فراگونار، ژان ـ اونوره (۱۷۳۲ـ۱۸۰۶): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}فِراگونار، ژان ـ اونورِه (۱۷۳۲ـ۱۸۰۶)(Fragonard, Jean-Honore)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ژان ـ اونوره فراگونار|نام=Jean-Honore Fragonard|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۷۳۲م|تاریخ مرگ=۱۸۰۶م|دوره زندگی=|ملیت=فرانسوی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=روکوکو|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=جایزه رم (۱۷۵۲م)|آثار=پیش‌آمدهای دل‌انگیز تاب‌بازی (ح ۱۷۶۶م؛ مجموعه والاس، لندن)، کورِّسوس و کالیرهو (۱۷۶۵م؛ لوور، پاریس)، تربیت خوب همه کار می‌کند (ح ۱۷۸۰م؛ سائو پائولو، برزیل)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
 
فِراگونار، ژان ـ اونورِه (۱۷۳۲ـ۱۸۰۶م)(Fragonard, Jean-Honore)


[[File:33048700.jpg|thumb|تابلوي دختر جواني در حال مطالعه، اثر فراگونار]]
[[File:33048700.jpg|thumb|تابلوي دختر جواني در حال مطالعه، اثر فراگونار]]


نقاش فرانسوی. همچون استادش فرانسوا بوشه<ref>François Boucher
نقاش فرانسوی. همچون استادش [[بوشه، فرانسوا (۱۷۰۳ـ۱۷۷۰)|فرانسوا بوشه]]<ref>François Boucher


</ref>، از نمایندگان برجستۀ شیوۀ روکوکو<ref>rococo  
</ref>، از نمایندگان برجستۀ شیوۀ [[روکوکو]]<ref>rococo  
</ref> بود. مضامین شوخ‌طبعانه و اغلب شهوانی آثارش در تابلوی ''پیش‌آمدهای دل‌انگیز تاب‌بازی''<ref>''Les hereux Hazards de l’escarpolette/The Swing'' </ref> (ح ۱۷۶۶؛ مجموعۀ والاس<ref>Wallace Collection </ref>، لندن) مشهود است. مادام دو پومپادور<ref>Madame de Pompadour  
</ref> بود. مضامین شوخ‌طبعانه و اغلب شهوانی آثارش در تابلوی ''پیش‌آمدهای دل‌انگیز تاب‌بازی''<ref>''Les hereux Hazards de l’escarpolette/The Swing'' </ref> (ح ۱۷۶۶م؛ مجموعۀ والاس<ref>Wallace Collection </ref>، لندن) مشهود است. مادام دو پومپادور<ref>Madame de Pompadour  
</ref> از حامیان او بود. گسترۀ آثار فراگونار مضامین بسیار متنوعی را دربر‌می‌گیرد، ازجمله تابلوهایی در شیوۀ فاخر<ref>Grand Manner</ref>، چنان که در پردۀ ''کورِّسوس و کالیرهو''<ref>''Corrhesus and Callirhoe'' </ref> (۱۷۶۵؛ لوور<ref>Louvre</ref>، پاریس) مشاهده می‌شود؛ بدیع‌ترین ضیافت‌های عاشقانه<ref> fêtes galantes </ref> و صحنه‌های رویاییِ روستایی؛ مناظر شاعرانه؛ و اجرای پرنشاط و زیبای صحنه‌های زندگی روزمّره<ref>genre pieces </ref>، ازجمله تابلوی ''تربیت خوب همه کار می‌کند''<ref>''L’Education fait tout'' </ref> (ح ۱۷۸۰؛ سائو پائولو<ref>São Paulo </ref>، برزیل)، که بازنمودی است از احساس خوش دوران کودکی. در انواع اسلوب‌ها توانمند بود ازجمله در رنگ‌و‌روغن، پاستل<ref>pastel </ref>، مینیاتور، چاپنقش تیزابی<ref>etching </ref>، آب‌مرکّب، و طراحی با مداد گچی. فراگونار شش ماه نزد ژان باپتیست شاردن<ref>Jean-Baptiste Chardin </ref>، سپس نزد فرانسوا بوشه هنر آموخت. در ۱۷۵۲ جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> را دریافت کرد. از ۱۷۵۶ تا ۱۷۶۱ در ایتالیا به‌سر برد، و از هنر تیه‌پولو<ref>Tiepolo </ref> تأثیر گرفت. آفرینش هنری‌اش در دوران انقلاب فرانسه در ۱۷۸۹ متوقف ماند. پانزده سالِ پایانی عمر را در دو شهر گراس<ref>Grasse </ref> و پاریس به‌سر برد، و با آن‌که با ژاک لوئی داوید<ref>Jacques-Louis David </ref> طرح دوستی ریخت، خود از نقاشی‌کردن دست کشید؛ گویی چنین می‌پنداشت که هنرش با روند تاریخیِ دوران انقلاب فرانسه<ref>French Revolution</ref> همخوانی ندارد.
</ref> از حامیان او بود. گسترۀ آثار فراگونار مضامین بسیار متنوعی را دربر‌می‌گیرد، ازجمله تابلوهایی در شیوۀ فاخر<ref>Grand Manner</ref>، چنان که در پردۀ ''کورِّسوس و کالیرهو''<ref>''Corrhesus and Callirhoe'' </ref> (۱۷۶۵م؛ [[لوور]]<ref>Louvre</ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]]) مشاهده می‌شود؛ بدیع‌ترین ضیافت‌های عاشقانه<ref> fêtes galantes </ref> و صحنه‌های رویاییِ روستایی؛ مناظر شاعرانه؛ و اجرای پرنشاط و زیبای صحنه‌های زندگی روزمّره<ref>genre pieces </ref>، ازجمله تابلوی ''تربیت خوب همه کار می‌کند''<ref>''L’Education fait tout'' </ref> (ح ۱۷۸۰م؛ [[سایو پایولو، شهر|سائو پائولو]]<ref>São Paulo </ref>، [[برزیل]])، که بازنمودی است از احساس خوش دوران کودکی. در انواع اسلوب‌ها توانمند بود ازجمله در رنگ‌و‌روغن، [[پاستل]]<ref>pastel </ref>، [[مینیاتور]]، چاپنقش تیزابی<ref>etching </ref>، آب‌مرکّب، و طراحی با مداد گچی. فراگونار شش ماه نزد [[شاردن، ژان باپتیست (۱۶۴۳ـ۱۷۱۳)|ژان باپتیست شاردن]]<ref>Jean-Baptiste Chardin </ref>، سپس نزد فرانسوا بوشه هنر آموخت. در ۱۷۵۲م جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> را دریافت کرد. از ۱۷۵۶ تا ۱۷۶۱م در [[ایتالیا]] به‌سر برد، و از هنر [[تیه پولو، جووانی باتیستا (۱۶۹۶ـ۱۷۷۰)|تیه‌پولو]]<ref>Tiepolo </ref> تأثیر گرفت. آفرینش هنری‌اش در دوران [[انقلاب فرانسه]] در ۱۷۸۹م متوقف ماند. پانزده سال پایانی عمر را در دو شهر [[گراس (شهر)|گراس]]<ref>Grasse </ref> و پاریس به‌سر برد، و با آن‌که با ژاک لوئی داوید<ref>Jacques-Louis David </ref> طرح دوستی ریخت، خود از نقاشی‌کردن دست کشید؛ گویی چنین می‌پنداشت که هنرش با روند تاریخی دوران انقلاب فرانسه<ref>French Revolution</ref> همخوانی ندارد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ ‏۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۵۰

