استوار، هوشنگ (تهران ۱۳۰۶-۱۳۹۴ش): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=هوشنگ استوار|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=تهران ۱۳۰۶ش|تاریخ مرگ=1394ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت‌های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[پرونده:11274100-1.jpg|بندانگشتی|هوشنگ استوار]] | |||
اُستوار، هوشنگ (تهران ۱۳۰۶-1394ش) | اُستوار، هوشنگ (تهران ۱۳۰۶-1394ش) | ||
آهنگ‌ساز ایرانی، نوازندۀ پیانو، و مدرّس آهنگ‌سازی. در کودکی نزد پدر با موسیقی ایرانی و نوازندگی سنتور و پیانو آشنا شد و موسیقی کلاسیک را نزد آدام شیمکویچ آغاز کرد. بعد از اخذ درجۀ عالی و دیپلم آهنگ‌سازی از کنسرواتوار سلطنتی بروکسل، بلژیک، و چند سال اقامت در پاریس، در ۱۳۵۵ش به ایران بازگشت و تدریس در هنرستان را آغاز کرد. ویژگی‌های شاخص او در مقام موسیقی‌دان و مدرّس موجب شد که دانش‌آموختگانش از مشهورترین آهنگ‌سازان دهه‌های ۱۳۵۰ به بعد شوند. او در هنرستان عالی موسیقی و گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا تدریس می‌کرد. با این همه، آثار ارکسترال او خیلی کم اجرا شدند و کمتر به گوش دوستداران موسیقی رسیدند. بخشی از آثار او در اروپا و یکی دو قطعۀ آن، در دهۀ ۱۳۵۰، در تالار وحدت (تالار رودکی) اجرا شد و یکی از آثارش نیز در ۱۹۷۴ به‌کوشش علی رهبری در نورنبرگ ضبط شد. از ۱۳۶۵ همراه همسرش فریده بهبود، پیانونواز ایرانی، در فرانسه اقامت گزید و در ۱۳۷۶ به ایران بازگشت. آثار استوار، که دربرگیرندۀ آثار ارکسترال، پیانویی، و با کلام است، منتشر نشده است. | آهنگ‌ساز ایرانی، نوازندۀ پیانو، و مدرّس آهنگ‌سازی. در کودکی نزد پدر با موسیقی ایرانی و نوازندگی سنتور و پیانو آشنا شد و موسیقی کلاسیک را نزد آدام شیمکویچ آغاز کرد. بعد از اخذ درجۀ عالی و دیپلم آهنگ‌سازی از کنسرواتوار سلطنتی بروکسل، بلژیک، و چند سال اقامت در پاریس، در ۱۳۵۵ش به ایران بازگشت و تدریس در هنرستان را آغاز کرد. ویژگی‌های شاخص او در مقام موسیقی‌دان و مدرّس موجب شد که دانش‌آموختگانش از مشهورترین آهنگ‌سازان دهه‌های ۱۳۵۰ به بعد شوند. او در هنرستان عالی موسیقی و گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا تدریس می‌کرد. با این همه، آثار ارکسترال او خیلی کم اجرا شدند و کمتر به گوش دوستداران موسیقی رسیدند. بخشی از آثار او در اروپا و یکی دو قطعۀ آن، در دهۀ ۱۳۵۰، در تالار وحدت (تالار رودکی) اجرا شد و یکی از آثارش نیز در ۱۹۷۴ به‌کوشش علی رهبری در نورنبرگ ضبط شد. از ۱۳۶۵ همراه همسرش فریده بهبود، پیانونواز ایرانی، در فرانسه اقامت گزید و در ۱۳۷۶ به ایران بازگشت. آثار استوار، که دربرگیرندۀ آثار ارکسترال، پیانویی، و با کلام است، منتشر نشده است. | ||
<br/> <!--11274100--> | <br /> <!--11274100--> | ||
[[Category:موسیقی]] [[Category:ایران - اشخاص]] | [[Category:موسیقی]] | ||
[[Category:ایران - اشخاص]] | |||
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۸
| هوشنگ استوار | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۰۶ش |
| درگذشت | 1394ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز |
| گروه مقاله | موسیقی |
اُستوار، هوشنگ (تهران ۱۳۰۶-1394ش)
آهنگ‌ساز ایرانی، نوازندۀ پیانو، و مدرّس آهنگ‌سازی. در کودکی نزد پدر با موسیقی ایرانی و نوازندگی سنتور و پیانو آشنا شد و موسیقی کلاسیک را نزد آدام شیمکویچ آغاز کرد. بعد از اخذ درجۀ عالی و دیپلم آهنگ‌سازی از کنسرواتوار سلطنتی بروکسل، بلژیک، و چند سال اقامت در پاریس، در ۱۳۵۵ش به ایران بازگشت و تدریس در هنرستان را آغاز کرد. ویژگی‌های شاخص او در مقام موسیقی‌دان و مدرّس موجب شد که دانش‌آموختگانش از مشهورترین آهنگ‌سازان دهه‌های ۱۳۵۰ به بعد شوند. او در هنرستان عالی موسیقی و گروه موسیقی دانشکدۀ هنرهای زیبا تدریس می‌کرد. با این همه، آثار ارکسترال او خیلی کم اجرا شدند و کمتر به گوش دوستداران موسیقی رسیدند. بخشی از آثار او در اروپا و یکی دو قطعۀ آن، در دهۀ ۱۳۵۰، در تالار وحدت (تالار رودکی) اجرا شد و یکی از آثارش نیز در ۱۹۷۴ به‌کوشش علی رهبری در نورنبرگ ضبط شد. از ۱۳۶۵ همراه همسرش فریده بهبود، پیانونواز ایرانی، در فرانسه اقامت گزید و در ۱۳۷۶ به ایران بازگشت. آثار استوار، که دربرگیرندۀ آثار ارکسترال، پیانویی، و با کلام است، منتشر نشده است.