱ اپرا و نمایش‌نامۀ موزیکال، شامل زنِ زیرک (۱۹۴۳)، کاتولی کارمینا وادیپ شاه (از روی سوفوکلس، ۱۹۴۹، ۱۹۵۹)، پیروزی آفرودیته (۱۹۵۳)، پرومتئوس (۱۹۶۶)، نمایشِ آخرالزمان (۱۹۷۳)؛ بالۀ آتشین‌رنگ؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامۀ رؤیای شب نیمۀ تابستان اثر شکسپیر (روایت اول که به‌جای موسیقی مندلسون ساخته شد که نازی‌ها آن را ممنوع کرده بودند) (۱۹۳۹ـ۱۹۶۲) |
| گروه مقاله | موسیقی |
اُرف، کارل (۱۸۹۵ـ۱۹۸۲)(Orff, Carl)
آهنگ‌ساز آلمانی. سبک شخصی خود را دنبال می‌کرد و مشخصۀ آثارش نامطبوع‌های تیز و زننده و استفاده از سازهای کوبی مختلف است. ازجمله ساخته‌های اوست: کانتات کارمینا بورانا[۱] (۱۹۳۷) و اپرای آنتیگونه[۲] (۱۹۴۹). ارف در مونیخ تحصیل کرد و استاد آهنگ‌سازی مدرسۀ گونتِر[۳] در این شهر شد. رهبر ارکستر نیز بود و آثار موسیقی قدیم، به‌خصوص اپراهای مونته‌وردی[۴]، را تصحیح می‌کرد. موفقیت زودهنگام او با کارمینا بورانا، که بر پایۀ اوستیناتوهای ریتمیک (ریتم‌های مدام تکرارشونده) و ملودی آوازیِ متناسب و موزون شکل گرفته بود، در آثار بعدی وی تکرار نشد. ازجمله آثار اوست: اپرا و موسیقی صحنه‌ای. ۱۱ اپرا و نمایش‌نامۀ موزیکال، شامل زنِ زیرک[۵] (۱۹۴۳)، کاتولی کارمینا[۶] وادیپ شاه[۷] (از روی سوفوکلس[۸]، ۱۹۴۹، ۱۹۵۹)، پیروزی آفرودیته[۹] (۱۹۵۳)، پرومتئوس[۱۰] (۱۹۶۶)، نمایشِ آخرالزمان[۱۱] (۱۹۷۳)؛ بالۀ آتشین‌رنگ[۱۲]؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامۀ رؤیای شب نیمۀ تابستان[۱۳] اثر شکسپیر[۱۴] (روایت اول که به‌جای موسیقی مندلسون[۱۵] ساخته شد که نازی‌ها آن را ممنوع کرده بودند) (۱۹۳۹ـ۱۹۶۲). آثار دیگر مشق شب[۱۶] برای ترکیب‌هایی از سازهای رایج و ساخته‌هایی مشابه برای استفادۀ غیرحرفه‌ای‌ها؛ کانتات رستاخیزِ برج[۱۷].