جرالدین پیج: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۲

جرالدین پیج (میزوری ۲۲ نوامبر ۱۹۲۴ - نیویورک ۱۳ ژوئن ۱۹۸۷م) Geraldine Page

(نام کامل: جرالدین سو پیج^[۱]) بازیگر امریکاییِ برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن. برای حدود چهار دهه فعالیت در تئاتر 4 بار نامزد جایزۀ تونی و برای حدود سه دهه فعالیت در سینما و تلویزیون، جز جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و نامزدی‌های متعدد، یک جایزۀ بفتا^[۲]، دو جایزۀ امی ساعات پربیننده^[۳] و دو جایزۀ گلدن گلوب^[۴] دریافت کرد. پیج طی دورۀ فعالیتش بدون وقفه بر روی صحنه رفت و در حدود 35 نمایش در نقش‌های اصلی ظاهر شد. همچنین وی طی حدود 30 سال حضور در سینما و تلویزیون در حدود 30 فیلم سینمایی و نزدیک به 40 فیلم و مجموعه و نمایش تلویزیونی نقش‌آفرینی کرد.

پدرش پزشک بود. جرالدین در مؤسسۀ هنر شیکاگو^[۵] زیر نظر یوتا هیگن^[۶] و در نیویورک تحت نظر لی استراسبرگ تحصیل کرد و آموزش دید. از 17سالگی روی صحنه می‌رفت. در تئاتر با نمایش‌های تنسی ویلیامز (از جمله تابستان و دود^[۷] و پرندۀ شیرین جوانی^[۸]) به شهرت رسید. در سینما نیز ابتدا با نسخه‌های سینمایی آثار ویلیامز مورد توجه قرار گرفت. خیلی زود در زمرۀ بازیگران درجه‌اول و محترم هالیوود^[۹] درآمد، اما هیچ‌گاه ستاره نشد. بازیگری غیرمتعارف، بی‌تکلف و شهودی بود و اغلب نقش‌هایش را با وسواس انتخاب می‌کرد. برای هوندو^[۱۰] (نقش دوم)، تابستان و دود (نقش اول)، پرندۀ شیرین جوانی (نقش اول)، تو اکنون پسر بزرگی هستی^[۱۱] (نقش دوم)، پیت و تیلی^[۱۲] (نقش دوم)، صحنه‌های داخلی^[۱۳] (نقش اول)، و پاپ روستای گرینویچ^[۱۴] (نقش دوم) نامزد دریافت اسکار بود و سرانجام در سال 1985م این جایزه را برای سفر به بانتیفول^[۱۵] (به (نقش اول) از آن خود کرد.

↑ Geraldine Sue Page
↑ British Academy Film Awards
↑ Primetime Emmy Award
↑ Golden Globe Award
↑ Art Institute of Chicago
↑ Uta Hagen
↑ Summer and Smoke
↑ Sweet Bird of Youth
↑ Hollywood
↑ Hondo
↑ You're a Big Boy Now
↑ Pete 'n' Tillie
↑ Interiors
↑ The Pope of Greenwich Village
↑ The Trip to Bountiful

