ناصح پور، نصرالله (اردبیل ۱۳۱۹ش ): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
نصرالله ناصح‌پور (اردبیل 2 آبان ۱۳۱۹ش- تهران 28 خرداد 1402ش)<br> | |عنوان = نصرالله ناصح‌پور | ||
[[پرونده: 39018300.jpg | بندانگشتی|نصرالله ناصح‌پور]]<p>خوانندۀ ایرانی و مدرس آواز. پس از اتمام تحصیلات متوسطه و عزیمت به تهران (1338ش) سال‌ها نزد [[محمود کریمی (تهران ۱۳۰۶ـ همان جا ۱۳۶۳ش)|محمود کریمی]] به فراگیری آواز پرداخت و ردیفِ سازی موسیقی ایرانی را نیز در [[هنرستان موسیقی ملی]] در محضر [[علی اکبر شهنازی|علی‌اکبر شهنازی]] آموخت. او از تجربیات [[سلیمان امیرقاسمی]] خواننده، [[سعید هرمزی]] نوازندۀ سه‌تار، و [[عبدالله دوامی]] خواننده، نیز بهره گرفت. ناصح‌پور طی سال‌های پس از انقلاب بیش‌تر به آموزش موسیقی مشغول بود. وی که به دلیل عارضۀ مغزی در بیمارستان بستری شده بود براثر همین عارضا درگذشت.</p><p>ازجمله آثار اوست: اجرای دستگاه شور در مجموعه‌ای با نام ''موسیقی آوازی ایران'' که به‌کوشش [[محمدرضا لطفی]] نت‌نگاری شد؛ آلبوم سرودهای آذربایجانی به آهنگسازی [[حسین علیزاده]] (۱۳۵۹)؛ آلبوم به یاد [[درویش خان]] با تک‌نوازی سه‌تار محمدرضا لطفی و به همراهی تنبک [[ناصر فرهنگ فر|ناصر فرهنگفر]] (1362)؛ و کتاب رسالۀ موسیقی از دره التاج لغره الدباج.</p> | |نام = | ||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز= اردبیل 2 آبان ۱۳۱۹ش | |||
|تاریخ مرگ=تهران 28 خرداد 1402ش | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل=دیپلم متوسطه | |||
| شغل و تخصص اصلی =خواننده و مدرس آواز | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب =موسیقی اصیل ایرانی | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =اجرای دستگاه شور در مجموعه‌ای با نام موسیقی آوازی؛ آلبوم سرودهای آذربایجانی به آهنگسازی حسین علیزاده (۱۳۵۹)؛ آلبوم به یاد درویش خان با تک‌نوازی سه‌تار محمدرضا لطفی و به همراهی تنبک ناصر فرهنگفر (1362) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =موسیقی | |||
|دوره = | |||
|فعالیت‌های مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}}نصرالله ناصح‌پور (اردبیل 2 آبان ۱۳۱۹ش- تهران 28 خرداد 1402ش)<br> | |||
[[پرونده: 39018300.jpg | بندانگشتی|نصرالله ناصح‌پور]]<p>خوانندۀ ایرانی و مدرس ردیف و آواز. پس از اتمام تحصیلات متوسطه و عزیمت به تهران (1338ش) سال‌ها نزد [[محمود کریمی (تهران ۱۳۰۶ـ همان جا ۱۳۶۳ش)|محمود کریمی]] به فراگیری آواز پرداخت و ردیفِ سازی موسیقی ایرانی را نیز در [[هنرستان موسیقی ملی]] در محضر [[علی اکبر شهنازی|علی‌اکبر شهنازی]] آموخت. او از تجربیات [[سلیمان امیرقاسمی]] خواننده، [[سعید هرمزی]] نوازندۀ سه‌تار، و [[عبدالله دوامی]] خواننده، نیز بهره گرفت. ناصح‌پور طی سال‌های پس از انقلاب بیش‌تر به آموزش موسیقی مشغول بود. وی که به دلیل عارضۀ مغزی در بیمارستان بستری شده بود براثر همین عارضا درگذشت.</p><p>ازجمله آثار اوست: اجرای دستگاه شور در مجموعه‌ای با نام ''موسیقی آوازی ایران'' که به‌کوشش [[محمدرضا لطفی]] نت‌نگاری شد؛ آلبوم سرودهای آذربایجانی به آهنگسازی [[حسین علیزاده]] (۱۳۵۹)؛ آلبوم به یاد [[درویش خان]] با تک‌نوازی سه‌تار محمدرضا لطفی و به همراهی تنبک [[ناصر فرهنگ فر|ناصر فرهنگفر]] (1362)؛ و کتاب رسالۀ موسیقی از دره التاج لغره الدباج.</p> | |||
<br><!--39018300--> | <br><!--39018300--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۸
| نصرالله ناصح‌پور | |
|---|---|
| زادروز |
اردبیل 2 آبان ۱۳۱۹ش |
| درگذشت | تهران 28 خرداد 1402ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دیپلم متوسطه |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده و مدرس آواز |
| مکتب | موسیقی اصیل ایرانی |
| آثار | اجرای دستگاه شور در مجموعه‌ای با نام موسیقی آوازی؛ آلبوم سرودهای آذربایجانی به آهنگسازی حسین علیزاده (۱۳۵۹)؛ آلبوم به یاد درویش خان با تک‌نوازی سه‌تار محمدرضا لطفی و به همراهی تنبک ناصر فرهنگفر (1362) |
| گروه مقاله | موسیقی |
نصرالله ناصح‌پور (اردبیل 2 آبان ۱۳۱۹ش- تهران 28 خرداد 1402ش)
خوانندۀ ایرانی و مدرس ردیف و آواز. پس از اتمام تحصیلات متوسطه و عزیمت به تهران (1338ش) سال‌ها نزد محمود کریمی به فراگیری آواز پرداخت و ردیفِ سازی موسیقی ایرانی را نیز در هنرستان موسیقی ملی در محضر علی‌اکبر شهنازی آموخت. او از تجربیات سلیمان امیرقاسمی خواننده، سعید هرمزی نوازندۀ سه‌تار، و عبدالله دوامی خواننده، نیز بهره گرفت. ناصح‌پور طی سال‌های پس از انقلاب بیش‌تر به آموزش موسیقی مشغول بود. وی که به دلیل عارضۀ مغزی در بیمارستان بستری شده بود براثر همین عارضا درگذشت.
ازجمله آثار اوست: اجرای دستگاه شور در مجموعه‌ای با نام موسیقی آوازی ایران که به‌کوشش محمدرضا لطفی نت‌نگاری شد؛ آلبوم سرودهای آذربایجانی به آهنگسازی حسین علیزاده (۱۳۵۹)؛ آلبوم به یاد درویش خان با تک‌نوازی سه‌تار محمدرضا لطفی و به همراهی تنبک ناصر فرهنگفر (1362)؛ و کتاب رسالۀ موسیقی از دره التاج لغره الدباج.