اریکسون، اسون ـ گوران (۱۹۴۸): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه زندگینامه
اِرِیکْسون، اسون ـ گوران (۱۹۴۸)(Eriksson, Sven-Goran)<br/> [[File:11216300.jpg|thumb|اِرِيکْسون، اسون ـ گوران]] {{جعبه زندگینامه
|عنوان =اسون ـ گوران اریکسون
|عنوان =اسون ـ گوران اریکسون
|نام = Sven-Goran Eriksson
|نام = Sven-Goran Eriksson
خط ۱۰: خط ۹:
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=سویدی
|ملیت=سوئدی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =
| شغل و تخصص اصلی =مربی فوتبال
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =سرمربی
|سمت =مربی تیم گوتنبورگ (۱۹۷۹ـ۱۹۸۲م) - مربی تیم بنفیکا (۱۹۸۲ـ۱۹۸۴ و ۱۹۸۹ـ۱۹۹۲) - سرمربی تیم ملی انگلستان - سرمربی تیم‌های ایتالیایی رم، فیورنتینا، سامپدوریا، و لاتسیو
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =
|گروه مقاله =ورزش
|دوره =
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|فعالیت های مهم =
خط ۲۷: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}مربی فوتبال سوئدی. به داشتن آرامش، هوش و ذکاوت در فوتبال شهره بود. وی توانست شانزده جایزه در ۲۴ سال کار حرفه‌ای خود به‌دست آورد. در ۱۹۷۹ـ۱۹۸۲ مربی تیم گوتنبورگ<ref>Gothenburg </ref>بود و با این تیم یک‌بار قهرمان سوئد شد. سپس به پرتغال رفت و به مربیگری تیم بنفیکا<ref>Benfica</ref> در ۱۹۸۲ـ۱۹۸۴ و ۱۹۸۹ـ۱۹۹۲ پرداخت. مربیگری تیم‌های ایتالیایی رم، فیورنتینا<ref> Fiorentina </ref>، سامپدوریا<ref>Sampdoria</ref>، و لاتسیو<ref> Lazio </ref> را هم به‌عهده داشت. اولین خارجی است که در اکتبر سال ۲۰۰۰ سرمربی تیم ملی انگلستان شد؛ اما پس از ناکامی این تیم در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، از سمت خود برکنار شد. پس از یک دوران بازیگری نیمه‌حرفه‌ای مسئولیت مربیگری باشگاه دستۀ سومی دگفورس<ref>Degerfors</ref> را در ۱۹۷۶ به‌عهده گرفت و با موفقیت‌های پی‌درپی توانست این تیم سوئدی را به دستۀ اول ببرد. پس از دوبار کسب قهرمانی پرتغال با تیم بنفیکا، در ۱۹۸۴ سرمربی تیم رم در ایتالیا شد و آن را به مقام دوم در ۱۹۸۶ رساند. پس از اخراج در سال بعد به باشگاه فیورنتینا رفت و در ۱۹۸۹ مجدداً به پرتغال برگشت. پس از سه سال موفقیت‌آمیز با بنفیکا که هیچ‌گاه کمتر از مقام دومی نبود، به ایتالیا برگشت و پنج فصل مربی سامپدوریا شد. در ۱۹۹۷ به لاتسیو رفت و در ۱۹۹۹ با این تیم دوم شد و در سال ۲۰۰۰ پس از ۲۷ سال آن را به مقام قهرمانی رساند.
}}
[[پرونده:11216300-1.jpg|بندانگشتی|اسون ـ گوران اریکسون]]
اِرِیکْسون، اسون ـ گوران (۱۹۴۸)(Eriksson, Sven-Goran)<br />
 
