فتحی، حسن (تهران ۱۳۴۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
فتحی، حسن (تهران ۱۳۴۰ش)<br> | فتحی، حسن (تهران ۱۳۴۰ش)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده: | [[پرونده:حسن فتحی (کارگردان).jpg|بندانگشتی|حسن فتحی]] | ||
<p>کارگردان تلویزیون، تئاتر، و سینمای ایران. در رشتۀ روان‌شناسی از دانشگاه شهید بهشتی (ملّی سابق) مدرک کارشناسی و در رشتۀ کارگردانی از دانشگاه آزاد اسلامی مدرک کارشناسی‌ارشد خود را دریافت کرد. او از دورۀ دانشجویی در سال‌های ۱۳۵۷ـ ۱۳۵۸ کارهای نمایشی خود را آغاز کرد و در نمایش ''چهار صندوق'' اثر بهرام بیضایی به ایفای نقش پرداخت. پس از وقفه‌ای ۹ساله در ۱۳۶۸ نمایش‌نامۀ ''هی ماتادور'' را در سالن قشقایی، تئاتر شهر، به‌روی صحنه برد. ازجمله نمایش‌هایی را که به‌اجرا درآورده ''مضحکۀ پهلوان و پری'' (۱۳۶۹)، ''داوری ایندیرا'' (۱۳۷۰)، ''در خیابان‌های سرد شب'' (۱۳۷۱) درخور ذکرند. حسن فتحی از ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ به ساخت تله‌تئاتر روآورد که ''معمای یک قتل''، ''سوء تفاهم''، ''ملکه‌های فرانسه''، ''تله‌موش''، از زمّرۀ آن‌هایند. او همزمان به ساخت یکسری برنامه‌های تحقیقی و نگارش مجموعۀ ۱۳قسمتی ''سیر تحول هنر در جهان'' و دو مجموعۀ ۱۸قسمتی ''تاریخ تئاتر جهان'' و یک مجموعۀ مستند ''تاریخ نمایش‌های سنتی در ایران'' پرداخت. در ۱۳۷۲ به‌مناسبت ماه مبارک رمضان، مجموعۀ تلویزیونی ۳۰قسمتی ''همسایه‌ها'' را ساخت. برخی از مجموعه‌های تلویزیونی وی عبارت‌اند از ''پهلوانان نمی‌میرند'' (۱۳۷۴)، ''فردا دیر است'' (۱۳۷۷)، که به‌صورت حرفه‌ایی به کارکردهای مراکز مشاوره در فضایی دراماتیک پرداخته است؛ ''روشن‌تر از خاموشی'' (۱۳۷۹)، ''شب دهم'' (۱۳۸۰)، ''مدار صفر درجه'' (۱۳۸۶)، و ''میوۀ ممنوعه'' (۱۳۸۶). او همچنین اولین فیلم بلند سینمایی خود را با نام ''ازدواج به سبک ایرانی'' (۱۳۸۲) کارگردانی کرد. وی در ۱۳۸۸ دومین فیلم سینمایی خود با نام ''پستچی سه بار در نمی‌زند'' را به اکران در‌آورد.</p> | <p>کارگردان تلویزیون، تئاتر، و سینمای ایران. در رشتۀ روان‌شناسی از دانشگاه شهید بهشتی (ملّی سابق) مدرک کارشناسی و در رشتۀ کارگردانی از دانشگاه آزاد اسلامی مدرک کارشناسی‌ارشد خود را دریافت کرد. او از دورۀ دانشجویی در سال‌های ۱۳۵۷ـ ۱۳۵۸ کارهای نمایشی خود را آغاز کرد و در نمایش ''چهار صندوق'' اثر بهرام بیضایی به ایفای نقش پرداخت. پس از وقفه‌ای ۹ساله در ۱۳۶۸ نمایش‌نامۀ ''هی ماتادور'' را در سالن قشقایی، تئاتر شهر، به‌روی صحنه برد. ازجمله نمایش‌هایی را که به‌اجرا درآورده ''مضحکۀ پهلوان و پری'' (۱۳۶۹)، ''داوری ایندیرا'' (۱۳۷۰)، ''در خیابان‌های سرد شب'' (۱۳۷۱) درخور ذکرند. حسن فتحی از ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ به ساخت تله‌تئاتر روآورد که ''معمای یک قتل''، ''سوء تفاهم''، ''ملکه‌های فرانسه''، ''تله‌موش''، از زمّرۀ آن‌هایند. او همزمان به ساخت یکسری برنامه‌های تحقیقی و نگارش مجموعۀ ۱۳قسمتی ''سیر تحول هنر در جهان'' و دو مجموعۀ ۱۸قسمتی ''تاریخ تئاتر جهان'' و یک مجموعۀ مستند ''تاریخ نمایش‌های سنتی در ایران'' پرداخت. در ۱۳۷۲ به‌مناسبت ماه مبارک رمضان، مجموعۀ تلویزیونی ۳۰قسمتی ''همسایه‌ها'' را ساخت. برخی از مجموعه‌های تلویزیونی وی عبارت‌اند از ''پهلوانان نمی‌میرند'' (۱۳۷۴)، ''فردا دیر است'' (۱۳۷۷)، که به‌صورت حرفه‌ایی به کارکردهای مراکز مشاوره در فضایی دراماتیک پرداخته است؛ ''روشن‌تر از خاموشی'' (۱۳۷۹)، ''شب دهم'' (۱۳۸۰)، ''مدار صفر درجه'' (۱۳۸۶)، و ''میوۀ ممنوعه'' (۱۳۸۶). او همچنین اولین فیلم بلند سینمایی خود را با نام ''ازدواج به سبک ایرانی'' (۱۳۸۲) کارگردانی کرد. وی در ۱۳۸۸ دومین فیلم سینمایی خود با نام ''پستچی سه بار در نمی‌زند'' را به اکران در‌آورد.</p> | ||
نسخهٔ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۶
فتحی، حسن (تهران ۱۳۴۰ش)
| حسن فتحی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1340ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرک کارشناسی در رشتۀ روان‌شناسی از دانشگاه شهید بهشتی (ملّی سابق) و کارشناسی‌ارشد در رشتۀ کارگردانی از دانشگاه آزاد اسلامی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان تلویزیون |
| شغل و تخصص های دیگر | کارگردان تئاتر و سینما |
| آثار | مجموعه‌های تلویزیونی: پهلوانان نمی‌میرند (1374)؛ شب دهم (1380)؛ مدار صفر درجه (1386)؛ میوۀ ممنوعه (1386)؛ فیلم‌های سینمایی: ازدواج به سبک ایرانی (1382)؛ پستچی سه بار در نمی‌زند (1388) |
| گروه مقاله | سینما |
.jpg)
کارگردان تلویزیون، تئاتر، و سینمای ایران. در رشتۀ روان‌شناسی از دانشگاه شهید بهشتی (ملّی سابق) مدرک کارشناسی و در رشتۀ کارگردانی از دانشگاه آزاد اسلامی مدرک کارشناسی‌ارشد خود را دریافت کرد. او از دورۀ دانشجویی در سال‌های ۱۳۵۷ـ ۱۳۵۸ کارهای نمایشی خود را آغاز کرد و در نمایش چهار صندوق اثر بهرام بیضایی به ایفای نقش پرداخت. پس از وقفه‌ای ۹ساله در ۱۳۶۸ نمایش‌نامۀ هی ماتادور را در سالن قشقایی، تئاتر شهر، به‌روی صحنه برد. ازجمله نمایش‌هایی را که به‌اجرا درآورده مضحکۀ پهلوان و پری (۱۳۶۹)، داوری ایندیرا (۱۳۷۰)، در خیابان‌های سرد شب (۱۳۷۱) درخور ذکرند. حسن فتحی از ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ به ساخت تله‌تئاتر روآورد که معمای یک قتل، سوء تفاهم، ملکه‌های فرانسه، تله‌موش، از زمّرۀ آن‌هایند. او همزمان به ساخت یکسری برنامه‌های تحقیقی و نگارش مجموعۀ ۱۳قسمتی سیر تحول هنر در جهان و دو مجموعۀ ۱۸قسمتی تاریخ تئاتر جهان و یک مجموعۀ مستند تاریخ نمایش‌های سنتی در ایران پرداخت. در ۱۳۷۲ به‌مناسبت ماه مبارک رمضان، مجموعۀ تلویزیونی ۳۰قسمتی همسایه‌ها را ساخت. برخی از مجموعه‌های تلویزیونی وی عبارت‌اند از پهلوانان نمی‌میرند (۱۳۷۴)، فردا دیر است (۱۳۷۷)، که به‌صورت حرفه‌ایی به کارکردهای مراکز مشاوره در فضایی دراماتیک پرداخته است؛ روشن‌تر از خاموشی (۱۳۷۹)، شب دهم (۱۳۸۰)، مدار صفر درجه (۱۳۸۶)، و میوۀ ممنوعه (۱۳۸۶). او همچنین اولین فیلم بلند سینمایی خود را با نام ازدواج به سبک ایرانی (۱۳۸۲) کارگردانی کرد. وی در ۱۳۸۸ دومین فیلم سینمایی خود با نام پستچی سه بار در نمی‌زند را به اکران در‌آورد.