حاتمی، شاپور (تفرش ۱۳۰۳ـ تهران ۱۳۶۹ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}حاتمی، شاپور (تفرش ۱۳۰۳ـ تهران ۱۳۶۹ش)<br> | }}حاتمی، شاپور (تفرش ۱۳۰۳ـ تهران ۱۳۶۹ش)<br> | ||
[[پرونده: 18000700.jpg | بندانگشتی| | [[پرونده: 18000700.jpg | بندانگشتی|شاپور حاتمی]] | ||
<p>نوازندۀ ایرانی تار. فرزند یحییخان قوامالدولهای؛ از شاگردان میرزا حسینقلی، استاد تار عصر ناصری؛ و خواهرزادۀ عبدالله دوامی، استاد آواز و ترانههای ضربی بود. در ابتدا نزد پدرش آموزش دید و ردیفهای آوازی را نیز نزد دایی خود فراگرفت؛ سپس در محضر عبدالحسین شهنازی تارنوازی را آموخت. حاتمی از ۱۳۲۵ تا ۱۳۴۰ در رادیو تهران به تکنوازی و نیز گروهنوازی در ارکسترهای گوناگون مشغول بود و چند آهنگ نیز ساخته است. صفحات متعددی از تکنوازی تار او در قالب چهارمضراب و ترانههای ضربی ضبط شده و معرف روش مضرابنوازی و جملهبندی خاص اوست که متأثر از روش عبدالحسین شهنازی است.</p> | <p>نوازندۀ ایرانی تار. فرزند یحییخان قوامالدولهای؛ از شاگردان میرزا حسینقلی، استاد تار عصر ناصری؛ و خواهرزادۀ عبدالله دوامی، استاد آواز و ترانههای ضربی بود. در ابتدا نزد پدرش آموزش دید و ردیفهای آوازی را نیز نزد دایی خود فراگرفت؛ سپس در محضر عبدالحسین شهنازی تارنوازی را آموخت. حاتمی از ۱۳۲۵ تا ۱۳۴۰ در رادیو تهران به تکنوازی و نیز گروهنوازی در ارکسترهای گوناگون مشغول بود و چند آهنگ نیز ساخته است. صفحات متعددی از تکنوازی تار او در قالب چهارمضراب و ترانههای ضربی ضبط شده و معرف روش مضرابنوازی و جملهبندی خاص اوست که متأثر از روش عبدالحسین شهنازی است.</p> |
نسخهٔ ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۰
شاپور حاتمی | |
---|---|
زادروز |
تفرش ۱۳۰۳ش |
درگذشت | تهران ۱۳۶۹ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | نوازنده تار |
حاتمی، شاپور (تفرش ۱۳۰۳ـ تهران ۱۳۶۹ش)
نوازندۀ ایرانی تار. فرزند یحییخان قوامالدولهای؛ از شاگردان میرزا حسینقلی، استاد تار عصر ناصری؛ و خواهرزادۀ عبدالله دوامی، استاد آواز و ترانههای ضربی بود. در ابتدا نزد پدرش آموزش دید و ردیفهای آوازی را نیز نزد دایی خود فراگرفت؛ سپس در محضر عبدالحسین شهنازی تارنوازی را آموخت. حاتمی از ۱۳۲۵ تا ۱۳۴۰ در رادیو تهران به تکنوازی و نیز گروهنوازی در ارکسترهای گوناگون مشغول بود و چند آهنگ نیز ساخته است. صفحات متعددی از تکنوازی تار او در قالب چهارمضراب و ترانههای ضربی ضبط شده و معرف روش مضرابنوازی و جملهبندی خاص اوست که متأثر از روش عبدالحسین شهنازی است.