روسلینو، برناردو (۱۴۰۹ـ۱۴۶۴م): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
معمار و مجمسه‌ساز ایتالیایی اوایل [[رنسانس]]<ref>Renaissance | معمار و مجمسه‌ساز ایتالیایی اوایل [[رنسانس]]<ref>Renaissance | ||
</ref>، زادۀ ستینیانو<ref>Settignano </ref>. نزد [[برونلسکی، فیلیپو (۱۳۷۷ـ۱۴۴۶م)|فیلیپو برونلّسکی]]<ref>Fillippo Brunelleschi </ref> تعلیم دید و از لوکا دلّا روبّیا<ref>Luca della Robbia</ref> و [[گیبرتی، لورنتسو (۱۳۷۸ـ۱۴۵۵م)|لورنتسو گیبرتی]]<ref> Lorenzo Ghiberti </ref> تأثیر پذیرفت. شاهکارش، مقبرۀ [[برونی، لیوناردو (۱۳۶۹ـ۱۴۴۴م)|لئوناردو برونی]]<ref>Leonardo Bruni </ref> ( | </ref>، زادۀ ستینیانو<ref>Settignano </ref>. نزد [[برونلسکی، فیلیپو (۱۳۷۷ـ۱۴۴۶م)|فیلیپو برونلّسکی]]<ref>Fillippo Brunelleschi </ref> تعلیم دید و از لوکا دلّا روبّیا<ref>Luca della Robbia</ref> و [[گیبرتی، لورنتسو (۱۳۷۸ـ۱۴۵۵م)|لورنتسو گیبرتی]]<ref> Lorenzo Ghiberti </ref> تأثیر پذیرفت. شاهکارش، مقبرۀ [[برونی، لیوناردو (۱۳۶۹ـ۱۴۴۴م)|لئوناردو برونی]]<ref>Leonardo Bruni </ref> (۱۴۴۴ـ۱۴۵۰م) در کلیسای سانتا کروچۀ<ref>Santa Croce </ref> [[فلورانس]]، در ردیف بزرگ‌ترین دستاوردهای هنری اوایل رنسانس است که بین معماری و مجسمه‌سازی تعادل برقرار می‌کند. برای همکاری در ساخت [[سان پیترو، کلیسای جامع|کلیسای سان پیترو]]<ref>St Peter </ref> به استخدام پاپ [[نیکلاس پنجم]]<ref>Pope Nicholas V</ref> درآمد (۱۴۵۱ـ۱۴۵۳م) و محراب<ref> Apse </ref> پشت کلیسا را طراحی کرد. کاخ پیکّولومینی<ref>Piccolomini</ref> (۱۴۶۰ـ۱۴۶۳م) در پیینتسا<ref> Pienza </ref> از دیگر آثار برجستۀ اوست. او در فلورانس<ref>Florence</ref> درگذشت. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۶
روسِلینو، بِرناردو (۱۴۰۹ـ۱۴۶۴م)(Rossellino, Bernardo)
| برناردو روسلینو Bernardo Rossellino | |
|---|---|
| زادروز |
ستینیانو۱۴۰۹م |
| درگذشت | فلورانس۱۴۶۴م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | معمار |
| شغل و تخصص های دیگر | مجمسه ساز |
| آثار | مقبره لیوناردو برونی (۱۴۴۴ـ۱۴۵۰) در کلیسای سانتا کروچه فلورانس؛ کاخ پیکولومینی (۱۴۶۰ـ۱۴۶۳) در پیینتسا |
| گروه مقاله | معماری |
معمار و مجمسه‌ساز ایتالیایی اوایل رنسانس[۱]، زادۀ ستینیانو[۲]. نزد فیلیپو برونلّسکی[۳] تعلیم دید و از لوکا دلّا روبّیا[۴] و لورنتسو گیبرتی[۵] تأثیر پذیرفت. شاهکارش، مقبرۀ لئوناردو برونی[۶] (۱۴۴۴ـ۱۴۵۰م) در کلیسای سانتا کروچۀ[۷] فلورانس، در ردیف بزرگ‌ترین دستاوردهای هنری اوایل رنسانس است که بین معماری و مجسمه‌سازی تعادل برقرار می‌کند. برای همکاری در ساخت کلیسای سان پیترو[۸] به استخدام پاپ نیکلاس پنجم[۹] درآمد (۱۴۵۱ـ۱۴۵۳م) و محراب[۱۰] پشت کلیسا را طراحی کرد. کاخ پیکّولومینی[۱۱] (۱۴۶۰ـ۱۴۶۳م) در پیینتسا[۱۲] از دیگر آثار برجستۀ اوست. او در فلورانس[۱۳] درگذشت.