اسودبرگ، تیودور (۱۸۸۴ـ۱۹۷۱): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi1 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}شیمی‌دان سوئدی. در ۱۹۲۳، برای نخستین‌بار اولتراسانتریفوژ<ref>ultracentrifuge</ref> را ساخت که ماشینی برای جداسازی سریع ذرات براساس جرم آن‌هاست. با این وسیله می‌توان حضور آلودگی‌ها را در نمونه‌ای از [[پروتیین|پروتئین]]<ref>protein</ref> تازه ظاهر ساخت و پلیمر‌های بلندزنجیره<ref>long-chain polymers</ref> گوناگون را از هم جدا کرد. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۲۶ به‌سبب بررسی سیستم‌های پاشیده<ref>dispersed systems</ref> به او اعطا شد. در حوالی گِوْله<ref>Gävle</ref> زاده شد و در [[اوپسالا، شهر|اوپسالا]]<ref>Uppsula</ref> درس خواند. از ۱۹۱۲ تا ۱۹۴۹، در مقام استاد و از ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۷، در مقام رئیس انستیتوی شیمی هسته‌ای<ref>Institute of Nuclear Chemistry</ref> در اوپسالا فعالیت می‌کرد. تعدادی از ارگانوسول‌های<ref>organosols</ref> جدید را از حدود ۳۰ فلز تهیه کرد. او با استفاده از یک اولترامیکروسکوپ<ref>ultramicroscope</ref> ذرات را در این سول<ref>sol</ref>ها مطالعه و نظریۀ [[اینشتین، آلبرت (۱۸۷۹ـ۱۹۵۵)|آلبرت اینشتین]] را دربارۀ حرکت براونی<ref>Brownian movement</ref> تأیید کرد. او کشف کرد که [[توریوم]] ـ X<ref>thorium-X</ref>، که اکنون با نام سربِ ۲۰۸<ref>lead-208</ref> شناخته می‌شود، با سرب و نمک‌های [[باریوم]]<ref>barium salts</ref>، و نه با ترکیبات دیگر، متبلور می‌شود. به این ترتیب، او پیش از شیمی‌دان انگلیسی، [[سدی، فردریک (۱۸۷۷ـ۱۹۵۶)|فریدریک سُدی]]<ref>Frederick Soddy</ref>، امکان حضور [[ایزوتوپ|ایزوتوپ]]<nowiki/>ها را مطرح کرد. در ۱۹۲۳، دریافت که شیمی در زمینۀ تشکیل تصاویر پنهان در امولسیون‌های عکاسی<ref>photographic emulsions</ref> نیز نقش دارد. او با تحقیق در زمینۀ پلیمر‌های سنتزی<ref>synthetic polymers</ref> [[میکروسکوپ الکترونی]]<ref>electron microscopy</ref> را برای مطالعۀ [[سلولز]]<ref>cellulose</ref> مصنوعی و طبیعی، تکنیک‌های پراش [[اشعه ایکس|اشعۀ ایکس]]<ref>X-ray diffraction techniques</ref> را برای بررسی فیبرهای سلولزی<ref>cellulose fibres</ref>، و پراش الکترونی<ref>electron diffraction</ref> را برای آنالیز میسل‌های کلوئیدی<ref>colloidal micelles</ref> و بلورک‌ها<ref>crystallites</ref> به‌کار برد. | }} | ||
[[پرونده:11336000.jpg|بندانگشتی|تئودور اسودبرگ]] | |||
شیمی‌دان سوئدی. در ۱۹۲۳، برای نخستین‌بار اولتراسانتریفوژ<ref>ultracentrifuge</ref> را ساخت که ماشینی برای جداسازی سریع ذرات براساس جرم آن‌هاست. با این وسیله می‌توان حضور آلودگی‌ها را در نمونه‌ای از [[پروتیین|پروتئین]]<ref>protein</ref> تازه ظاهر ساخت و پلیمر‌های بلندزنجیره<ref>long-chain polymers</ref> گوناگون را از هم جدا کرد. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۲۶ به‌سبب بررسی سیستم‌های پاشیده<ref>dispersed systems</ref> به او اعطا شد. در حوالی گِوْله<ref>Gävle</ref> زاده شد و در [[اوپسالا، شهر|اوپسالا]]<ref>Uppsula</ref> درس خواند. از ۱۹۱۲ تا ۱۹۴۹، در مقام استاد و از ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۷، در مقام رئیس انستیتوی شیمی هسته‌ای<ref>Institute of Nuclear Chemistry</ref> در اوپسالا فعالیت می‌کرد. تعدادی از ارگانوسول‌های<ref>organosols</ref> جدید را از حدود ۳۰ فلز تهیه کرد. او با استفاده از یک اولترامیکروسکوپ<ref>ultramicroscope</ref> ذرات را در این سول<ref>sol</ref>ها مطالعه و نظریۀ [[اینشتین، آلبرت (۱۸۷۹ـ۱۹۵۵)|آلبرت اینشتین]] را دربارۀ حرکت