آرنولد، متیو (۱۸۲۲ـ۱۸۸۸): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=متیو آرنولد|نام=Matthew Arnold|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=انگلیسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر و نقاد|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=«دریامرد واهشته» (۱۸۴۹م)، «سهراب و رستم» (۱۸۵۳م)، «ترسیس» (۱۸۶۷م)، و «کولی حکیم» (۱۸۵۳م) | |||
آثار منثور: مقالاتی در نقد در دو مجموعه (۱۸۶۵ و ۱۸۸۸م)، و ادبیات و شریعت (۱۸۷۲م)، فرهنگ و هرج‌ومرج (۱۸۶۹م)|خویشاوندان سرشناس=تامس آرنولد (پدر)|گروه مقاله=ادبیات غرب|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
آرْنولد، مَتیو (۱۸۲۲ـ۱۸۸۸م)(Arnold, Matthew)<br/> [[File:10100000.jpg|thumb|آرْنولد، مَتيو]]شاعر و نقّاد انگلیسی. شعر «''ساحل داوِر''<ref>''Dover Beach''</ref>» (۱۸۶۷م) او را عموماً رساترین بیان علایق معنوی انگلستانِ [[ویکتوریایی، عصر|عصر ویکتوریا]]<ref>Victoria</ref> به‌شمار می‌آوردند. در مقالات انتقادی بسیار تأثیرگذارش، که بعدها در مجموعه‌ای با نام ''فرهنگ و هرج‌ومرج''<ref>Culture and Anarchy</ref> (۱۸۶۹م) گردآوری شد، به خودپسندی و بی‌فرهنگی طبقات متوسط عصر ویکتوریا تاخت و ضرورت گسترش فرهنگی جدید براساس دلمشغولی به ارزش‌های هنری و عقلانی را مطرح کرد. او فرزند [[آرنولد، تامس (۱۷۹۵ـ۱۸۴۲)|تامس آرنولد]]، مدیر مدرسۀ [[راگبی]]<ref>Rugby</ref> بود. اشعار او بیشتر لحن رثایی<ref>elegiac</ref> و درون‌مایه‌های شبانی<ref>pastoral</ref> دارند، ازجمله «''دریامرد واهشته''<ref>''The Forsaken Merman''</ref>» (۱۸۴۹م)، «''سهراب و رستم''<ref>''Sohrab and Rustum''</ref>» (۱۸۵۳م)، «''ترسیس''<ref>''Thyrsis''</ref>» (۱۸۶۷م)، و «''کولی حکیم''<ref>''The Scholar-Gipsy''</ref>» (۱۸۵۳م). آثار منثور او با نام ''مقالاتی در نقد''<ref>''Essays in Criticism''</ref> در دو مجموعه (۱۸۶۵ و ۱۸۸۸م)، و ''ادبیات و شریعت''<ref>''Literature and Dogma''</ref>، در تفسیر [[کتاب مقدس]]، در ۱۸۷۲م انتشار یافت.<br/> <!--10100000--> | آرْنولد، مَتیو (۱۸۲۲ـ۱۸۸۸م)(Arnold, Matthew)<br/> [[File:10100000.jpg|thumb|آرْنولد، مَتيو]]شاعر و نقّاد انگلیسی. شعر «''ساحل داوِر''<ref>''Dover Beach''</ref>» (۱۸۶۷م) او را عموماً رساترین بیان علایق معنوی انگلستانِ [[ویکتوریایی، عصر|عصر ویکتوریا]]<ref>Victoria</ref> به‌شمار می‌آوردند. در مقالات انتقادی بسیار تأثیرگذارش، که بعدها در مجموعه‌ای با نام ''فرهنگ و هرج‌ومرج''<ref>Culture and Anarchy</ref> (۱۸۶۹م) گردآوری شد، به خودپسندی و بی‌فرهنگی طبقات متوسط عصر ویکتوریا تاخت و ضرورت گسترش فرهنگی جدید براساس دلمشغولی به ارزش‌های هنری و عقلانی را مطرح کرد. او فرزند [[آرنولد، تامس (۱۷۹۵ـ۱۸۴۲)|تامس آرنولد]]، مدیر مدرسۀ [[راگبی]]<ref>Rugby</ref> بود. اشعار او بیشتر لحن رثایی<ref>elegiac</ref> و درون‌مایه‌های شبانی<ref>pastoral</ref> دارند، ازجمله «''دریامرد واهشته''<ref>''The Forsaken Merman''</ref>» (۱۸۴۹م)، «''سهراب و رستم''<ref>''Sohrab and Rustum''</ref>» (۱۸۵۳م)، «''ترسیس''<ref>''Thyrsis''</ref>» (۱۸۶۷م)، و «''کولی حکیم''<ref>''The Scholar-Gipsy''</ref>» (۱۸۵۳م). آثار منثور او با نام ''مقالاتی در نقد''<ref>''Essays in Criticism''</ref> در دو مجموعه (۱۸۶۵ و ۱۸۸۸م)، و ''ادبیات و شریعت''<ref>''Literature and Dogma''</ref>، در تفسیر [[کتاب مقدس]]، در ۱۸۷۲م انتشار یافت.<br/> <!--10100000--> | ||
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۴
| متیو آرنولد Matthew Arnold | |
|---|---|
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر و نقاد |
| آثار |
«دریامرد واهشته» (۱۸۴۹م)، «سهراب و رستم» (۱۸۵۳م)، «ترسیس» (۱۸۶۷م)، و «کولی حکیم» (۱۸۵۳م) آثار منثور: مقالاتی در نقد در دو مجموعه (۱۸۶۵ و ۱۸۸۸م)، و ادبیات و شریعت (۱۸۷۲م)، فرهنگ و هرج‌ومرج (۱۸۶۹م) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| خویشاوندان سرشناس | تامس آرنولد (پدر) |
آرْنولد، مَتیو (۱۸۲۲ـ۱۸۸۸م)(Arnold, Matthew)
شاعر و نقّاد انگلیسی. شعر «ساحل داوِر[۱]» (۱۸۶۷م) او را عموماً رساترین بیان علایق معنوی انگلستانِ عصر ویکتوریا[۲] به‌شمار می‌آوردند. در مقالات انتقادی بسیار تأثیرگذارش، که بعدها در مجموعه‌ای با نام فرهنگ و هرج‌ومرج[۳] (۱۸۶۹م) گردآوری شد، به خودپسندی و بی‌فرهنگی طبقات متوسط عصر ویکتوریا تاخت و ضرورت گسترش فرهنگی جدید براساس دلمشغولی به ارزش‌های هنری و عقلانی را مطرح کرد. او فرزند تامس آرنولد، مدیر مدرسۀ راگبی[۴] بود. اشعار او بیشتر لحن رثایی[۵] و درون‌مایه‌های شبانی[۶] دارند، ازجمله «دریامرد واهشته[۷]» (۱۸۴۹م)، «سهراب و رستم[۸]» (۱۸۵۳م)، «ترسیس[۹]» (۱۸۶۷م)، و «کولی حکیم[۱۰]» (۱۸۵۳م). آثار منثور او با نام مقالاتی در نقد[۱۱] در دو مجموعه (۱۸۶۵ و ۱۸۸۸م)، و ادبیات و شریعت[۱۲]، در تفسیر کتاب مقدس، در ۱۸۷۲م انتشار یافت.