شاردن، ژان باپتیست (۱۶۴۳ـ۱۷۱۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}}<p> | }}<p> | ||
خاورشناس و جهانگرد فرانسوی. شاردن، که پدرش جواهرفروش پروتستان بود، در ۱۶۶۵ برای خرید جواهر رهسپار هند شد و در راه سفر، به ایران آمد و به حضور شاه‌عباس دوم صفوی باریافت و شاه سفارش خرید برخی جواهرات را به او داد. شاردن در اواخر ۱۶۶۷ به هند رفت و در ۱۶۶۹، در بازگشت از هند، باز به ایران آمد و، پس از شش ماه، در ۱۶۷۰ به پاریس بازگشت. در ۱۶۷۱ با جواهراتی که شاه ایران سفارش داده بود پاریس را به قصد ایران ترک گفت و در ۱۶۷۳ به اصفهان رسید. این‌بار چهار سال و نیم در ایران ماند و در ۱۶۷۷ به هند رفت و از آن‌جا به اروپا بازگشت و، چون لوئی چهاردهم پروتستان‌های فرانسه را تحت فشار و آزار قرار داده بود، در ۱۶۸۱ در لندن سکونت گزید و بیشتر باقی عمرش را در انگلستان گذراند. مدتی نیز نمایندۀ شرکت هند شرقی انگلیس در هلند بود (۱۶۸۳). شاردن در فاصلۀ دو سفرش به ایران، گزارشی را که از تاج‌گذاری شاه‌سلیمان صفوی نوشته بود با عنوان ''تاج‌گذاری سلیمان سوم، شاه ایران'' به‌چاپ رساند (پاریس، ۱۶۷۱)، اما سفرنامۀ کامل شاردن، که مفصل‌ترین گزارش یک خارجی از ایرانِ آن روزگار به‌شمار می‌آید، با عنوان ''سفرهای شوالیه شاردن به ایران و دیگر سرزمین‌های شرقی'' نخستین‌بار در ۱۷۱۱ در آمستردام منتشر شد. این سفرنامه که با نام ''سفرنامۀ شاردن'' به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۳۵ـ۱۳۴۵ش) منبعی بسیار ارزشمند برای آگاهی از اوضاع سیاسی، اجتماعی و اداری دورۀ [[صفویه|صفوی]] و پوشاک و بناهای آن دوره است.</p> | خاورشناس و جهانگرد فرانسوی. شاردن، که پدرش جواهرفروش پروتستان بود، در ۱۶۶۵ برای خرید جواهر رهسپار هند شد و در راه سفر، به ایران آمد و به حضور شاه‌عباس دوم صفوی باریافت و شاه سفارش خرید برخی جواهرات را به او داد. شاردن در اواخر ۱۶۶۷ به هند رفت و در ۱۶۶۹، در بازگشت از هند، باز به ایران آمد و، پس از شش ماه، در ۱۶۷۰ به پاریس بازگشت. در ۱۶۷۱ با جواهراتی که شاه ایران سفارش داده بود پاریس را به قصد ایران ترک گفت و در ۱۶۷۳ به اصفهان رسید. این‌بار چهار سال و نیم در ایران ماند و در ۱۶۷۷ به هند رفت و از آن‌جا به اروپا بازگشت و، چون لوئی چهاردهم پروتستان‌های فرانسه را تحت فشار و آزار قرار داده بود، در ۱۶۸۱ در لندن سکونت گزید و بیشتر باقی عمرش را در انگلستان گذراند. مدتی نیز نمایندۀ شرکت هند شرقی انگلیس در هلند بود (۱۶۸۳). شاردن در فاصلۀ دو سفرش به ایران، گزارشی را که از تاج‌گذاری [[سلیمان صفوی اول|شاه‌سلیمان صفوی]] نوشته بود با عنوان ''تاج‌گذاری سلیمان سوم، شاه ایران'' به‌چاپ رساند (پاریس، ۱۶۷۱)، اما سفرنامۀ کامل شاردن، که مفصل‌ترین گزارش یک خارجی از ایرانِ آن روزگار به‌شمار می‌آید، با عنوان ''سفرهای شوالیه شاردن به ایران و دیگر سرزمین‌های شرقی'' نخستین‌بار در ۱۷۱۱ در آمستردام منتشر شد. این سفرنامه که با نام ''سفرنامۀ شاردن'' به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۳۵ـ۱۳۴۵ش) منبعی بسیار ارزشمند برای آگاهی از اوضاع سیاسی، اجتماعی و اداری دورۀ [[صفویه|صفوی]] و پوشاک و بناهای آن دوره است.</p> | ||
<br><!--26011400--> | <br><!--26011400--> | ||
[[رده:جهانگردی]] | [[رده:جهانگردی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۳
شاردَن، ژان باپتیست (۱۶۴۳ـ۱۷۱۳)(Chardin, Jean Baptiste)
| ژان باپتیست شاردَن Jean Baptiste Chardin | |
|---|---|
| زادروز |
1643م |
| درگذشت | 1713م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | جهانگرد |
| شغل و تخصص های دیگر | خاورشناس |
| آثار | تاج‌گذاری سلیمان سوم، شاه ایران (1671) |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
خاورشناس و جهانگرد فرانسوی. شاردن، که پدرش جواهرفروش پروتستان بود، در ۱۶۶۵ برای خرید جواهر رهسپار هند شد و در راه سفر، به ایران آمد و به حضور شاه‌عباس دوم صفوی باریافت و شاه سفارش خرید برخی جواهرات را به او داد. شاردن در اواخر ۱۶۶۷ به هند رفت و در ۱۶۶۹، در بازگشت از هند، باز به ایران آمد و، پس از شش ماه، در ۱۶۷۰ به پاریس بازگشت. در ۱۶۷۱ با جواهراتی که شاه ایران سفارش داده بود پاریس را به قصد ایران ترک گفت و در ۱۶۷۳ به اصفهان رسید. این‌بار چهار سال و نیم در ایران ماند و در ۱۶۷۷ به هند رفت و از آن‌جا به اروپا بازگشت و، چون لوئی چهاردهم پروتستان‌های فرانسه را تحت فشار و آزار قرار داده بود، در ۱۶۸۱ در لندن سکونت گزید و بیشتر باقی عمرش را در انگلستان گذراند. مدتی نیز نمایندۀ شرکت هند شرقی انگلیس در هلند بود (۱۶۸۳). شاردن در فاصلۀ دو سفرش به ایران، گزارشی را که از تاج‌گذاری شاه‌سلیمان صفوی نوشته بود با عنوان تاج‌گذاری سلیمان سوم، شاه ایران به‌چاپ رساند (پاریس، ۱۶۷۱)، اما سفرنامۀ کامل شاردن، که مفصل‌ترین گزارش یک خارجی از ایرانِ آن روزگار به‌شمار می‌آید، با عنوان سفرهای شوالیه شاردن به ایران و دیگر سرزمین‌های شرقی نخستین‌بار در ۱۷۱۱ در آمستردام منتشر شد. این سفرنامه که با نام سفرنامۀ شاردن به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۳۵ـ۱۳۴۵ش) منبعی بسیار ارزشمند برای آگاهی از اوضاع سیاسی، اجتماعی و اداری دورۀ صفوی و پوشاک و بناهای آن دوره است.