آتش، احمد (۱۹۱۷ـ۱۹۶۶): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آتش، احمد (۱۹۱۷ـ۱۹۶۶) Atash, Ahmed | |||
آتش، احمد (۱۹۱۷ـ۱۹۶۶) Atash, Ahmed | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}مصحح، مترجم، ادیب و ایران‌شناس ترکیه. در ۱۹۳۵ وارد مدرسۀ عالی استانبول شد و در همان زمان در گروه آموزشی زبان و ادبیات ترکی دانشکدۀ ادبیات استانبول تحصیل کرد و فقه‌اللغۀ عربی، فارسی و فرانسه را آموخت. در ۱۹۴۳ از رسالۀ خود با نام ''زندگی و آثار نابغۀ ذبیانی'' زیر نظر هلموت ریتر دفاع کرد و دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۴۹ پس از بازگشت ریتر به آلمان، مسئولیت آموزشی کرسی ادبیات عربی و فارسی و نیز مسئولیت پژوهشگاه خاورشناسی در دانشگاه استانبول را برعهده گرفت و تا پایان عمر در این مسئولیت خدمت کرد. در ۱۹۵۶ نخستین شمارۀ مجلۀ پژوهشگاه خاورشناسی را با نام ''مجموعه‌های شرقی'' منتشر کرد. در ۱۳۶۶ش/۱۹۵۷م دولت ایران نشان لیاقت «سپاس» به وی اهدا کرد. مدتی سرپرست بخش اسلامی کتابخانۀ دانشگاه استانبول بود. بنیادگذار و عضو کمیتۀ اداری انجمن جهانی پژوهش‌های خاورشناسی و عضو بنیاد تحقیقات فرهنگی ترکیه بود. مدیر هیئت تحریریۀ ''دایرة‌المعارف اسلام'' (''اسلام انسیکلوپدسی'') بود. از آثارش: ''دستور زبان فارسی'' (با همکاری) (استانبول، ۱۹۴۵)؛ تصحیح و نشر ''ترجمان‌البلاغۀ'' رادویانی (استانبول، ۱۹۴۹)؛ تصحیح و ترجمۀ ترکیه ''رسالة فی ماهیة‌العشق ''ابن سینا (استانبول، ۱۹۵۳)؛ تصحیح ''جامع‌التواریخ'' رشیدالدین فضل‌الله (آنکارا، ۱۹۵۷و ۱۹۶۰)؛ ترجمۀ ''احصاء‌العلوم'' فارابی به ترکی (استانبول، ۱۹۵۵)؛ ترجمۀ ''راحة‌الصدور'' راوندی به ترکی (جلد اول، آنکارا، ۱۹۷۵؛ جلد دوم، آنکارا، ۱۹۶۷)؛ ''فقه‌اللغۀ'' عربی و فارسی، ترجمۀ منظومۀ ''حیدربابایه سلام'' شهریار (۱۹۴۶)، تصحیح انتقادی متون و ''سندبادنامه'' محمد بن علی سمرقندی (با ترجمه ترکی). | }}مصحح، مترجم، ادیب و ایران‌شناس ترکیه. در ۱۹۳۵ وارد مدرسۀ عالی استانبول شد و در همان زمان در گروه آموزشی زبان و ادبیات ترکی دانشکدۀ ادبیات استانبول تحصیل کرد و فقه‌اللغۀ عربی، فارسی و فرانسه را آموخت. در ۱۹۴۳ از رسالۀ خود با نام ''زندگی و آثار نابغۀ ذبیانی'' زیر نظر هلموت ریتر دفاع کرد و دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۴۹ پس از بازگشت ریتر به آلمان، مسئولیت آموزشی کرسی ادبیات عربی و فارسی و نیز مسئولیت پژوهشگاه خاورشناسی در دانشگاه استانبول را برعهده گرفت و تا پایان عمر در این مسئولیت خدمت کرد. در ۱۹۵۶ نخستین شمارۀ مجلۀ پژوهشگاه خاورشناسی را با نام ''مجموعه‌های شرقی'' منتشر کرد. در ۱۳۶۶ش/۱۹۵۷م دولت ایران نشان لیاقت «سپاس» به وی اهدا کرد. مدتی سرپرست بخش اسلامی کتابخانۀ دانشگاه استانبول بود. بنیادگذار و عضو کمیتۀ اداری انجمن جهانی پژوهش‌های خاورشناسی و عضو بنیاد تحقیقات فرهنگی ترکیه بود. مدیر هیئت تحریریۀ ''دایرة‌المعارف اسلام'' (''اسلام انسیکلوپدسی'') بود. | ||
