روبینشتاین، آنتون (۱۸۲۹ـ۱۸۹۴): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (Amir صفحهٔ روبینشتاین ، آنتون (۱۸۲۹ـ۱۸۹۴) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به روبینشتاین، آنتون (۱۸۲۹ـ۱۸۹۴) منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۲۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۸
روبینْشْتاین، آنتون (۱۸۲۹ـ۱۸۹۴)(Rubinstein, Anton)
| آنتون روبینشتاین Anton Rubinstein | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۲۹م |
| درگذشت | ۱۸۹۴م |
| ملیت | روسی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده |
| شغل و تخصص های دیگر | آهنگ ساز |
| گروه مقاله | موسیقی |
نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز روس. از بزرگ‌ترین استادان نوازندگی زمانۀ خود بود، بااین حال به گروه پنج[۱]، جنبش ملی‌گرای روسی معاصران خود، ملحق نشد. موسیقی او بیشتر از سبک اروپای غربی پیروی می‌کند، و با وجود ساختار محکم و استوارش از خلاقیت نبوغ‌آمیز بی‌بهره است. ازجمله ساخته‌های فراوان اوست: پنج کنسرتوی پیانو و شش سمفونی، ازجمله سمفونی اقیانوس[۲] (شمارۀ ۲)، همچنین هجده اپرا، که معروف‌ترین آن‌ها شیطان[۳] (۱۸۷۱، اجراشده در ۱۸۷۵) است، و تعدادی اوراتوریو. روبینشتاین در ویخواتیِنتس[۴]، اوکراین، به‌دنیا آمد و پیانو را از مادرش و معلمی به نام ویلوئینگ[۵] در مسکو تعلیم گرفت. در ۹سالگی بر روی صحنۀ کنسرت ظاهر شد و در ۱۸۴۰ همراه با معلمش به پاریس رفت و برای تعلیم بیشتر تحت نظر لیست[۶] قرار گرفت. روبینشتاین از ۱۸۴۴ تا ۱۸۴۶ در برلین از دِن[۷] آهنگ‌سازی آموخت. پس از تدریس در وین[۸] و پرِسبورگ[۹] (براتیسلاوا[۱۰]ی کنونی) در ۱۸۴۸ به روسیه بازگشت و نوازندۀ اختصاصی گراند دوشس یِلِنا پاولونا[۱۱] شد. از ۱۸۵۴ در مقام نوازندۀ کنسرت، گشت‌های موفقیت‌آمیزی برگزار کرد و شهرت فراوانی در اروپا و امریکا به‌دست آورد. در ۱۸۵۸ به سِمَت مدیریتِ موسیقیِ دربارِ امپراتوری در سن‌پترزبورگ نایل آمد، و در ۱۸۶۲ کنسرواتوار این شهر را پایه‌گذاری کرد. روبینشتاین در عرصۀ آهنگ‌سازی، مخالف ملی‌گرایان روس بود؛ ساخته‌های او امروزه چندان شهرتی ندارند، هرچند احیای اپرای شیطان در جشنوارۀ وکسفورد[۱۲] انگلستان (۱۹۹۱) با موفقیت همراه بود.