جونو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جونو (Juneau)<br> | جونو (Juneau)<br> | ||
<p>بندر و مرکز ایالت [[آلاسکا]]<ref>Alaska</ref> با ۳۲,۲۵۵ نفر جمعیت (۲۰۲۰) و ۳,۲۵۴ کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع ۱۰ متری از سطح دریا قرار دارد. روبه‌روی جزیرۀ داگلاس<ref>Douglas Island</ref> در نزدیکی تنگۀ گستینو<ref>Gastinneau Channel </ref>، در باریکۀ جنوبی آلاسکا واقع شده است. مرکز تجارت و توزیع پوست خز و صنایع معدنی قسمت باریکۀ آلاسکا است. نیمی از ساکنان این شهر برای دولت کار می‌کنند؛ اما گردشگری، ماهی‌گیری و تولید الوار نیز اهمیت دارد. این ناحیه دراصل محل سکونت سرخ‌پوستان تلینگیت<ref>Tlingit American Indians </ref> بود، اما جویندگان طلا از سراسر جهان از ۱۸۸۰ آنان را از محل زندگی خود آواره کردند. معدن‌یابی در زیرزمین که توسط شرکت‌های بزرگ صورت می‌گرفت کم‌کم جای جست‌وجوی طلا از طریق لاوک‌شویی<ref>panning for gold</ref> را گرفت و جونو در ۱۹۰۰ مرکز ایالت شد.</p><!--16134800--> | <p>بندر و مرکز ایالت [[آلاسکا]]<ref>Alaska</ref> با ۳۲,۲۵۵ نفر جمعیت (۲۰۲۰) و ۳,۲۵۴ کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع ۱۰ متری از سطح دریا قرار دارد. روبه‌روی جزیرۀ داگلاس<ref>Douglas Island</ref> در نزدیکی تنگۀ گستینو<ref>Gastinneau Channel </ref>، در باریکۀ جنوبی آلاسکا واقع شده است. مرکز تجارت و توزیع پوست خز و صنایع معدنی قسمت باریکۀ آلاسکا است. نیمی از ساکنان این شهر برای دولت کار می‌کنند؛ اما گردشگری، ماهی‌گیری و تولید الوار نیز اهمیت دارد. این ناحیه دراصل محل سکونت سرخ‌پوستان [[تلینگیت]]<ref>Tlingit American Indians </ref> بود، اما جویندگان طلا از سراسر جهان از ۱۸۸۰ آنان را از محل زندگی خود آواره کردند. معدن‌یابی در زیرزمین که توسط شرکت‌های بزرگ صورت می‌گرفت کم‌کم جای جست‌وجوی طلا از طریق لاوک‌شویی<ref>panning for gold</ref> را گرفت و جونو در ۱۹۰۰ مرکز ایالت شد.</p><!--16134800--> | ||
نسخهٔ ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۲
جونو (Juneau)
بندر و مرکز ایالت آلاسکا[۱] با ۳۲,۲۵۵ نفر جمعیت (۲۰۲۰) و ۳,۲۵۴ کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع ۱۰ متری از سطح دریا قرار دارد. روبه‌روی جزیرۀ داگلاس[۲] در نزدیکی تنگۀ گستینو[۳]، در باریکۀ جنوبی آلاسکا واقع شده است. مرکز تجارت و توزیع پوست خز و صنایع معدنی قسمت باریکۀ آلاسکا است. نیمی از ساکنان این شهر برای دولت کار می‌کنند؛ اما گردشگری، ماهی‌گیری و تولید الوار نیز اهمیت دارد. این ناحیه دراصل محل سکونت سرخ‌پوستان تلینگیت[۴] بود، اما جویندگان طلا از سراسر جهان از ۱۸۸۰ آنان را از محل زندگی خود آواره کردند. معدن‌یابی در زیرزمین که توسط شرکت‌های بزرگ صورت می‌گرفت کم‌کم جای جست‌وجوی طلا از طریق لاوک‌شویی[۵] را گرفت و جونو در ۱۹۰۰ مرکز ایالت شد.