از آثارش: ''دستور زبان فارسی'' (با همکاری) (استانبول، ۱۹۴۵)؛ تصحیح و نشر ''ترجمان‌البلاغۀ'' رادویانی (استانبول، ۱۹۴۹)؛ تصحیح و ترجمۀ ترکیه ''رسالة فی ماهیة‌العشق ''ابن سینا (استانبول، ۱۹۵۳)؛ تصحیح ''جامع‌التواریخ'' رشیدالدین فضل‌الله (آنکارا، ۱۹۵۷و ۱۹۶۰)؛ ترجمۀ ''احصاء‌العلوم'' فارابی به ترکی (استانبول، ۱۹۵۵)؛ ترجمۀ ''راحة‌الصدور'' راوندی به ترکی (جلد اول، آنکارا، ۱۹۷۵؛ جلد دوم، آنکارا، ۱۹۶۷)؛ ''فقه‌اللغۀ'' عربی و فارسی، ترجمۀ منظومۀ ''حیدربابایه سلام'' شهریار (۱۹۴۶)، تصحیح انتقادی متون و ''سندبادنامه'' محمد بن علی سمرقندی (با ترجمه ترکی). | |||
---- | |||
| | ||
[[Category:خاورشناسی]] [[Category:(خاورشناسی)ایران]] | [[Category:خاورشناسی]] [[Category:(خاورشناسی)ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۹
آتش، احمد (۱۹۱۷ـ۱۹۶۶) Atash, Ahmed
| احمد آتش | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۷م |
| درگذشت | ۱۹۶۶م |
| ملیت | ترکیه ای |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکده ادبیات استانبول (از ۱۹۳۵م)، دکتری (۱۹۴۳م) |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| شغل و تخصص های دیگر | مصحح و مترجم |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
| جوایز و افتخارات | نشان لیاقت (سپاس) از دولت ایران (۱۳۶۶ش/۱۹۵۷م) |
مصحح، مترجم، ادیب و ایران‌شناس ترکیه. در ۱۹۳۵ وارد مدرسۀ عالی استانبول شد و در همان زمان در گروه آموزشی زبان و ادبیات ترکی دانشکدۀ ادبیات استانبول تحصیل کرد و فقه‌اللغۀ عربی، فارسی و فرانسه را آموخت. در ۱۹۴۳ از رسالۀ خود با نام زندگی و آثار نابغۀ ذبیانی زیر نظر هلموت ریتر دفاع کرد و دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۴۹ پس از بازگشت ریتر به آلمان، مسئولیت آموزشی کرسی ادبیات عربی و فارسی و نیز مسئولیت پژوهشگاه خاورشناسی در دانشگاه استانبول را برعهده گرفت و تا پایان عمر در این مسئولیت خدمت کرد. در ۱۹۵۶ نخستین شمارۀ مجلۀ پژوهشگاه خاورشناسی را با نام مجموعه‌های شرقی منتشر کرد. در ۱۳۶۶ش/۱۹۵۷م دولت ایران نشان لیاقت «سپاس» به وی اهدا کرد. مدتی سرپرست بخش اسلامی کتابخانۀ دانشگاه استانبول بود. بنیادگذار و عضو کمیتۀ اداری انجمن جهانی پژوهش‌های خاورشناسی و عضو بنیاد تحقیقات فرهنگی ترکیه بود. مدیر هیئت تحریریۀ دایرة‌المعارف اسلام (اسلام انسیکلوپدسی) بود.
از آثارش: دستور زبان فارسی (با همکاری) (استانبول، ۱۹۴۵)؛ تصحیح و نشر ترجمان‌البلاغۀ رادویانی (استانبول، ۱۹۴۹)؛ تصحیح و ترجمۀ ترکیه رسالة فی ماهیة‌العشق ابن سینا (استانبول، ۱۹۵۳)؛ تصحیح جامع‌التواریخ رشیدالدین فضل‌الله (آنکارا، ۱۹۵۷و ۱۹۶۰)؛ ترجمۀ احصاء‌العلوم فارابی به ترکی (استانبول، ۱۹۵۵)؛ ترجمۀ راحة‌الصدور راوندی به ترکی (جلد اول، آنکارا، ۱۹۷۵؛ جلد دوم، آنکارا، ۱۹۶۷)؛ فقه‌اللغۀ عربی و فارسی، ترجمۀ منظومۀ حیدربابایه سلام شهریار (۱۹۴۶)، تصحیح انتقادی متون و سندبادنامه محمد بن علی سمرقندی (با ترجمه ترکی).