لیلو، جورج (۱۶۹۳ـ۱۷۳۹): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =کلود شابرول
|نام =Claude Chabrol
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=پاریس 24 ژوئن ۱۹۳۰م
|تاریخ مرگ=پاریس 12 سپتامبر 2010م
|دوره زندگی=
|ملیت=فرانسوی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان سینما
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =خرس طلایی جشنوارۀ بین‌المللی فیلم برلین (1959)؛ جایزه فیپرشی جشنوارۀ فیلم برلین (1973)
|آثار =جام شراب (جوجه در سرکه) (1984)
|خویشاوندان سرشناس =استفان اودران (همسر)
|گروه مقاله =سینما
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =از بنیادگذاران جنبش موج نوی فرانسه
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:37162500.jpg|بندانگشتی|جورج لیلو]]
[[پرونده:37162500.jpg|بندانگشتی|جورج لیلو]]
لیلو، جورج (۱۶۹۳ـ۱۷۳۹)(Lillo, George)
لیلو، جورج (۱۶۹۳ـ۱۷۳۹)(Lillo, George)

نسخهٔ ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۳

کلود شابرول
Claude Chabrol
زادروز پاریس 24 ژوئن ۱۹۳۰م
درگذشت پاریس 12 سپتامبر 2010م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی کارگردان سینما
فعالیت‌های مهم از بنیادگذاران جنبش موج نوی فرانسه
آثار جام شراب (جوجه در سرکه) (1984)
گروه مقاله سینما
خویشاوندان سرشناس استفان اودران (همسر)
جوایز و افتخارات خرس طلایی جشنوارۀ بین‌المللی فیلم برلین (1959)؛ جایزه فیپرشی جشنوارۀ فیلم برلین (1973)
جورج لیلو

لیلو، جورج (۱۶۹۳ـ۱۷۳۹)(Lillo, George)

نمایش‌نامه‌نویس انگلیسی. پیش‌گام در خلق تراژدی خانگی[۱] ـ گونه‌ای نمایش که فرق آن با تراژدی سنتی[۲]، پرداختن به رنج‌های طبقه‌های پایین و متوسط جامعه است. بااین‌که لیلو بی‌تردید در لندن و از جواهرسازی فلاندری[۳] و همسر انگلیسی‌اش به‌دنیا آمد، اطلاع چندانی دربارۀ زندگی او در دست نیست، جز این‌که پیشۀ پدر را دنبال کرد و طبعاً وارد جامعۀ تجاری طبقۀ متوسط شد. نخستین نمایش‌نامۀ او یک اپرا بالاد[۴] احساساتی به‌نام سیلویا[۵] یاخاکسپاری روستایی[۶] (۱۷۳۰) بود. دومین اثر او، تاجر لندنی[۷] یاداستان جورج بارن‌وِل[۸] (۱۷۳۱)، نقش عظیم لیلو در نمایش، یعنی ارائۀ تراژدی خانگی منثور، را رقم زد. او در این نمایش‌نامه، این پیش‌فرض اجباری را که تراژدی حتماً باید به بزرگان و رویدادهای بزرگ بپردازد، یکسره کنار گذاشت و در عوض قصه‌ای ساده و احساساتی از وسوسه، سقوط، و مکافات یک کارآموز لندنی را به نثر بازگو کرد. گرچه حال‌وهوای این اثر به فضای زندگی تجاری قرن ۱۸ می‌ماند، لیلو عملاً محتوای تاریخی بالاد الیزابتی[۹] را که مبنای اثرش بوده حفظ کرده است. او همین چیدمان را برای دومین نمایش‌نامۀ مهم خود، کنجکاوی فاجعه‌بار[۱۰] (۱۷۳۶) نیز حفظ کرد، که براساس یک مجموعۀ کوچک از بالادهای الیزابتی دربارۀ جنایت بود، ولی در این اثر نثر را کنار گذاشت و به شعر نو پرداخت. از دیگر نمایش‌نامه‌های اوست: بریتانیا و باتاویا[۱۱] (۱۷۳۴)، قهرمان مسیحی[۱۲] (۱۷۳۵)، مارینا[۱۳] (۱۷۳۸)، و المِریک[۱۴] (۱۷۴۰).

 


  1. domestic tragedy
  2. traditional tragedy
  3. Flemish
  4. ballad opera
  5. Sylvia
  6. The Country Burial
  7. The London Merchant
  8. The History of George Barnwell
  9. Elizabethan ballad
  10. Fatal Curiosity
  11. Britannia and Batavia
  12. The Christian Hero
  13. Marina
  14. Elmerick