امیرقاسمی، سلیمان (تهران ۱۲۶۳ـ ۱۳۵۴ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
امیرقاسمی، سلیمان (تهران ۱۲۶۳ـ ۱۳۵۴ش)<br> | امیرقاسمی، سلیمان (تهران ۱۲۶۳ـ ۱۳۵۴ش)<br> | ||
[[پرونده: 11517300.jpg | بندانگشتی|اميرقاسمي، سليمان]] | [[پرونده: 11517300.jpg | بندانگشتی|اميرقاسمي، سليمان]] | ||
<p>خوانندۀ ایرانی، ردیفدان و معلم موسیقی. از شاگردان ابراهیمخان و عیسیخان آقاباشی اصفهانی بود و با خوانندگان بزرگ عصر قاجار معاشرت داشت. بهسبب لحن گرم و خاص، استفاده سنجیده از شعر در قالب نغمهها و توانایی بیان هنری، از چهرههای شاخص مکتب آواز تهران است. از اوایل دهۀ ۱۳۴۰، در منزلش به هنرجویان جوان، آموزش آواز میداد. از صدای او یک دوره صفحۀ گرامافون با همراهی تار میرزا قوامخان مبشّر خاقان و ویولن علی مبشر، با نام مستعار «سلیمخان»، ضبط شده است و چند نوار خصوصی نیز از اجراهای سالهای آخر زندگیش با همراهی تار نورعلی | [[پرونده:Salimkhan.jpg|بندانگشتی|سلیمان امیرقاسمی]] | ||
<p>خوانندۀ ایرانی، ردیفدان و معلم موسیقی. از شاگردان ابراهیمخان و عیسیخان آقاباشی اصفهانی بود و با خوانندگان بزرگ عصر قاجار معاشرت داشت. بهسبب لحن گرم و خاص، استفاده سنجیده از شعر در قالب نغمهها و توانایی بیان هنری، از چهرههای شاخص مکتب آواز تهران است. از اوایل دهۀ ۱۳۴۰، در منزلش به هنرجویان جوان، آموزش آواز میداد. از صدای او یک دوره صفحۀ گرامافون با همراهی تار میرزا قوامخان مبشّر خاقان و ویولن علی مبشر، با نام مستعار «سلیمخان»، ضبط شده است و چند نوار خصوصی نیز از اجراهای سالهای آخر زندگیش با همراهی تار [[برومند، نورعلی (تهران ۱۲۸۴ـ۱۳۵۵ش)|نورعلی برومند]]، سهتار [[هرمزی، سعید (تهران ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۵۵ش)|سعید هرمزی]] و ویولُن علی تجویدی موجود است. برخی از شاگردان شناختهشدۀ او عبارتاند از مرتضی طباطبایی، عطا امیدوار و [[صدیف، رامبد (اردبیل ۱۳۱۹ش)|صدیف رامبد]].</p> | |||
<br><!--11517300--> | <br><!--11517300--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۶
سلیمان امیرقاسمی | |
---|---|
زادروز |
تهران ۱۲۶۳ش |
درگذشت | ۱۳۵۴ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | خواننده |
شغل و تخصص های دیگر | ردیف دان و معلم موسیقی |
گروه مقاله | موسیقی |
امیرقاسمی، سلیمان (تهران ۱۲۶۳ـ ۱۳۵۴ش)
خوانندۀ ایرانی، ردیفدان و معلم موسیقی. از شاگردان ابراهیمخان و عیسیخان آقاباشی اصفهانی بود و با خوانندگان بزرگ عصر قاجار معاشرت داشت. بهسبب لحن گرم و خاص، استفاده سنجیده از شعر در قالب نغمهها و توانایی بیان هنری، از چهرههای شاخص مکتب آواز تهران است. از اوایل دهۀ ۱۳۴۰، در منزلش به هنرجویان جوان، آموزش آواز میداد. از صدای او یک دوره صفحۀ گرامافون با همراهی تار میرزا قوامخان مبشّر خاقان و ویولن علی مبشر، با نام مستعار «سلیمخان»، ضبط شده است و چند نوار خصوصی نیز از اجراهای سالهای آخر زندگیش با همراهی تار نورعلی برومند، سهتار سعید هرمزی و ویولُن علی تجویدی موجود است. برخی از شاگردان شناختهشدۀ او عبارتاند از مرتضی طباطبایی، عطا امیدوار و صدیف رامبد.