مارتینو، بهوسلاف یان (۱۸۹۰ـ۱۹۵۹): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=بهوسلاف یان مارتینو|نام=Bohuslav Jan Martinu|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۹۰م|تاریخ مرگ=۱۹۵۹م|دوره زندگی=|ملیت=چک|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=۱۹۰۶ـ۱۹۱۳ در کنسرواتوار پراگ، ویولن|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپراهای جولیِتّا ( | {{جعبه زندگینامه|عنوان=بهوسلاف یان مارتینو|نام=Bohuslav Jan Martinu|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۹۰م|تاریخ مرگ=۱۹۵۹م|دوره زندگی=|ملیت=چک|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=۱۹۰۶ـ۱۹۱۳ در کنسرواتوار پراگ، ویولن|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپراهای جولیِتّا (۱۹۳۷م) و پاسیون یونانی (۱۹۵۹م)، اپرا بالههای بازدید از آشپزخانه، کُرال دستهگل، مس مزرعه برای تکخوانها، کُر، و ارکستر؛ حماسۀ گیلگمش، اوراتوریو (۱۹۵۵م). ارکستری شش سمفونی (۱۹۴۲ـ۱۹۵۳م)؛ پوئم سمفونیک دیوارنگارههای پیِرو دِلاّ فرانچسکا (۱۹۵۵م)؛ سینفونیِتّا جوکوزا|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}مارتینو، بهوسلاف یان (۱۸۹۰ـ۱۹۵۹م)(Martinu, Bohuslav Jan) | ||
[[پرونده:Martinu, Bohuslav Jan.jpg|بندانگشتی|بهوسلاف یان مارتینو]] | [[پرونده:Martinu, Bohuslav Jan.jpg|بندانگشتی|بهوسلاف یان مارتینو]] | ||
آهنگساز چک. پس از آنکه نازیها [[چکسلوواکی]] را اشغال کردند، در | آهنگساز چک. پس از آنکه نازیها [[چکسلوواکی]] را اشغال کردند، در ۱۹۳۹م به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] رفت و در [[نیویورک]] ساکن شد. موسیقی او سلیس و روان، سرشار از احساس، و بسیار زنده و پرنشاط است. ازجمله آثار اوست: اپراهای ''جولیِتّا''<ref>''Julietta''</ref> (۱۹۳۷م) و ''پاسیون یونانی''<ref>''The Greek Passion'' | ||
</ref> ( | </ref> (۱۹۵۹م)، سمفونیها، و موسیقی مجلسی. مارتینو در سالهای ۱۹۰۶ـ۱۹۱۳م در کنسرواتوار پراگ<ref>Prague Conservatory </ref> به تحصیل [[ویولن]] مشغول بود و در همان حال در ارکستر فیلارمونیک پراگ<ref>Prague Philharmonic Orchestra </ref> نیز نوازندگی میکرد. در ۱۹۲۲م از یوزف سوک<ref>Joseph Suk </ref> در کنسرواتوار پراگ درس آهنگسازی گرفت، و بعد از ۱۹۲۳ تا ۱۹۲۴م زیرنظر [[روسل، آلبر (۱۸۶۹ـ۱۹۳۷)|آلبر روسل]]<ref>Albert Roussel </ref> در [[پاریس، شهر|پاریس]] به تحصیل آهنگسازی پرداخت، و آثاری متأثر از جاز و نئوکلاسیکگرایی ساخت. طی دهۀ ۱۹۳۰م اپراهایی با موضوعهایی دربارۀ چِک پدیدآورد، و در ۱۹۴۱م پس از پناهندگی به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] خود را بیشتر وقف موسیقی سازی کرد. تا ۱۹۴۶م در امریکا ماند و در آن سال استاد آهنگسازی کنسرواتوار پراگ شد، در ۱۹۴۸م به امریکا بازگشت و به تدریس در [[پرینستون]]<ref>Princeton </ref> و مرکز موسیقی بِرکشِر<ref>Berkshire Music Center </ref> پرداخت. پس از بهقدرترسیدن کمونیستها در ۱۹۴۸م تصمیم گرفت دیگر به چکسلوواکی برنگردد، و از ۱۹۵۷م در [[سوئیس]] اقامت کرد. موسیقی او اغلب سبکی نئوکلاسیک دارد، و سرشار از ملودیهای ترانههای محلی چک است، و بر ریتم و [[کنترپوآن]] تأکید میکند. ازجمله آثار اوست: اپرا بالههای ''بازدید از آشپزخانه''<ref>''La revue de cuisine'' </ref>، کُرال ''دستهگل''<ref>''Bouquet of Flowers'' </ref>، ''مس