ژان ـ اونوره فراگونار
Jean-Honore Fragonard
زادروز ۱۷۳۲م
درگذشت ۱۸۰۶م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی نقاش
سبک روکوکو
آثار پیش‌آمدهای دل‌انگیز تاب‌بازی (ح ۱۷۶۶م؛ مجموعه والاس، لندن)، کورِّسوس و کالیرهو (۱۷۶۵م؛ لوور، پاریس)، تربیت خوب همه کار می‌کند (ح ۱۷۸۰م؛ سائو پائولو، برزیل)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان
جوایز و افتخارات جایزه رم (۱۷۵۲م)

فِراگونار، ژان ـ اونورِه (۱۷۳۲ـ۱۸۰۶م)(Fragonard, Jean-Honore)

تابلوي دختر جواني در حال مطالعه، اثر فراگونار

نقاش فرانسوی. همچون استادش فرانسوا بوشه[۱]، از نمایندگان برجستۀ شیوۀ روکوکو[۲] بود. مضامین شوخ‌طبعانه و اغلب شهوانی آثارش در تابلوی پیش‌آمدهای دل‌انگیز تاب‌بازی[۳] (ح ۱۷۶۶م؛ مجموعۀ والاس[۴]، لندن) مشهود است. مادام دو پومپادور[۵] از حامیان او بود. گسترۀ آثار فراگونار مضامین بسیار متنوعی را دربر‌می‌گیرد، ازجمله تابلوهایی در شیوۀ فاخر[۶]، چنان که در پردۀ کورِّسوس و کالیرهو[۷] (۱۷۶۵م؛ لوور[۸]، پاریس) مشاهده می‌شود؛ بدیع‌ترین ضیافت‌های عاشقانه[۹] و صحنه‌های رویاییِ روستایی؛ مناظر شاعرانه؛ و اجرای پرنشاط و زیبای صحنه‌های زندگی روزمّره[۱۰]، ازجمله تابلوی تربیت خوب همه کار می‌کند[۱۱] (ح ۱۷۸۰م؛ سائو پائولو[۱۲]، برزیل)، که بازنمودی است از احساس خوش دوران کودکی. در انواع اسلوب‌ها توانمند بود ازجمله در رنگ‌و‌روغن، پاستل[۱۳]، مینیاتور، چاپنقش تیزابی[۱۴]، آب‌مرکّب، و طراحی با مداد گچی. فراگونار شش ماه نزد ژان باپتیست شاردن[۱۵]، سپس نزد فرانسوا بوشه هنر آموخت. در ۱۷۵۲م جایزۀ رم[۱۶] را دریافت کرد. از ۱۷۵۶ تا ۱۷۶۱م در ایتالیا به‌سر برد، و از هنر تیه‌پولو[۱۷] تأثیر گرفت. آفرینش هنری‌اش در دوران انقلاب فرانسه در ۱۷۸۹م متوقف ماند. پانزده سال پایانی عمر را در دو شهر گراس[۱۸] و پاریس به‌سر برد، و با آن‌که با ژاک لوئی داوید[۱۹] طرح دوستی ریخت، خود از نقاشی‌کردن دست کشید؛ گویی چنین می‌پنداشت که هنرش با روند تاریخی دوران انقلاب فرانسه[۲۰] همخوانی ندارد.

 


  1. François Boucher
  2. rococo
  3. Les hereux Hazards de l’escarpolette/The Swing
  4. Wallace Collection
  5. Madame de Pompadour
  6. Grand Manner
  7. Corrhesus and Callirhoe
  8. Louvre
  9. fêtes galantes
  10. genre pieces
  11. L’Education fait tout
  12. São Paulo
  13. pastel
  14. etching
  15. Jean-Baptiste Chardin
  16. Prix de Rome
  17. Tiepolo
  18. Grasse
  19. Jacques-Louis David
  20. French Revolution