باگدانوویچ، پیتر (۱۹۳۹): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich) | پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich) | ||
کارگردان، فیلمنامهنویس، بازیگر و تهیهکنندۀ امریکایی. مادرش یهودیتبار اتریشی و پدرش صرب بود؛ این دو چندی پیش از تولد پیتر و شروع جنگ جهانی دوم وارد امریکا شدند. پیتر در سال 1957 از کالج شهر نیویورک<ref>New York City's Collegiate School</ref> فارغالتحصیل شد و در کنسرواتوار استلا آدلر<ref>Stella Adler Conservatory</ref> در رشتۀ بازیگری تحصیل کرد. | کارگردان، فیلمنامهنویس، بازیگر و تهیهکنندۀ امریکایی. مادرش یهودیتبار اتریشی و پدرش صرب بود؛ این دو چندی پیش از تولد پیتر و شروع جنگ جهانی دوم وارد [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] شدند. پیتر در سال 1957 از کالج شهر نیویورک<ref>New York City's Collegiate School</ref> فارغالتحصیل شد و در کنسرواتوار استلا آدلر<ref>Stella Adler Conservatory</ref> در رشتۀ بازیگری تحصیل کرد. | ||
''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>'' (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرتبار و خاطرهبرانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبهرو شد. ''آخرین نمایش فیلم'' هشت نامزدی اسکار را به دست آورد و دو جایزه را از آن خود کرد. سپس دو فیلم دیگر به سبک و سیاق فیلمهای | ''آخرین نمایش فیلم<ref>The Last Picture Show</ref>'' (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرتبار و خاطرهبرانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبهرو شد. ''آخرین نمایش فیلم'' هشت نامزدی اسکار را به دست آورد و دو جایزه را از آن خود کرد. سپس دو فیلم دیگر به سبک و سیاق فیلمهای هالیوود قدیم ساخت: ''تازه چه خبر دکتر جون؟<ref>What’s Up Doc?</ref>'' (۱۹۷۲)، و ''ماه کاغذی<ref>Paper Moon </ref>'' (۱۹۷۳). کمدی ''تازه چه خبر دکتر جون؟'' سومین فیلم پرفروش سال ۱۹۷۲ شد و بعدها در فهرست ۱۰۰ کمدی برتر تمام دوران موسسۀ فیلم امریکا<ref>American Film Institute</ref> قرار گرفت. | ||
باگدانوویچ پیش از آنکه نخستین فیلمش ''هدفها<ref>Targets </ref>'' (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلمسازان کلاسیک هالیوود، ازجمله [[هوارد هاوکس]]<ref>Howard Hawks</ref> و [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles </ref>، نوشته است. از دیگر فیلمهای اوست: ''دیزی میلر<ref>Daisy Miller </ref>'' (۱۹۷۴)، ''نیکلاودئون<ref>Nickelodeon</ref>'' (۱۹۷۶)، ''ماسک<ref>Mask </ref>'' (۱۹۸۵)، ''تگزاسویل<ref>Texasville</ref>'' (۱۹۹۰/ دنبالۀ ''آخرین نمایش فیلم'')، و ''چیزی به نام عشق<ref>The Thing Called Love</ref>'' (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس<ref>River Phoenix</ref> در همین فیلم بود. | باگدانوویچ پیش از آنکه نخستین فیلمش ''هدفها<ref>Targets </ref>'' (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلمسازان کلاسیک هالیوود، ازجمله [[هوارد هاوکس]]<ref>Howard Hawks</ref> و [[ولز، اورسون (۱۹۱۵ـ۱۹۸۵)|اورسون ولز]]<ref>Orson Welles </ref>، نوشته است. از دیگر فیلمهای اوست: ''دیزی میلر<ref>Daisy Miller </ref>'' (۱۹۷۴)، ''نیکلاودئون<ref>Nickelodeon</ref>'' (۱۹۷۶)، ''ماسک<ref>Mask </ref>'' (۱۹۸۵)، ''تگزاسویل<ref>Texasville</ref>'' (۱۹۹۰/ دنبالۀ ''آخرین نمایش فیلم'')، و ''چیزی به نام عشق<ref>The Thing Called Love</ref>'' (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس<ref>River Phoenix</ref> در همین فیلم بود. |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۳۴
پیتر باگدانوویچ Peter Bogdanovich | |
---|---|
زادروز |
نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹م |
درگذشت | لس آنجلس 6 ژانویه 2022م |
ملیت | امریکایی |
شغل و تخصص اصلی | کارگردان، فیلمنامهنویس و تهیهکننده |
شغل و تخصص های دیگر | بازیگر و منتقد سینمایی |
آثار | آخرین نمایش فیلم؛ تازه چه خبر دکتر جون؟؛ ماه کاغذی؛ دیزی میلر؛ نیکلاودئون؛ ماسک؛ تگزاسویل؛ چیزی به نام عشق |
گروه مقاله | سینما |
پیتر باگدانوویچ (نیویورک 30 جولای ۱۹۳۹- لس آنجلس 6 ژانویه 2022م) (Peter Bogdanovich)
کارگردان، فیلمنامهنویس، بازیگر و تهیهکنندۀ امریکایی. مادرش یهودیتبار اتریشی و پدرش صرب بود؛ این دو چندی پیش از تولد پیتر و شروع جنگ جهانی دوم وارد امریکا شدند. پیتر در سال 1957 از کالج شهر نیویورک[۱] فارغالتحصیل شد و در کنسرواتوار استلا آدلر[۲] در رشتۀ بازیگری تحصیل کرد.
