دیهیم، مهین (۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۸۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:20272000-1 .jpg|بندانگشتی|مهین دیهیم]] | [[پرونده:20272000-1 .jpg|بندانگشتی|مهین دیهیم]] | ||
(نام اصلی: کبری رجایی آزاد) بازیگر ایرانی تئاتر، سینما، و رادیو. از بازیگران حسی و غریزی فعال دو دهۀ ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ بود، که در دهۀ ۱۳۴۰ به‌‌تدریج از فعالیت‌هایش در تئاتر و سینما کاست و بیشتر به کار در رادیو، برنامه‌های ''جمعه‌بازار'' و ''رادیو تعطیلی'' | (نام اصلی: کبری رجایی آزاد) بازیگر ایرانی تئاتر، سینما، و رادیو. از بازیگران حسی و غریزی فعال دو دهۀ ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ بود، که در دهۀ ۱۳۴۰ به‌‌تدریج از فعالیت‌هایش در تئاتر و سینما کاست و بیشتر به کار در رادیو، برنامه‌های ''جمعه‌بازار'' و ''رادیو تعطیلی'' پرداخت. </p><p>دیهیم فعالیت هنری خود را از ۱۳۲۴ش، در [[تیاتر فرهنگ|تئاتر فرهنگ]]، با نمایش ''تاجر ونیزی'' اثر [[ویلیام شکسپیر]]، آغاز کرد، و تا آخر عمر نام شوهر سابقش، فریدون دیهیم، را که بازیگر تئاتر بود، بر خود حفظ کرد. محدودیتی برای فعالیت در تماشاخانه‌های مختلف برای خود قائل نبود. در تئاتر ''دهقان با'' ''زورق بی‌صاحب''، در تئاتر فردوسی با ''شعله'' و در تئاتر تهران با ''نی‌نی کوچولو'' بر روی صحنه رفت. از دیگر نمایش‌های اوست: ''پرندۀ آبی'' اثر [[مترلینک، موریس (۱۸۶۲ـ۱۹۴۹)|موریس مترلینگ]]؛ ''گربه روی شیروانی داغ'' نوشتۀ [[ویلیامز، تنسی (۱۹۱۱ـ۱۹۸۳)|تنسی ویلیامز]]؛ ''آناکریستی'' اثر [[اونیل، یوجین (۱۸۸۸ـ۱۹۵۳)|یوجین اونیل]]؛ ''ریشارد دارلینگتون''، ''عروسک‌بازی'' و ''لبخند مرموز''. در اغلب نمایش‌هایی که بازی می‌کرد چهره‌پردازی بازیگران را نیز برعهده می‌گرفت. </p><p>دیهیم از ۱۳۳۱ش با فیلم ''اشتباه'' فعالیت سینمایی خود را آغاز کرد. در فیلم‌های سینمایی دیگری همچون ''بی‌پناه'' (۱۳۳۲)، ''پایان رنج‌ها'' (۱۳۳۴) و ''دست تقدیر'' (۱۳۳۸) نیز ایفای نقش کرده است. به‌سبب داشتن صدای گرم از ۱۳۳۵ش به رادیو راه یافت، و در برنامۀ ''روز جمعه'' نقش کمدی «خانم سوزنی» یا «کمپرسی» را برعهده داشت.</p> | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۰
مهین دیهیم (۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۸۰ش)
| مهین دیهیم | |
|---|---|
| زادروز |
۱۳۰۴ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۸۰ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر تئاتر، سینما |
| آثار | پرندۀ آبی؛ گربه روی شیروانی داغ؛ آناکریستی |
| گروه مقاله | تئاتر |
| خویشاوندان سرشناس | فریدون دیهیم (شوهر سابق) |
(نام اصلی: کبری رجایی آزاد) بازیگر ایرانی تئاتر، سینما، و رادیو. از بازیگران حسی و غریزی فعال دو دهۀ ۱۳۲۰ و ۱۳۳۰ بود، که در دهۀ ۱۳۴۰ به‌‌تدریج از فعالیت‌هایش در تئاتر و سینما کاست و بیشتر به کار در رادیو، برنامه‌های جمعه‌بازار و رادیو تعطیلی پرداخت.
دیهیم فعالیت هنری خود را از ۱۳۲۴ش، در تئاتر فرهنگ، با نمایش تاجر ونیزی اثر ویلیام شکسپیر، آغاز کرد، و تا آخر عمر نام شوهر سابقش، فریدون دیهیم، را که بازیگر تئاتر بود، بر خود حفظ کرد. محدودیتی برای فعالیت در تماشاخانه‌های مختلف برای خود قائل نبود. در تئاتر دهقان با زورق بی‌صاحب، در تئاتر فردوسی با شعله و در تئاتر تهران با نی‌نی کوچولو بر روی صحنه رفت. از دیگر نمایش‌های اوست: پرندۀ آبی اثر موریس مترلینگ؛ گربه روی شیروانی داغ نوشتۀ تنسی ویلیامز؛ آناکریستی اثر یوجین اونیل؛ ریشارد دارلینگتون، عروسک‌بازی و لبخند مرموز. در اغلب نمایش‌هایی که بازی می‌کرد چهره‌پردازی بازیگران را نیز برعهده می‌گرفت.
دیهیم از ۱۳۳۱ش با فیلم اشتباه فعالیت سینمایی خود را آغاز کرد. در فیلم‌های سینمایی دیگری همچون بی‌پناه (۱۳۳۲)، پایان رنج‌ها (۱۳۳۴) و دست تقدیر (۱۳۳۸) نیز ایفای نقش کرده است. به‌سبب داشتن صدای گرم از ۱۳۳۵ش به رادیو راه یافت، و در برنامۀ روز جمعه نقش کمدی «خانم سوزنی» یا «کمپرسی» را برعهده داشت.