مزرعه''<ref>''Field Mass'' </ref> برای تکخوانها، کُر، و ارکستر؛ ''حماسۀ گیلگمش''<ref>''The Epic of Gilgamesh'' </ref>، اوراتوریو (۱۹۵۵م). ارکستری شش سمفونی (۱۹۴۲ـ۱۹۵۳م)؛ پوئم سمفونیک ''دیوارنگارههای پیِرو دِلاّ فرانچسکا''<ref>''Frescoes of Piero della Francesca''</ref> (۱۹۵۵م)؛ ''سینفونیِتّا جوکوزا''<ref>''Sinfonietta giocosa''</ref>. موسیقی مجلسی دو کوینتت پیانو (۱۹۳۳، ۱۹۴۴م)؛ سه سونات [[ویولنسل|ویولنسل]] و پیانو؛ ''ریتورنِلّوها''<ref>''Ritournelles''</ref>. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۱
| بهوسلاف یان مارتینو Bohuslav Jan Martinu | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۰م |
| درگذشت | ۱۹۵۹م |
| ملیت | چک |
| تحصیلات و محل تحصیل | ۱۹۰۶ـ۱۹۱۳ در کنسرواتوار پراگ، ویولن |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز |
| آثار | اپراهای جولیِتّا (۱۹۳۷م) و پاسیون یونانی (۱۹۵۹م)، اپرا بالههای بازدید از آشپزخانه، کُرال دستهگل، مس مزرعه برای تکخوانها، کُر، و ارکستر؛ حماسۀ گیلگمش، اوراتوریو (۱۹۵۵م). ارکستری شش سمفونی (۱۹۴۲ـ۱۹۵۳م)؛ پوئم سمفونیک دیوارنگارههای پیِرو دِلاّ فرانچسکا (۱۹۵۵م)؛ سینفونیِتّا جوکوزا |
| گروه مقاله | موسیقی |
مارتینو، بهوسلاف یان (۱۸۹۰ـ۱۹۵۹م)(Martinu, Bohuslav Jan)
آهنگساز چک. پس از آنکه نازیها چکسلوواکی را اشغال کردند، در ۱۹۳۹م به امریکا رفت و در نیویورک ساکن شد. موسیقی او سلیس و روان، سرشار از احساس، و بسیار زنده و پرنشاط است. ازجمله آثار اوست: اپراهای جولیِتّا[۱] (۱۹۳۷م) و پاسیون یونانی[۲] (۱۹۵۹م)، سمفونیها، و موسیقی مجلسی. مارتینو در سالهای ۱۹۰۶ـ۱۹۱۳م در کنسرواتوار پراگ[۳] به تحصیل ویولن مشغول بود و در همان حال در ارکستر فیلارمونیک پراگ[۴] نیز نوازندگی میکرد. در ۱۹۲۲م از یوزف سوک[۵] در کنسرواتوار پراگ درس آهنگسازی گرفت، و بعد از ۱۹۲۳ تا ۱۹۲۴م زیرنظر آلبر روسل[۶] در پاریس به تحصیل آهنگسازی پرداخت، و آثاری متأثر از جاز و نئوکلاسیکگرایی ساخت. طی دهۀ ۱۹۳۰م اپراهایی با موضوعهایی دربارۀ چِک پدیدآورد، و در ۱۹۴۱م پس از پناهندگی به امریکا خود را بیشتر وقف موسیقی سازی کرد. تا ۱۹۴۶م در امریکا ماند و در آن سال استاد آهنگسازی کنسرواتوار پراگ شد، در ۱۹۴۸م به امریکا بازگشت و به تدریس در پرینستون[۷] و مرکز موسیقی بِرکشِر[۸] پرداخت. پس از بهقدرترسیدن کمونیستها در ۱۹۴۸م تصمیم گرفت دیگر به چکسلوواکی برنگردد، و از ۱۹۵۷م در سوئیس اقامت کرد. موسیقی او اغلب سبکی نئوکلاسیک دارد، و سرشار از ملودیهای ترانههای محلی چک است، و بر ریتم و کنترپوآن تأکید میکند. ازجمله آثار اوست: اپرا بالههای بازدید از آشپزخانه[۹]، کُرال دستهگل[۱۰]، مس مزرعه[۱۱] برای تکخوانها، کُر، و ارکستر؛ حماسۀ گیلگمش[۱۲]، اوراتوریو (۱۹۵۵م). ارکستری شش سمفونی (۱۹۴۲ـ۱۹۵۳م)؛ پوئم سمفونیک دیوارنگارههای پیِرو دِلاّ فرانچسکا[۱۳] (۱۹۵۵م)؛ سینفونیِتّا جوکوزا[۱۴]. موسیقی مجلسی دو کوینتت پیانو (۱۹۳۳، ۱۹۴۴م)؛ سه سونات ویولنسل و پیانو؛ ریتورنِلّوها[۱۵].
- ↑ Julietta
- ↑ The Greek Passion
- ↑ Prague Conservatory
- ↑ Prague Philharmonic Orchestra
- ↑ Joseph Suk
- ↑ Albert Roussel
- ↑ Princeton
- ↑ Berkshire Music Center
- ↑ La revue de cuisine
- ↑ Bouquet of Flowers
- ↑ Field Mass
- ↑ The Epic of Gilgamesh
- ↑ Frescoes of Piero della Francesca
- ↑ Sinfonietta giocosa
- ↑ Ritournelles