ملاقلی پور، رسول (تهران ۱۳۳۴ـ۱۳۸۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}[[پرونده:38395100-1.jpg|بندانگشتی|رسول ملاقلی پور]]
}}[[پرونده:38395100-1.jpg|بندانگشتی|رسول ملاقلی پور]]


<p>فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. فعالیت خود را در سینما با همکاری در سمت مدیر صحنه در فیلم ''مرگ دیگری'' (۱۳۶۱، [[هنرمند، محمدرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|محمدرضا هنرمند]]) آغاز کرد. ازجمله فیلم‌سازان مطرح گونۀ جنگ است، که کارش را در فاصلۀ سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ با ساختن فیلم‌های مستند جنگی آغاز کرد، و با فیلم بلند ''[[نینوا (فیلم)|نینوا]]'' (۱۳۶۲) ادامه داد. تا اواخر دهۀ ۱۳۶۰ با ''[[بلمی به سوی ساحل (فیلم)|بلمی به‌سوی ساحل]]'' (۱۳۶۴)، ''[[پرواز در شب (فیلم)|پرواز در شب]]'' (۱۳۶۵) و ''[[افق (فیلم)|افق]]'' (۱۳۶۷)، یک‌سر به ساختن فیلم‌های جنگی پرداخت. ملاقلی‌پور در ''[[سفر به چزابه (فیلم)|سفر به چزابه]]'' و تا ''آخرین نفس'' (هر دو ۱۳۷۴)، ''نسل سوخته'' (۱۳۷۸)، ''قارچ سمی'' (۱۳۸۰)، و ''مزرعۀ پدری'' (۱۳۸۲)، بیشتر به دغدغه‌ها و حالات روحی رزمندگان پرداخت و در ''[[مجنون (فیلم)|مجنون]]'' (۱۳۶۹)، ''[[خسوف (فیلم)|خسوف]]'' (۱۳۷۱)، و ''[[پناهنده (فیلم)|پناهنده]]'' (۱۳۷۲)، به طرح داستان‌های اجتماعی و ماجراهای تلخ و ناگوار خارج از جبهه و جنگ روآورد. آخرین اثر او ''میم مثل مادر'' (۱۳۸۵) بود. </p><p>وی که همراه با [[رسول احدی]] (مدیر فیلمبرداری) برای نگارش فیلمنامه فیلم بعدی‌اش به شمال کشور  رفته بود، در ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت و چندروز بعد در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
<p>فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. فعالیت خود را در سینما با همکاری در سمت مدیر صحنه در فیلم ''مرگ دیگری'' (۱۳۶۱، [[هنرمند، محمدرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|محمدرضا هنرمند]]) آغاز کرد. ازجمله فیلم‌سازان مطرح گونۀ جنگ است، که کارش را در فاصلۀ سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ با ساختن فیلم‌های مستند جنگی آغاز کرد، و با فیلم بلند ''[[نینوا (فیلم)|نینوا]]'' (۱۳۶۲) ادامه داد. تا اواخر دهۀ ۱۳۶۰ با ''[[بلمی به سوی ساحل (فیلم)|بلمی به‌سوی ساحل]]'' (۱۳۶۴)، ''[[پرواز در شب (فیلم)|پرواز در شب]]'' (۱۳۶۵) و ''[[افق (فیلم)|افق]]'' (۱۳۶۷)، یک‌سر به ساختن فیلم‌های جنگی پرداخت. ملاقلی‌پور در ''[[سفر به چزابه (فیلم)|سفر به چزابه]]'' و تا ''آخرین نفس'' (هر دو ۱۳۷۴)، ''نسل سوخته'' (۱۳۷۸)، ''قارچ سمی'' (۱۳۸۰)، و ''مزرعۀ پدری'' (۱۳۸۲)، بیشتر به دغدغه‌ها و حالات روحی رزمندگان پرداخت و در ''[[مجنون (فیلم)|مجنون]]'' (۱۳۶۹)، ''[[خسوف (فیلم)|خسوف]]'' (۱۳۷۱)، و ''[[پناهنده (فیلم)|پناهنده]]'' (۱۳۷۲)، به طرح داستان‌های اجتماعی و ماجراهای تلخ و ناگوار خارج از جبهه و جنگ روآورد. آخرین اثر او ''میم مثل مادر'' (۱۳۸۵) بود. وی در میانۀ کارش (که مجموعاً شامل 14 فیلم با موضوع جنگ ایران و عراق و مسائل پیرامون آن می‌شود) فیلم جنایی کمکم کن را نیز (به نویسندگی خودش) در سال 1377 ساخت که نه در فروش موفقیتی برایش داشت و نه در جشنواره‌ها. ملاقلی‌پور طی دورۀ کوتاه فعالیتش فیلم‌نامۀ لبۀ تیغ (تولید 1371) و دشت ارغوانی (1373) را به ترتیب برای جمال شورجه  و نادر مقدس نوشته و جز تهیه‌کنندگی تعدادی از ساخته‌های خودش، تهیه، تدوین و طراحی صحنه و لباس تعدادی از آثار کارگردانان دیگر را نیز به عهده داشته اشت. </p><p>وی که همراه با [[رسول احدی]] (مدیر فیلمبرداری) برای نگارش فیلمنامه فیلم بعدی‌اش به شمال کشور  رفته بود، در ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت و چندروز بعد در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.