آخرین نمایش فیلم[۳] (۱۹۷۱)، از نخستین آثار او در مقام کارگردان است. این فیلم، که نگاهی حسرتبار و خاطرهبرانگیز به شهر کوچکی در تگزاس دهۀ ۱۹۵۰ است، با موفقیت هنری و تحسین منتقدان روبهرو شد. آخرین نمایش فیلم هشت نامزدی اسکار را به دست آورد و دو جایزه را از آن خود کرد. سپس دو فیلم دیگر به سبک و سیاق فیلمهای هالیوود قدیم ساخت: تازه چه خبر دکتر جون؟[۴] (۱۹۷۲)، و ماه کاغذی[۵] (۱۹۷۳). کمدی تازه چه خبر دکتر جون؟ سومین فیلم پرفروش سال ۱۹۷۲ شد و بعدها در فهرست ۱۰۰ کمدی برتر تمام دوران موسسۀ فیلم امریکا[۶] قرار گرفت.
باگدانوویچ پیش از آنکه نخستین فیلمش هدفها[۷] (۱۹۶۸) را بسازد، منتقد فیلم بود و از دیدگاه نظریۀ مؤلّف چند نقد طولانی بر آثار برخی از فیلمسازان کلاسیک هالیوود، ازجمله هوارد هاوکس[۸] و اورسون ولز[۹]، نوشته است. از دیگر فیلمهای اوست: دیزی میلر[۱۰] (۱۹۷۴)، نیکلاودئون[۱۱] (۱۹۷۶)، ماسک[۱۲] (۱۹۸۵)، تگزاسویل[۱۳] (۱۹۹۰/ دنبالۀ آخرین نمایش فیلم)، و چیزی به نام عشق[۱۴] (۱۹۹۳)، که چندان به آن بهایی داده نشد، آخرین بازی ریور فونیکس[۱۵] در همین فیلم بود.
باگدانوویچ در سال ۲۰۱۰ به دانشکدۀ کارگردانی دانشگاه کارولینای شمالی پیوست و در سال ۲۰۱۴ آخرین فیلم داستانی خود را ساخت، یک فیلم کمدی با عنوان اونجوری بامزه است[۱۶] با بازی جنیفر آنیستون[۱۷] و اُوون ویلسون[۱۸]. وی ساخت مستندهایی مانند به کارگردانی جان فورد را در کنار نگارش کتابهای مهمی چون سینمای اورسن ولز[۱۹]، سینمای هاوارد هاکس[۲۰]، سینمای آلفرد هیچکاک[۲۱]، جان فورد[۲۲]، فریتز لانگ در آمریکا[۲۳] و... در کارنامه داشت. پیتر باگدانوویچ بر اثر عوارض بیماری پارکینسون در خانۀ خود درگذشت.
باگدانوویچ طی حدود 50 سال فعالیت هنری در بیش از 70 فیلم سینمایی و فیلم و سریال تلویزیونی نیز بازی کرد.
- ↑ New York City's Collegiate School
- ↑ Stella Adler Conservatory
- ↑ The Last Picture Show
- ↑ What’s Up Doc?
- ↑ Paper Moon
- ↑ American Film Institute
- ↑ Targets
- ↑ Howard Hawks
- ↑ Orson Welles
- ↑ Daisy Miller
- ↑ Nickelodeon
- ↑ Mask
- ↑ Texasville
- ↑ The Thing Called Love
- ↑ River Phoenix
- ↑ She's Funny That Way
- ↑ Jennifer Joanna Aniston
- ↑ Owen Cunningham Wilson
- ↑ The Cinema of Orson Welles
- ↑ The Cinema of Howard Hawks
- ↑ The Cinema of Alfred Hitchcock
- ↑ John Ford
- ↑ Fritz Lang in America