براونی<ref>Brownian movement</ref> تأیید کرد. او کشف کرد که [[توریوم]] ـ X<ref>thorium-X</ref>، که اکنون با نام سربِ ۲۰۸<ref>lead-208</ref> شناخته می‌شود، با سرب و نمک‌های [[باریوم]]<ref>barium salts</ref>، و نه با ترکیبات دیگر، متبلور می‌شود. به این ترتیب، او پیش از شیمی‌دان انگلیسی، [[سدی، فردریک (۱۸۷۷ـ۱۹۵۶)|فریدریک سُدی]]<ref>Frederick Soddy</ref>، امکان حضور [[ایزوتوپ|ایزوتوپ]]<nowiki/>ها را مطرح کرد. در ۱۹۲۳، دریافت که شیمی در زمینۀ تشکیل تصاویر پنهان در امولسیون‌های عکاسی<ref>photographic emulsions</ref> نیز نقش دارد. او با تحقیق در زمینۀ پلیمر‌های سنتزی<ref>synthetic polymers</ref> [[میکروسکوپ الکترونی]]<ref>electron microscopy</ref> را برای مطالعۀ [[سلولز]]<ref>cellulose</ref> مصنوعی و طبیعی، تکنیک‌های پراش [[اشعه ایکس|اشعۀ ایکس]]<ref>X-ray diffraction techniques</ref> را برای بررسی فیبرهای سلولزی<ref>cellulose fibres</ref>، و پراش الکترونی<ref>electron diffraction</ref> را برای آنالیز میسل‌های کلوئیدی<ref>colloidal micelles</ref> و بلورک‌ها<ref>crystallites</ref> به‌کار برد. | |||
<br /> | <br /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۸
اِسْوِدْبِرگ، تِئودور (۱۸۸۴ـ۱۹۷۱)(Svedberg, Theodor)
| تئودور اسودبرگ Theodor Svedberg | |
|---|---|
| زادروز |
حوالی گِوْله ۱۸۸۴م |
| درگذشت | ۱۹۷۱م |
| ملیت | سوئدی |
| تحصیلات و محل تحصیل | اوپسالا |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی دان |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل شیمی (۱۹۲۶) |
شیمی‌دان سوئدی. در ۱۹۲۳، برای نخستین‌بار اولتراسانتریفوژ[۱] را ساخت که ماشینی برای جداسازی سریع ذرات براساس جرم آن‌هاست. با این وسیله می‌توان حضور آلودگی‌ها را در نمونه‌ای از پروتئین[۲] تازه ظاهر ساخت و پلیمر‌های بلندزنجیره[۳] گوناگون را از هم جدا کرد. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۲۶ به‌سبب بررسی سیستم‌های پاشیده[۴] به او اعطا شد. در حوالی گِوْله[۵] زاده شد و در اوپسالا[۶] درس خواند. از ۱۹۱۲ تا ۱۹۴۹، در مقام استاد و از ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۷، در مقام رئیس انستیتوی شیمی هسته‌ای[۷] در اوپسالا فعالیت می‌کرد. تعدادی از ارگانوسول‌های[۸] جدید را از حدود ۳۰ فلز تهیه کرد. او با استفاده از یک اولترامیکروسکوپ[۹] ذرات را در این سول[۱۰]ها مطالعه و نظریۀ آلبرت اینشتین را دربارۀ حرکت براونی[۱۱] تأیید کرد. او کشف کرد که توریوم ـ X[۱۲]، که اکنون با نام سربِ ۲۰۸[۱۳] شناخته می‌شود، با سرب و نمک‌های باریوم[۱۴]، و نه با ترکیبات دیگر، متبلور می‌شود. به این ترتیب، او پیش از شیمی‌دان انگلیسی، فریدریک سُدی[۱۵]، امکان حضور ایزوتوپ‌ها را مطرح کرد. در ۱۹۲۳، دریافت که شیمی در زمینۀ تشکیل تصاویر پنهان در امولسیون‌های عکاسی[۱۶] نیز نقش دارد. او با تحقیق در زمینۀ پلیمر‌های سنتزی[۱۷] میکروسکوپ الکترونی[۱۸] را برای مطالعۀ سلولز[۱۹] مصنوعی و طبیعی، تکنیک‌های پراش اشعۀ ایکس[۲۰] را برای بررسی فیبرهای سلولزی[۲۱]، و پراش الکترونی[۲۲] را برای آنالیز میسل‌های کلوئیدی[۲۳] و بلورک‌ها[۲۴] به‌کار برد.
- ↑ ultracentrifuge
- ↑ protein
- ↑ long-chain polymers
- ↑ dispersed systems
- ↑ Gävle
- ↑ Uppsula
- ↑ Institute of Nuclear Chemistry
- ↑ organosols
- ↑ ultramicroscope
- ↑ sol
- ↑ Brownian movement
- ↑ thorium-X
- ↑ lead-208
- ↑ barium salts
- ↑ Frederick Soddy
- ↑ photographic emulsions
- ↑ synthetic polymers
- ↑ electron microscopy
- ↑ cellulose
- ↑ X-ray diffraction techniques
- ↑ cellulose fibres
- ↑ electron diffraction
- ↑ colloidal micelles
- ↑ crystallites