[1] Geraldine Sue Page

[2] British Academy Film Awards

[3] Primetime Emmy Award

[4] Golden Globe Award

[5] Art Institute of Chicago

[6] Uta Hagen

[7] Summer and Smoke

[8] Sweet Bird of Youth

[9] Hollywood

[10] Hondo

[11] You're a Big Boy Now

[12] Pete 'n' Tillie

[13] Interiors

[14] The Pope of Greenwich Village

[15] The Trip to Bountiful

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 (نام کامل: جرالدین سو پیج<ref>Geraldine Sue Page</ref>) بازیگر امریکاییِ برندۀ [[اسکار، جایزه|جایزۀ اسکار]] بهترین بازیگر نقش اول زن. برای حدود چهار دهه فعالیت در تئاتر 4 بار نامزد جایزۀ تونی و برای حدود سه دهه فعالیت در سینما و تلویزیون، جز جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن و نامزدی‌های متعدد، یک جایزۀ بفتا<ref>British Academy Film Awards</ref>، دو جایزۀ امی ساعات پربیننده<ref><bdi>Primetime Emmy Award</bdi></ref> و دو جایزۀ گلدن گلوب<ref>Golden Globe Award</ref> دریافت کرد. پیج طی دورۀ فعالیتش بدون وقفه بر روی صحنه رفت و در حدود 35 نمایش در نقش‌های اصلی ظاهر شد. همچنین وی طی حدود 30 سال حضور در سینما و تلویزیون در حدود 30 فیلم سینمایی و نزدیک به 40 فیلم و مجموعه و نمایش تلویزیونی نقش‌آفرینی کرد.
-پدرش پزشک بود. جرالدین در مؤسسۀ هنر شیکاگو<ref>Art Institute of Chicago</ref> زیر نظر یوتا هیگن<ref>Uta Hagen</ref> و در نیویورک تحت نظر [[استراسبرگ، لی (۱۹۰۱ـ۱۹۸۲)|لی استراسبرگ]] تحصیل کرد و آموزش دید. از 17سالگی روی صحنه می‌رفت. در تئاتر با نمایش‌های [[تنسی ویلیامز]] (از جمله ''تابستان و دود''<ref>''Summer and Smoke''</ref> و ''پرندۀ شیرین جوانی''<ref>''Sweet Bird of Youth''</ref>) به شهرت رسید. در سینما نیز ابتدا با نسخه‌های سینمایی آثار ویلیامز مورد توجه قرار گرفت. خیلی زود در زمرۀ بازیگران درجه‌اول و محترم هالیوود<ref>Hollywood</ref> درآمد، اما هیچ‌گاه ستاره نشد. بازیگری غیرمتعارف بی‌تکلف و شهودی بود و اغلب نقش‌هایش را با وسواس انتخاب می‌کرد.
+پدرش پزشک بود. جرالدین در مؤسسۀ هنر شیکاگو<ref>Art Institute of Chicago</ref> زیر نظر یوتا هیگن<ref>Uta Hagen</ref> و در نیویورک تحت نظر [[استراسبرگ، لی (۱۹۰۱ـ۱۹۸۲)|لی استراسبرگ]] تحصیل کرد و آموزش دید. از 17سالگی روی صحنه می‌رفت. در تئاتر با نمایش‌های [[تنسی ویلیامز]] (از جمله ''تابستان و دود''<ref>''Summer and Smoke''</ref> و ''پرندۀ شیرین جوانی''<ref>''Sweet Bird of Youth''</ref>) به شهرت رسید. در سینما نیز ابتدا با نسخه‌های سینمایی آثار ویلیامز مورد توجه قرار گرفت. خیلی زود در زمرۀ بازیگران درجه‌اول و محترم هالیوود<ref>Hollywood</ref> درآمد، اما هیچ‌گاه ستاره نشد. بازیگری غیرمتعارف، بی‌تکلف و شهودی بود و اغلب نقش‌هایش را با وسواس انتخاب می‌کرد. برای ''هوندو''<ref>''Hondo''</ref> (نقش دوم)، ''تابستان و دود'' (نقش اول)، ''پرندۀ شیرین جوانی'' (نقش اول)، ''تو اکنون پسر بزرگی هستی''<ref>''You're a Big Boy Now''</ref> (نقش دوم)، ''پیت و تیلی''<ref>''Pete 'n' Tillie''</ref> (نقش دوم)، ''صحنه‌های داخلی''<ref>''Interiors''</ref> (نقش اول)، و ''پاپ روستای گرینویچ''<ref>''The Pope of Greenwich Village''</ref> (نقش دوم) نامزد دریافت اسکار بود و سرانجام در سال 1985م این جایزه را برای ''سفر به بانتیفول''<ref><bdi>''The Trip to Bountiful''</bdi></ref> (به (نقش اول) از آن خود کرد.
 ----