اروسمیت: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اروسمیت (موسیقی) Aerosmith | اروسمیت (موسیقی) Aerosmith | ||
گروه امریکایی موسیقی [[راک اند رول|راک]]. این گروه به عنوان بزرگ‌ترین گروه موسیقی راک اند رل شناخته شده‌اند. اعضای گروه عبارت بودند از استیون تالاریکو (تایلر)<ref>(Steven Tallaarico (Tyler</ref>، جو پری<ref>Joe Perry</ref>، تام همیلتون<ref>Tom Hamilton</ref>، برد وایت‌فورد<ref>Brad Whitford</ref>، و جوئی کرامر<ref>Joey Kramer</ref>. آنان اهل بوستون نبودند، با این حال آن‌جا را پایگاه اصلی خود قرار دادند. گروه در 1973 اولین آلبوم خود را منتشر کردند و بعد از آن چندین آلبوم هارد راک پرفروش بیرون دادند. در دهۀ 1970 طرفداران فراوانی یافتند، اما اعتیاد شدید آنان به مواد مخدر به فروپاشی گروه منجر شد تا آن‌جا که فقط اسمی از آنان در تاریخ موسیقی راک باقی ماند. پس از آن‌که جو پری و برد وایت‌فورد گروه را ترک کردند، ارو اسمیت دورۀ سیاهی را در فاصلۀ 1979 تا 1984 تجربه کرد. با این حال در 1984 با تلاش‌های خستگی‌ناپذیر مدیر برنامه‌های جو پری و تیم کالینز، گروه دوباره گردهم آمدند و اروسمیت دوباره متولد شد. از آن زمان به بعد بیست سال است که گروه پابرجاست و به دوران اوج خود در دهۀ 1970 بازگشته است. تاکنون چهار بار برندۀ [[جایزه گرمی|جایزۀ گرمی]] شده‌اند و رکورد بیشترین آلبوم‌های طلایی و پلاتینی یک گروه موسیقی امریکایی را از آن خود کرده‌اند. انقلاب موسیقایی آنان سبب شده است که گروه را خالقان اصلی موسیقی هارد راک، [[هوی متال|هوی‌متال]]، [[پاپ]]، گلم متال، [[بلوز]] و [[رپ]] امریکایی بدانند. دیرپایی، ماندگاری، و انعطاف‌پذیری آنان محبوبیت، تحسین، و توفیق گروه را در میان دوستدارانشان درخلال 37 سال فعالیت درپی داشته است. در این مدت چند تن به گروه پیوستند و پس از مدتی آن را ترک کردند که ری تابانو<ref>Ray Tabano</ref>، جیمی کرسپو<ref>Jimmy Crespo</ref>، و ریک دافی<ref>Rick Dufay</ref> درخور ذکرند. بعضی آلبوم‌های آنان عبارت‌اند از: اروسمیت<ref>Aerosmith</ref> (1973)، Rocks (1976)، Just Push Play (1997)، Nine Lives (1993)، Get a Grip (1989)، Pump (1985)، Down With Mirrors (1979)، Night in the Ruts (2004) و Honkin on Bobo (2001). | گروه امریکایی موسیقی [[راک اند رول|راک]]. این گروه به عنوان بزرگ‌ترین گروه موسیقی راک اند رل شناخته شده‌اند. اعضای گروه عبارت بودند از استیون تالاریکو (تایلر)<ref>(Steven Tallaarico (Tyler</ref>، جو پری<ref>Joe Perry</ref>، تام همیلتون<ref>Tom Hamilton</ref>، برد وایت‌فورد<ref>Brad Whitford</ref>، و جوئی کرامر<ref>Joey Kramer</ref>. آنان اهل بوستون نبودند، با این حال آن‌جا را پایگاه اصلی خود قرار دادند. گروه در 1973 اولین آلبوم خود را منتشر کردند و بعد از آن چندین آلبوم هارد راک پرفروش بیرون دادند. در دهۀ 1970 طرفداران فراوانی یافتند، اما اعتیاد شدید آنان به مواد مخدر به فروپاشی گروه منجر شد تا آن‌جا که فقط اسمی از آنان در تاریخ موسیقی راک باقی ماند. پس از آن‌که جو پری و برد وایت‌فورد گروه را ترک کردند، ارو اسمیت دورۀ سیاهی را در فاصلۀ 1979 تا 1984 تجربه کرد. با این حال در 1984 با تلاش‌های