استرومگرن، بنگت (۱۹۰۸ـ۱۹۸۷): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =سرپرست رصدخانۀ کپنهاگ - سرپرست دو رصدخانه یرکیز و مک دونالد (۱۹۵۱ تا ۱۹۵۷) | |سمت =سرپرست رصدخانۀ کپنهاگ - استاد دانشگاه شیکاگو و سرپرست دو رصدخانه یرکیز و مک دونالد (۱۹۵۱ تا ۱۹۵۷) | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
اخترشناس دانمارکی سوئدی‌تبار. در ۱۹۴۰، فرضیه‌ای دربارۀ کُرۀ موسوم به استرومگرن<ref>stromgren | اخترشناس دانمارکی سوئدی‌تبار. در ۱۹۴۰، فرضیه‌ای دربارۀ کُرۀ موسوم به استرومگرن<ref>stromgren | ||
</ref> عرضه کرد که منطقه‌ای شامل گاز [[هیدروژن]] یونیده است و ستاره‌های داغِ مستقر در ابرهای گازی را احاطه می‌کند. این فرضیه مبنای درک ساختار مادۀ بین ستاره‌ای<ref>interstellar </ref> را فراهم آورد. در گوتبورگ<ref>Goteborg </ref> (یوتِبوری) زاده شد. در کپنهاگ درس خواند و در ۱۹۳۸، در آن‌جا به استادی رسید. در ۱۹۴۰، جانشین پدرش، الیس استرومگرن<ref>Elis Stromgren</ref>، و سرپرست رصدخانۀ کپنهاگ شد. از ۱۹۴۶، در ایالات متحده به مقام‌های متعدد دانشگاهی دست یافت. از ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۷، استاد دانشگاه شیکاگو و سرپرست دو رصدخانۀ یرکیز<ref>Yerkes </ref> و مک‌دونالد<ref>Mc Donald</ref> و از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۷، عضو مؤسسۀ مطالعات عالی<ref>(Institute for Advanced Studies (IAS</ref> در پرینستون بود. بعضی از سحابی‌های گازی<ref> gaseous nebulae</ref> که یافت می‌شوند درخشان‌اند. بنابه نظریۀ استرومگرن این نور ناشی از ستاره‌های داغی است که در لابه‌لای لایه‌های پنهان‌کنندۀ گازِ موجود در سحابی<ref> nebulae </ref> قرار دارند. استرومگرن بر این نظر بود که چنین ستاره‌هایی گاز هیدروژن را یونیده می‌کنند و ابعاد ناحیۀ یونیده (کُرۀ استرومگرن) به دو عامل چگالی گازِ احاطه‌کننده و دمای ستاره بستگی دارد. محاسبه‌های او درخصوص ابعاد این نواحی با رصدهایی که صورت گرفت به تأیید رسید. سایر فعالیت‌های استرومگرن شامل تجزیه و تحلیل رده‌بندی طیفی<ref>spectral classification</ref> ستاره‌ها از راه نورسنجی فتو الکتریک<ref> photoelectric photometry</ref>، و پژوهش در زمینۀ ترکیب درونی ستاره‌ها بود. | </ref> عرضه کرد که منطقه‌ای شامل گاز [[هیدروژن]] یونیده است و ستاره‌های داغِ مستقر در ابرهای گازی را احاطه می‌کند. این فرضیه مبنای درک ساختار مادۀ بین ستاره‌ای<ref>interstellar </ref> را فراهم آورد. در گوتبورگ<ref>Goteborg </ref> (یوتِبوری) زاده شد. در کپنهاگ درس خواند و در ۱۹۳۸، در آن‌جا به استادی رسید. در ۱۹۴۰، جانشین پدرش، الیس استرومگرن<ref>Elis Stromgren</ref>، و سرپرست رصدخانۀ کپنهاگ شد. از ۱۹۴۶، در ایالات متحده به مقام‌های متعدد دانشگاهی دست یافت. از ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۷، استاد [[دانشگاه شیکاگو]] و سرپرست دو رصدخانۀ یرکیز<ref>Yerkes </ref> و مک‌دونالد<ref>Mc Donald</ref> و از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۷، عضو مؤسسۀ مطالعات عالی<ref>(Institute for Advanced Studies (IAS</ref> در [[پرینستون]] بود. بعضی از سحابی‌های گازی<ref> gaseous nebulae</ref> که یافت می‌شوند درخشان‌اند. بنابه نظریۀ استرومگرن این نور ناشی از ستاره‌های داغی است که در لابه‌لای لایه‌های پنهان‌کنندۀ گازِ موجود در سحابی<ref> nebulae </ref> قرار دارند. استرومگرن بر این نظر بود که چنین ستاره‌هایی گاز هیدروژن را یونیده می‌کنند و ابعاد ناحیۀ یونیده (کُرۀ استرومگرن) به دو عامل چگالی گازِ احاطه‌کننده و دمای ستاره بستگی دارد. محاسبه‌های او درخصوص ابعاد این نواحی با رصدهایی که صورت گرفت به تأیید رسید. سایر فعالیت‌های استرومگرن شامل تجزیه و تحلیل رده‌بندی طیفی<ref>spectral classification</ref> ستاره‌ها از راه نورسنجی فتو الکتریک<ref> photoelectric photometry</ref>، و پژوهش در زمینۀ ترکیب درونی ستاره‌ها بود. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۱
| بنگت استرومگرن Bengt Stromgren | |
|---|---|
| زادروز |
گوتبورگ (یوتِبوری) ۱۹۰۸م |
| درگذشت | ۱۹۸۷م |
| ملیت | دانمارکی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کپنهاگ |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
| خویشاوندان سرشناس | الیس استرومگرن |
اِستِرومْگِرن، بِنگْت (۱۹۰۸ـ۱۹۸۷)(Stromgren, Bengt)
اخترشناس دانمارکی سوئدی‌تبار. در ۱۹۴۰، فرضیه‌ای دربارۀ کُرۀ موسوم به استرومگرن[۱] عرضه کرد که منطقه‌ای شامل گاز هیدروژن یونیده است و ستاره‌های داغِ مستقر در ابرهای گازی را احاطه می‌کند. این فرضیه مبنای درک ساختار مادۀ بین ستاره‌ای[۲] را فراهم آورد. در گوتبورگ[۳] (یوتِبوری) زاده شد. در کپنهاگ درس خواند و در ۱۹۳۸، در آن‌جا به استادی رسید. در ۱۹۴۰، جانشین پدرش، الیس استرومگرن[۴]، و سرپرست رصدخانۀ کپنهاگ شد. از ۱۹۴۶، در ایالات متحده به مقام‌های متعدد دانشگاهی دست یافت. از ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۷، استاد دانشگاه شیکاگو و سرپرست دو رصدخانۀ یرکیز[۵] و مک‌دونالد[۶] و از ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۷، عضو مؤسسۀ مطالعات عالی[۷] در پرینستون بود. بعضی از سحابی‌های گازی[۸] که یافت می‌شوند درخشان‌اند. بنابه نظریۀ استرومگرن این نور ناشی از ستاره‌های داغی است که در لابه‌لای لایه‌های پنهان‌کنندۀ گازِ موجود در سحابی[۹] قرار دارند. استرومگرن بر این نظر بود که چنین ستاره‌هایی گاز هیدروژن را یونیده می‌کنند و ابعاد ناحیۀ یونیده (کُرۀ استرومگرن) به دو عامل چگالی گازِ احاطه‌کننده و دمای ستاره بستگی دارد. محاسبه‌های او درخصوص ابعاد این نواحی با رصدهایی که صورت گرفت به تأیید رسید. سایر فعالیت‌های استرومگرن شامل تجزیه و تحلیل رده‌بندی طیفی[۱۰] ستاره‌ها از راه نورسنجی فتو الکتریک[۱۱]، و پژوهش در زمینۀ ترکیب درونی ستاره‌ها بود.