باگدانوویچ، پیتر (۱۹۳۹): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich)
پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich)


کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، و تهیه‌کنندۀ امریکایی. ''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>''&nbsp;(۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. سپس دو فیلم دیگر به‌ سبک و سیاق فیلم‌های هالیوودِ قدیم ساخت: ''تازه چه خبر دکتر جون؟<ref>What’s Up Doc?</ref>''&nbsp;(۱۹۷۲)، و ''ماه کاغذی<ref>Paper Moon </ref>''&nbsp;(۱۹۷۳).  
کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، بازیگر و تهیه‌کنندۀ امریکایی. مادرش یهودی‌تبار اتریشی و پدرش صرب بود؛ این دو چندی پیش از تولد پیتر و شروع جنگ جهانی دوم وارد امریکا شدند. پیتر در سال 1957 از کالج شهر نیویورک<ref>New York City's Collegiate School</ref> فارغ‌التحصیل شد و در کنسرواتوار استلا آدلر<ref>Stella Adler Conservatory</ref> در رشتۀ بازیگری تحصیل کرد.
 
''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>''&nbsp;(۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. سپس دو فیلم دیگر به‌ سبک و سیاق فیلم‌های هالیوودِ قدیم ساخت: ''تازه چه خبر دکتر جون؟<ref>What’s Up Doc?</ref>''&nbsp;(۱۹۷۲)، و ''ماه کاغذی<ref>Paper Moon </ref>''&nbsp;(۱۹۷۳).  


باگدانوویچ پیش از آن‌که نخستین فیلمش ''هدف‌ها<ref>Targets </ref>''&nbsp;(۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم‌سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکس<ref>Howard Hawks</ref>&nbsp;و [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles </ref>، نوشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: ''دیزی میلر<ref>Daisy Miller </ref>''&nbsp;(۱۹۷۴)، ''نیکل‌اودئون<ref>Nickelodeon</ref>''&nbsp;(۱۹۷۶)، ''ماسک<ref>Mask </ref>''&nbsp;(۱۹۸۵)، ''تگزاسویل<ref>Texasville</ref>''&nbsp;(۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و ''چیزی به نام عشق<ref>The Thing Called Love</ref>''&nbsp;(۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس<ref>River Phoenix</ref>&nbsp;در همین فیلم بود.
باگدانوویچ پیش از آن‌که نخستین فیلمش ''هدف‌ها<ref>Targets </ref>''&nbsp;(۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم‌سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکس<ref>Howard Hawks</ref>&nbsp;و [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles </ref>، نوشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: ''دیزی میلر<ref>Daisy Miller </ref>''&nbsp;(۱۹۷۴)، ''نیکل‌اودئون<ref>Nickelodeon</ref>''&nbsp;(۱۹۷۶)، ''ماسک<ref>Mask </ref>''&nbsp;(۱۹۸۵)، ''تگزاسویل<ref>Texasville</ref>''&nbsp;(۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و ''چیزی به نام عشق<ref>The Thing Called Love</ref>''&nbsp;(۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس<ref>River Phoenix</ref>&nbsp;در همین فیلم بود.


پیتر باگدانوویچ بر اثر عوارض بیماری پارکینسون در خانۀ خود درگذشت.
باگدانوویچ در سال ۲۰۱۰ به دانشکدۀ کارگردانی دانشگاه کارولینای شمالی پیوست و در سال ۲۰۱۴ آخرین فیلم داستانی خود را ساخت، یک فیلم کمدی با عنوان ''اون‌جوری بامزه اس''ت<ref>''She's Funny That Way''</ref> با بازی جنیفر آنیستون<ref>Jennifer Joanna Aniston</ref> و اُوون ویلسون<ref>Owen Cunningham Wilson</ref>. باگدانوویچ ساخت مستندهایی مانند ''به کارگردانی جان فورد'' را در کنار نگارش کتاب‌های مهمی چون ''سینمای اورسن ولز''<ref>''The Cinema of Orson Welles''</ref>، ''سینمای هاوارد هاکس''<ref>The Cinema of Howard Hawks</ref>، ''سینمای آلفرد هیچکاک''<ref>''The Cinema of Alfred Hitchcock''</ref>، ''جان فورد''<ref>''John Ford''</ref>، ''فریتز لانگ در آمریکا''<ref>''Fritz Lang in America''</ref> و... را نیز در کارنامه داشت. وی بر اثر عوارض بیماری پارکینسون در خانۀ خود درگذشت.
----
----



نسخهٔ ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۴

پیتر باگدانوویچ
پیتر باگدانوویچ

پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich)

کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، بازیگر و تهیه‌کنندۀ امریکایی. مادرش یهودی‌تبار اتریشی و پدرش صرب بود؛ این دو چندی پیش از تولد پیتر و شروع جنگ جهانی دوم وارد امریکا شدند. پیتر در سال 1957 از کالج شهر نیویورک[۱] فارغ‌التحصیل شد و در کنسرواتوار استلا آدلر[۲] در رشتۀ بازیگری تحصیل کرد.

آخرین نمایش فیلم[۳] (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرت‌بار و خاطره‌برانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبه‌رو شد. سپس دو فیلم دیگر به‌ سبک و سیاق فیلم‌های هالیوودِ قدیم ساخت: تازه چه خبر دکتر جون؟[۴] (۱۹۷۲)، و ماه کاغذی[۵] (۱۹۷۳).

باگدانوویچ پیش از آن‌که نخستین فیلمش هدف‌ها[۶] (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلم‌سازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاکس[۷] و اورسون ولز[۸]، نوشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: دیزی میلر[۹] (۱۹۷۴)، نیکل‌اودئون[۱۰] (۱۹۷۶)، ماسک[۱۱] (۱۹۸۵)، تگزاسویل[۱۲] (۱۹۹۰، دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و چیزی به نام عشق[۱۳] (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس[۱۴] در همین فیلم بود.

باگدانوویچ در سال ۲۰۱۰ به دانشکدۀ کارگردانی دانشگاه کارولینای شمالی پیوست و در سال ۲۰۱۴ آخرین فیلم داستانی خود را ساخت، یک فیلم کمدی با عنوان اون‌جوری بامزه است[۱۵] با بازی جنیفر آنیستون[۱۶] و اُوون ویلسون[۱۷]. باگدانوویچ ساخت مستندهایی مانند به کارگردانی جان فورد را در کنار نگارش کتاب‌های مهمی چون سینمای اورسن ولز[۱۸]، سینمای هاوارد هاکس[۱۹]، سینمای آلفرد هیچکاک[۲۰]، جان فورد[۲۱]، فریتز لانگ در آمریکا[۲۲] و... را نیز در کارنامه داشت. وی بر اثر عوارض بیماری پارکینسون در خانۀ خود درگذشت.




  1. New York City's Collegiate School
  2. Stella Adler Conservatory
  3. The Last Picture Show
  4. What’s Up Doc?
  5. Paper Moon
  6. Targets
  7. Howard Hawks
  8. Orson Welles
  9. Daisy Miller
  10. Nickelodeon
  11. Mask
  12. Texasville
  13. The Thing Called Love
  14. River Phoenix
  15. She's Funny That Way
  16. Jennifer Joanna Aniston
  17. Owen Cunningham Wilson
  18. The Cinema of Orson Welles
  19. The Cinema of Howard Hawks
  20. The Cinema of Alfred Hitchcock
  21. John Ford
  22. Fritz Lang in America