باختری، واصف (مزار شریف ۱۳۲۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
واصف باختری (مزار شریف 24 اسفند ۱۳۲۱ش- کالیفرنیا 28 تیر 1402ش) Vasef Bakhtari<br> | واصف باختری (مزار شریف 24 اسفند ۱۳۲۱ش- کالیفرنیا 28 تیر 1402ش) Vasef Bakhtari<br> | ||
<p>مترجم، ادیب و شاعر افغانستانی. در دانشگاه‌های کابل و کلمبیای امریکا درس خواند. در ۱۳۶۰ش، مدیر‌مسئول مجلۀ ''ژوندون'' شد. از نخستین شاعران افغانستان است که به سرودن شعرهای آزاد/ نیمایی و شعر سپید پرداخت. شعرهای برخی شاعران بزرگ جهان را ترجمه کرده که موجب آشنا شدن بسیاری از شاعران افغانستانی با شعر جدید جهان شده است. مجموعۀ شعر ''و آفتاب نمی‌میرد'' (کابل، ۱۳۶۲ش) و ''سرود و سخن در ترازو'' (تحقیقاتی در عروض) از آثار اوست.</p> | <p>(نام کامل: محمدشاه واصف باختری) مترجم، ادیب و شاعر افغانستانی. در دانشگاه‌های کابل (دورۀ کارشناسی زبان و ادبیات فارسی) و کلمبیای امریکا (دورۀ کارشناسی ارشد آموزش و پرورش) درس خواند. در ۱۳۶۰ش، مدیر‌مسئول مجلۀ ''ژوندون'' شد. وی طی سال‌های 1375 تا 1380 در پیشاور پاکستان و از آن پس تا زمان درگذشتش در امریکا زندگی می‌کرد. واصف باختری از نخستین شاعران افغانستان است که به سرودن شعرهای آزاد/ نیمایی و شعر سپید پرداخت. او در شعر کلاسیک از ملک‌الشعرای بهار و در شعر نیمایی از مهدی اخوان ثالث پیروی می‌کرد. باختری شعرهای برخی شاعران بزرگ جهان را ترجمه کرده که موجب آشنا شدن بسیاری از شاعران افغانستانی با شعر جدید جهان شده است. مجموعۀ شعر ''و آفتاب نمی‌میرد'' (کابل، ۱۳۶۲ش) و ''سرود و سخن در ترازو'' (تحقیقاتی در عروض) از آثار اوست.</p> | ||
<p></p> | |||
<p>'''برخی دیگر از آثار'''</p> | |||
<p>از میعاد تا هرگز، از این آیینه بشکستۀ تاریخ، تا شهر پنج ضلعی آزادی، دیباچه‌ای در فرجام، در استوای فصل شکستن، مویه‌های اسفندیار گمشده، دروازه‌های بستۀ تقویم، گزارش عقل سرخ، درنگ‌ها و پیرنگ‌ها، بازگشت به الفبا، و اسطورۀ بزرگ شهادت </p> | |||
<br><!--12016400--> | <br><!--12016400--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۸
واصف باختری (مزار شریف 24 اسفند ۱۳۲۱ش- کالیفرنیا 28 تیر 1402ش) Vasef Bakhtari
(نام کامل: محمدشاه واصف باختری) مترجم، ادیب و شاعر افغانستانی. در دانشگاه‌های کابل (دورۀ کارشناسی زبان و ادبیات فارسی) و کلمبیای امریکا (دورۀ کارشناسی ارشد آموزش و پرورش) درس خواند. در ۱۳۶۰ش، مدیر‌مسئول مجلۀ ژوندون شد. وی طی سال‌های 1375 تا 1380 در پیشاور پاکستان و از آن پس تا زمان درگذشتش در امریکا زندگی می‌کرد. واصف باختری از نخستین شاعران افغانستان است که به سرودن شعرهای آزاد/ نیمایی و شعر سپید پرداخت. او در شعر کلاسیک از ملک‌الشعرای بهار و در شعر نیمایی از مهدی اخوان ثالث پیروی می‌کرد. باختری شعرهای برخی شاعران بزرگ جهان را ترجمه کرده که موجب آشنا شدن بسیاری از شاعران افغانستانی با شعر جدید جهان شده است. مجموعۀ شعر و آفتاب نمی‌میرد (کابل، ۱۳۶۲ش) و سرود و سخن در ترازو (تحقیقاتی در عروض) از آثار اوست.
برخی دیگر از آثار
از میعاد تا هرگز، از این آیینه بشکستۀ تاریخ، تا شهر پنج ضلعی آزادی، دیباچه‌ای در فرجام، در استوای فصل شکستن، مویه‌های اسفندیار گمشده، دروازه‌های بستۀ تقویم، گزارش عقل سرخ، درنگ‌ها و پیرنگ‌ها، بازگشت به الفبا، و اسطورۀ بزرگ شهادت