کلود براسور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
(به فرانسوی: Claude Brasseur) بازیگر فرانسوی تئاتر، سینما و تلویزیون. پسر دو تن از بازیگران نامدار فرانسه، پیر براسور<ref>Pierre Brasseur</ref> و اودت ژوایو<ref>Odette Joyeux</ref>، و خود از ممتازترین بازیگران فرانسه است که طی حدود 65سال فعالیت هنری در بیش‌تر از صد فیلم سینمایی، 35 نمایش و افزون بر 30 فیلم و سریال تلویزیونی بازی کرده بود.  
(به فرانسوی: Claude Brasseur) بازیگر فرانسوی تئاتر، سینما و تلویزیون. پسر دو تن از بازیگران نامدار فرانسه، پیر براسور<ref>Pierre Brasseur</ref> و اودت ژوایو<ref>Odette Joyeux</ref>، و خود از ممتازترین بازیگران فرانسه است که طی حدود 65سال فعالیت هنری در بیش‌تر از صد فیلم سینمایی، 35 نمایش و افزون بر 30 فیلم و سریال تلویزیونی بازی کرده بود.  


پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی و متوسطه در مدارس شبانه‌روزی، تحصیلاتش را در کنسرواتوار پاریس<ref>Conservatoire national supérieur d'art dramatique</ref> به پایان برد. کارش را در تئاتر آغاز کرد و از دورۀ تحصیل در مدرسۀ شبانه‌روزی روی صحنه رفت (1954). دو سال بعد وارد سینما شد. در اوایل دهۀ ۱۹۶۰ با ''سرجوخۀ فراری''<ref>''Le Caporal épinglé''</ref> (ساختۀ ژان رنوآر) به شهرت رسید. به‌یادماندنی‌ترین نقش‌هایش را در همان دهه و اوائل دهۀ 1970 برای [[گدار، ژان ـ لوک (۱۹۳۰)|ژان لوک گدار]] (''دستۀ جداافتاده''<ref>''Bande à part''</ref>)، مارسل اوفولس<ref>Marcel Ophüls</ref> (''پوست موز''<ref>''Peau de banane''</ref>)، [[کوستا ـ گاوراس، کنستاندینوس (۱۹۳۳)|کنستانتین کوستا گاوراس]] (''مرد اضافی''<ref>''Un homme de trop''</ref>) و [[فرانسوا تروفو]] (''دختر زیبایی مثل من''<ref>''Une belle fille comme moi''</ref>) بازی کرد. براسور چندماه پس از سکتۀ مغزی درگذشت و در گورستان [[پرلاشز]] به خاک سپرده شد.   
پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی و متوسطه در مدارس شبانه‌روزی، تحصیلاتش را در کنسرواتوار پاریس<ref>Conservatoire national supérieur d'art dramatique</ref> به پایان برد. کارش را در تئاتر آغاز کرد و از دورۀ تحصیل در مدرسۀ شبانه‌روزی روی صحنه رفت (1954). دو سال بعد وارد سینما شد. در اوایل دهۀ ۱۹۶۰ با ''سرجوخۀ فراری''<ref>''Le Caporal épinglé''</ref> (ساختۀ ژان رنوآر<ref>Jean Renoir </ref>) به شهرت رسید. به‌یادماندنی‌ترین نقش‌هایش را در همان دهه و اوائل دهۀ 1970 برای [[گدار، ژان ـ لوک (۱۹۳۰)|ژان لوک گدار]] (''دستۀ جداافتاده''<ref>''Bande à part''</ref>)، مارسل اوفولس<ref>Marcel Ophüls</ref> (''پوست موز''<ref>''Peau de banane''</ref>)، [[کوستا ـ گاوراس، کنستاندینوس (۱۹۳۳)|کنستانتین کوستا گاوراس]] (''مرد اضافی''<ref>''Un homme de trop''</ref>) و [[فرانسوا تروفو]] (''دختر زیبایی مثل من''<ref>''Une belle fille comme moi''</ref>) بازی کرد. براسور چندماه پس از سکتۀ مغزی درگذشت و در گورستان [[پرلاشز]] به خاک سپرده شد.   




