باگدانوویچ، پیتر (۱۹۳۹): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:12091700- 2.jpg|جایگزین=پیتر باگدانوویچ|بندانگشتی|پیتر باگدانوویچ]] | |||
پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich) | پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich) | ||
کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، و تهیه‌کنندۀ امریکایی. ''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>'' (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. سپس دو فیلم دیگر به سبک و سیاق فیلم‌های هالیوودِ قدیم ساخت: ''تازه چه خبر دکتر جون؟<ref>What’s Up Doc?</ref>'' (۱۹۷۲)، و ''ماه کاغذی<ref>Paper Moon </ref>'' (۱۹۷۳). | کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، و تهیه‌کنندۀ امریکایی. ''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>'' (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. سپس دو فیلم دیگر به سبک و سیاق فیلم‌های هالیوودِ قدیم ساخت: ''تازه چه خبر دکتر جون؟<ref>What’s Up Doc?</ref>'' (۱۹۷۲)، و ''ماه کاغذی<ref>Paper Moon </ref>'' (۱۹۷۳). | ||
نسخهٔ ۲۵ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۲
پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich)
کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، و تهیه‌کنندۀ امریکایی. آخرین نمایش فیلم[۱] (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. سپس دو فیلم دیگر به سبک و سیاق فیلم‌های هالیوودِ قدیم ساخت: تازه چه خبر دکتر جون؟[۲] (۱۹۷۲)، و ماه کاغذی[۳] (۱۹۷۳).
باگدانوویچ پیش از آن‌که نخستین فیلمش هدف‌ها[۴] (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم‌سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکس[۵] و اورسون ولز[۶]، نوشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: دیزی میلر[۷] (۱۹۷۴)، نیکل‌اودئون[۸] (۱۹۷۶)، ماسک[۹] (۱۹۸۵)، تگزاسویل[۱۰] (۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و چیزی به نام عشق[۱۱] (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس[۱۲] در همین فیلم بود.
پیتر باگدانوویچ بر اثر عوارض بیماری پارکینسون در خانۀ خود درگذشت.