نسخهٔ ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۳۲

رسول ملاقلی‌پور (تهران 17 شهریور ۱۳۳۴ـ نوشهر 15 اسفند ۱۳۸۵ش)

رسول ملاقلی پور
زادروز تهران ۱۳۳۴ش
درگذشت ۱۳۸۵ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی کارگردان سینما
شغل و تخصص های دیگر فیلمنامه نویس
آثار  قارچ سمی (۱۳۸۰)؛ مزرعه پدری (۱۳۸۲)؛ میم مثل مادر (۱۳۸۵)
گروه مقاله سینما
رسول ملاقلی پور

فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. فعالیت خود را در سینما با همکاری در سمت مدیر صحنه در فیلم مرگ دیگری (۱۳۶۱، محمدرضا هنرمند) آغاز کرد. ازجمله فیلم‌سازان مطرح گونۀ جنگ است، که کارش را در فاصلۀ سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ با ساختن فیلم‌های مستند جنگی آغاز کرد، و با فیلم بلند نینوا (۱۳۶۲) ادامه داد. تا اواخر دهۀ ۱۳۶۰ با بلمی به‌سوی ساحل (۱۳۶۴)، پرواز در شب (۱۳۶۵) و افق (۱۳۶۷)، یک‌سر به ساختن فیلم‌های جنگی پرداخت. ملاقلی‌پور در سفر به چزابه و تا آخرین نفس (هر دو ۱۳۷۴)، نسل سوخته (۱۳۷۸)، قارچ سمی (۱۳۸۰)، و مزرعۀ پدری (۱۳۸۲)، بیشتر به دغدغه‌ها و حالات روحی رزمندگان پرداخت و در مجنون (۱۳۶۹)، خسوف (۱۳۷۱)، و پناهنده (۱۳۷۲)، به طرح داستان‌های اجتماعی و ماجراهای تلخ و ناگوار خارج از جبهه و جنگ روآورد. آخرین اثر او میم مثل مادر (۱۳۸۵) بود. وی در میانۀ کارش (که مجموعاً شامل 14 فیلم با موضوع جنگ ایران و عراق و مسائل پیرامون آن می‌شود) فیلم جنایی کمکم کن را نیز (به نویسندگی خودش) در سال 1377 ساخت که نه در فروش موفقیتی برایش داشت و نه در جشنواره‌ها. ملاقلی‌پور طی دورۀ کوتاه فعالیتش فیلم‌نامۀ لبۀ تیغ (تولید 1371) و دشت ارغوانی (1373) را به ترتیب برای جمال شورجه و نادر مقدس نوشته و جز تهیه‌کنندگی تعدادی از ساخته‌های خودش، تهیه، تدوین و طراحی صحنه و لباس تعدادی از آثار کارگردانان دیگر را نیز به عهده داشته اشت.

وی که همراه با رسول احدی (مدیر فیلمبرداری) برای نگارش فیلمنامه فیلم بعدی‌اش به شمال کشور رفته بود، در ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت و چندروز بعد در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.


برخی از جوایز

  • لوح زرین بهترین فیلم از پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر (پرواز در شب)

  • سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (هیوا)