خستگی‌ناپذیر مدیر برنامه‌های جو پری و تیم کالینز، گروه دوباره گردهم آمدند و اروسمیت دوباره متولد شد. از آن زمان به بعد بیست سال است که گروه پابرجاست و به دوران اوج خود در دهۀ 1970 بازگشته است. تاکنون چهار بار برندۀ [[جایزه گرمی|جایزۀ گرمی]] شده‌اند و رکورد بیشترین آلبوم‌های طلایی و پلاتینی یک گروه موسیقی امریکایی را از آن خود کرده‌اند. انقلاب موسیقایی آنان سبب شده است که گروه را خالقان اصلی موسیقی هارد راک، [[هوی متال|هوی‌متال]]، [[پاپ]]، گلم متال، [[بلوز]] و [[رپ]] امریکایی بدانند. دیرپایی، ماندگاری، و انعطاف‌پذیری آنان محبوبیت، تحسین، و توفیق گروه را در میان دوستدارانشان درخلال 37 سال فعالیت درپی داشته است. در این مدت چند تن به گروه پیوستند و پس از مدتی آن را ترک کردند که ری تابانو<ref>Ray Tabano</ref>، جیمی کرسپو<ref>Jimmy Crespo</ref>، و ریک دافی<ref>Rick Dufay</ref> درخور ذکرند. بعضی آلبوم‌های آنان عبارت‌اند از: ''اروسمیت''<ref>Aerosmith</ref> (1973)، Rocks (1976)، Just Push Play (1997)، Nine Lives (1993)، Get a Grip (1989)، Pump (1985)، Down With Mirrors (1979)، Night in the Ruts (2004) و Honkin on Bobo (2001). | ||
<span dir="RTL"></span> | <span dir="RTL"></span> | ||
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۲۸
اروسمیت (موسیقی) Aerosmith
گروه امریکایی موسیقی راک. این گروه به عنوان بزرگ‌ترین گروه موسیقی راک اند رل شناخته شده‌اند. اعضای گروه عبارت بودند از استیون تالاریکو (تایلر)[۱]، جو پری[۲]، تام همیلتون[۳]، برد وایت‌فورد[۴]، و جوئی کرامر[۵]. آنان اهل بوستون نبودند، با این حال آن‌جا را پایگاه اصلی خود قرار دادند. گروه در 1973 اولین آلبوم خود را منتشر کردند و بعد از آن چندین آلبوم هارد راک پرفروش بیرون دادند. در دهۀ 1970 طرفداران فراوانی یافتند، اما اعتیاد شدید آنان به مواد مخدر به فروپاشی گروه منجر شد تا آن‌جا که فقط اسمی از آنان در تاریخ موسیقی راک باقی ماند. پس از آن‌که جو پری و برد وایت‌فورد گروه را ترک کردند، ارو اسمیت دورۀ سیاهی را در فاصلۀ 1979 تا 1984 تجربه کرد. با این حال در 1984 با تلاش‌های خستگی‌ناپذیر مدیر برنامه‌های جو پری و تیم کالینز، گروه دوباره گردهم آمدند و اروسمیت دوباره متولد شد. از آن زمان به بعد بیست سال است که گروه پابرجاست و به دوران اوج خود در دهۀ 1970 بازگشته است. تاکنون چهار بار برندۀ جایزۀ گرمی شده‌اند و رکورد بیشترین آلبوم‌های طلایی و پلاتینی یک گروه موسیقی امریکایی را از آن خود کرده‌اند. انقلاب موسیقایی آنان سبب شده است که گروه را خالقان اصلی موسیقی هارد راک، هوی‌متال، پاپ، گلم متال، بلوز و رپ امریکایی بدانند. دیرپایی، ماندگاری، و انعطاف‌پذیری آنان محبوبیت، تحسین، و توفیق گروه را در میان دوستدارانشان درخلال 37 سال فعالیت درپی داشته است. در این مدت چند تن به گروه پیوستند و پس از مدتی آن را ترک کردند که ری تابانو[۶]، جیمی کرسپو[۷]، و ریک دافی[۸] درخور ذکرند. بعضی آلبوم‌های آنان عبارت‌اند از: اروسمیت[۹] (1973)، Rocks (1976)، Just Push Play (1997)، Nine Lives (1993)، Get a Grip (1989)، Pump (1985)، Down With Mirrors (1979)، Night in the Ruts (2004) و Honkin on Bobo (2001).