سوئینبرن، جیمز: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ سویینبرن، جیمز (۱۸۵۸ـ۱۹۵۸) را به سوئینبرن، جیمز منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سوئینْبِرْن، جِیْمز ( | سوئینْبِرْن، جِیْمز (۱۸۵۸ـ۱۹۵۸م)(Swinburne, James) | ||
[[File:25297700.jpg|thumb| | [[File:25297700.jpg|thumb|جِيْمز سوئينْبِرْن]] | ||
مهندس اسکاتلندی، و پیشگام در مهندسی برق و پلاستیک. در | مهندس اسکاتلندی، و پیشگام در مهندسی برق و پلاستیک. در ۱۹۳۴م، به دریافت لقب بارونت نایل شد. در اینورنس<ref>Inverness</ref> زاده شد و در کارخانۀ لکوموتیوسازی منچستر کارآموزی کرد. از ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۵م، برای جوزف سوان<ref>Joseph Swan</ref>، مخترع انگلیسی، کار میکرد و در احداث کارخانههای تولید لامپ در فرانسه و امریکا با او همکار بود. پس از آن، دستیار روکس کرامپتون<ref>Rookes Crompton</ref>، مهندس انگلیسی، شد و بهویژه در ساخت دینام<ref>dynamo</ref> با او همکاری کرد. در ۱۸۹۴م، آزمایشگاهی برای خود تأسیس کرد. بعضی از پژوهشهای او در زمینۀ واکنش بین فنول<ref>phenol</ref> و فورمالدئید<ref>formaldehyde</ref> متمرکز بود، اما هنگامی که در ۱۹۰۷م برای ثبت فرآوردۀ حاصل از این واکنش مراجعه کرد، دریافت که یک روز قبل باکلند<ref>Baekland</ref>، شیمیدان بلژیکی، همین فرآورده را با نام باکلیت بهثبت رسانده است. با این همه، توانست امتیاز تولید نوعی لاک را به ثبت برساند و شرکت لاک دامارد<ref>Damard Lacquer Company</ref> را در بیرمنگام تأسیس کرد. باکلند در اوایل دهۀ ۱۹۲۰م سهام او را خرید و شعبۀ بریتانیای شرکت باکلیت لیمیتد<ref>Baekelite Limited | ||
</ref> را تأسیس کرد. سوئینبرن نخستین رئیس این شرکت شد. اختراعات دیگر سوئینبرن عبارتاند از واتساعتسنج<ref>watt-hour meter</ref> (کنتور برق)، و ترانسفورماتور خارپشتی<ref>hedgehog transformer</ref> برای افزایش ولتاژ متناوب متوسط به ولتاژ بالا، به منظور انتقال برق به نقاط دور. اصطلاحات موتور<ref>motor</ref> و استاتور<ref>stator</ref> را نخستین بار او بهکار برد. | </ref> را تأسیس کرد. سوئینبرن نخستین رئیس این شرکت شد. اختراعات دیگر سوئینبرن عبارتاند از واتساعتسنج<ref>watt-hour meter</ref> (کنتور برق)، و ترانسفورماتور خارپشتی<ref>hedgehog transformer</ref> برای افزایش ولتاژ متناوب متوسط به ولتاژ بالا، به منظور انتقال برق به نقاط دور. اصطلاحات موتور<ref>motor</ref> و استاتور<ref>stator</ref> را نخستین بار او بهکار برد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۱۴
سوئینْبِرْن، جِیْمز (۱۸۵۸ـ۱۹۵۸م)(Swinburne, James)
مهندس اسکاتلندی، و پیشگام در مهندسی برق و پلاستیک. در ۱۹۳۴م، به دریافت لقب بارونت نایل شد. در اینورنس[۱] زاده شد و در کارخانۀ لکوموتیوسازی منچستر کارآموزی کرد. از ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۵م، برای جوزف سوان[۲]، مخترع انگلیسی، کار میکرد و در احداث کارخانههای تولید لامپ در فرانسه و امریکا با او همکار بود. پس از آن، دستیار روکس کرامپتون[۳]، مهندس انگلیسی، شد و بهویژه در ساخت دینام[۴] با او همکاری کرد. در ۱۸۹۴م، آزمایشگاهی برای خود تأسیس کرد. بعضی از پژوهشهای او در زمینۀ واکنش بین فنول[۵] و فورمالدئید[۶] متمرکز بود، اما هنگامی که در ۱۹۰۷م برای ثبت فرآوردۀ حاصل از این واکنش مراجعه کرد، دریافت که یک روز قبل باکلند[۷]، شیمیدان بلژیکی، همین فرآورده را با نام باکلیت بهثبت رسانده است. با این همه، توانست امتیاز تولید نوعی لاک را به ثبت برساند و شرکت لاک دامارد[۸] را در بیرمنگام تأسیس کرد. باکلند در اوایل دهۀ ۱۹۲۰م سهام او را خرید و شعبۀ بریتانیای شرکت باکلیت لیمیتد[۹] را تأسیس کرد. سوئینبرن نخستین رئیس این شرکت شد. اختراعات دیگر سوئینبرن عبارتاند از واتساعتسنج[۱۰] (کنتور برق)، و ترانسفورماتور خارپشتی[۱۱] برای افزایش ولتاژ متناوب متوسط به ولتاژ بالا، به منظور انتقال برق به نقاط دور. اصطلاحات موتور[۱۲] و استاتور[۱۳] را نخستین بار او بهکار برد.