مربی فوتبال سوئدی. به داشتن آرامش، هوش و ذکاوت در فوتبال شهره بود. وی توانست شانزده جایزه در ۲۴ سال کار حرفه‌ای خود به دست آورد. در ۱۹۷۹ـ۱۹۸۲ مربی تیم گوتنبورگ<ref>Gothenburg </ref>بود و با این تیم یک‌بار قهرمان سوئد شد. سپس به [[پرتغال]] رفت و به مربیگری تیم بنفیکا<ref>Benfica</ref> در ۱۹۸۲ـ۱۹۸۴ و ۱۹۸۹ـ۱۹۹۲ پرداخت. مربیگری تیم‌های ایتالیایی رم، فیورنتینا<ref> Fiorentina </ref>، سامپدوریا<ref>Sampdoria</ref>، و لاتسیو<ref> Lazio </ref> را هم به‌عهده داشت. اولین خارجی است که در اکتبر سال ۲۰۰۰ سرمربی تیم ملی انگلستان شد؛ اما پس از ناکامی این تیم در جام جهانی ۲۰۰۶ [[آلمان]]، از سمت خود برکنار شد. پس از یک دوران بازیگری نیمه‌حرفه‌ای مسئولیت مربیگری باشگاه دستۀ سومی دگفورس<ref>Degerfors</ref> را در ۱۹۷۶ به‌عهده گرفت و با موفقیت‌های پی‌درپی توانست این تیم سوئدی را به دستۀ اول ببرد. پس از دوبار کسب قهرمانی پرتغال با تیم بنفیکا، در ۱۹۸۴ سرمربی تیم رم در ایتالیا شد و آن را به مقام دوم در ۱۹۸۶ رساند. پس از اخراج در سال بعد به باشگاه فیورنتینا رفت و در ۱۹۸۹ مجدداً به پرتغال برگشت. پس از سه سال موفقیت‌آمیز با بنفیکا که هیچ‌گاه کمتر از مقام دومی نبود، به ایتالیا برگشت و پنج فصل مربی سامپدوریا شد. در ۱۹۹۷ به لاتسیو رفت و در ۱۹۹۹ با این تیم دوم شد و در سال ۲۰۰۰ پس از ۲۷ سال آن را به مقام قهرمانی رساند.


&nbsp;
&nbsp;
خط ۳۳: خط ۳۶:
----
----


[[Category:ورزش]] [[Category:اشخاص جهان]]
[[Category:ورزش]]  
[[Category:اشخاص جهان]]
<references />

نسخهٔ ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۸

اسون ـ گوران اریکسون
Sven-Goran Eriksson
زادروز ۱۹۴۸م
ملیت سوئدی
شغل و تخصص اصلی مربی فوتبال
گروه مقاله ورزش
رشته فوتبال
اسون ـ گوران اریکسون

اِرِیکْسون، اسون ـ گوران (۱۹۴۸)(Eriksson, Sven-Goran)

مربی فوتبال سوئدی. به داشتن آرامش، هوش و ذکاوت در فوتبال شهره بود. وی توانست شانزده جایزه در ۲۴ سال کار حرفه‌ای خود به دست آورد. در ۱۹۷۹ـ۱۹۸۲ مربی تیم گوتنبورگ[۱]بود و با این تیم یک‌بار قهرمان سوئد شد. سپس به پرتغال رفت و به مربیگری تیم بنفیکا[۲] در ۱۹۸۲ـ۱۹۸۴ و ۱۹۸۹ـ۱۹۹۲ پرداخت. مربیگری تیم‌های ایتالیایی رم، فیورنتینا[۳]، سامپدوریا[۴]، و لاتسیو[۵] را هم به‌عهده داشت. اولین خارجی است که در اکتبر سال ۲۰۰۰ سرمربی تیم ملی انگلستان شد؛ اما پس از ناکامی این تیم در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، از سمت خود برکنار شد. پس از یک دوران بازیگری نیمه‌حرفه‌ای مسئولیت مربیگری باشگاه دستۀ سومی دگفورس[۶] را در ۱۹۷۶ به‌عهده گرفت و با موفقیت‌های پی‌درپی توانست این تیم سوئدی را به دستۀ اول ببرد. پس از دوبار کسب قهرمانی پرتغال با تیم بنفیکا، در ۱۹۸۴ سرمربی تیم رم در ایتالیا شد و آن را به مقام دوم در ۱۹۸۶ رساند. پس از اخراج در سال بعد به باشگاه فیورنتینا رفت و در ۱۹۸۹ مجدداً به پرتغال برگشت. پس از سه سال موفقیت‌آمیز با بنفیکا که هیچ‌گاه کمتر از مقام دومی نبود، به ایتالیا برگشت و پنج فصل مربی سامپدوریا شد. در ۱۹۹۷ به لاتسیو رفت و در ۱۹۹۹ با این تیم دوم شد و در سال ۲۰۰۰ پس از ۲۷ سال آن را به مقام قهرمانی رساند.

 


  1. Gothenburg
  2. Benfica
  3. Fiorentina
  4. Sampdoria
  5. Lazio
  6. Degerfors