'''جوایز و افتخارات'''  
'''جوایز و افتخارات'''  


* سزار بهترین بازیگر نفش مکمل مرد، برای فیلم ''فیلی که به شدت فریب می‌دهد''<ref>''Un éléphant ça trompe énormément''</ref> (1977)  
*سزار بهترین بازیگر نفش مکمل مرد، برای فیلم ''فیلی که به شدت فریب می‌دهد''<ref>''Un éléphant ça trompe énormément''</ref> (1977)
* سزار بهترین بازیگر مرد، برای فیلم ''نبرد پلیس‌ها''<ref>''La Guerre des polices''</ref> (1980)  
*سزار بهترین بازیگر مرد، برای فیلم ''نبرد پلیس‌ها''<ref>''La Guerre des polices''</ref> (1980)
* دریافت نشان لژیون دونور و عنوان کنت (2008)  
*دریافت نشان لژیون دونور و عنوان کنت (2008)
 
 
'''فیلم‌شناسی''' (گزیدۀ آثار)
 
* ''چشم‌های بدون چهره'' (ژرژ فرانژو<ref>Georges Franju</ref>- 1960)
* ''پی‌یروی مهربان'' (فرانسوا ویلیرز<ref>François Villiers</ref>- 1960)
* ''دروغگوها'' (ادموند گرویل تانگر<ref>''Edmond Gréville Thonger''</ref>- 1961)
* ''سرجوخۀ فراری'' (ژان رنوآر- 1963)
* ''پوست موز'' (مارسل اوفولس- 1963)
* ''ژرمینال'' (ایو آلگره<ref>Yves Allégret</ref>- 1963)
* ''دستۀ جداافتاده'' (ژان لوک گدار- 1964)
* ''مرد اضافی'' (کوستا گاوراس- 1968)
* ''دختر زیبایی مثل من'' (فرانسوا تروفو- 1972)
* ''موسيو  پاپا'' (فیلیپ مونیه<ref>Philippe Monnier </ref>- 1977)
* ''کارآگاه'' (ژان لوک گدار- 1985)
* ''بازیگران'' (برتراند بلیه<ref>Bertrand Blier </ref>- 2000)
* ''دفاع شخصی'' (پیر لاکان<ref>Pierre Lacan</ref>- 2011)
* ''دانشجو و آقای هنری'' (ایوان کالبراک- 2015)
* ''همه بایستید'' (فرانک دوبوسک- 2018)


----
----

نسخهٔ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۱

کلود براسور
کلود براسور
کلود براسور و آلن دلون
کلود براسور و آلن دلون

کلود براسور (فرانسه 15 ژوئن 1936م- پاریس 22 دسامبر 2020م)

(به فرانسوی: Claude Brasseur) بازیگر فرانسوی تئاتر، سینما و تلویزیون. پسر دو تن از بازیگران نامدار فرانسه، پیر براسور[۱] و اودت ژوایو[۲]، و خود از ممتازترین بازیگران فرانسه است که طی حدود 65سال فعالیت هنری در بیش‌تر از صد فیلم سینمایی، 35 نمایش و افزون بر 30 فیلم و سریال تلویزیونی بازی کرده بود.

پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی و متوسطه در مدارس شبانه‌روزی، تحصیلاتش را در کنسرواتوار پاریس[۳] به پایان برد. کارش را در تئاتر آغاز کرد و از دورۀ تحصیل در مدرسۀ شبانه‌روزی روی صحنه رفت (1954). دو سال بعد وارد سینما شد. در اوایل دهۀ ۱۹۶۰ با سرجوخۀ فراری[۴] (ساختۀ ژان رنوآر[۵]) به شهرت رسید. به‌یادماندنی‌ترین نقش‌هایش را در همان دهه و اوائل دهۀ 1970 برای ژان لوک گدار (دستۀ جداافتاده[۶])، مارسل اوفولس[۷] (پوست موز[۸]کنستانتین کوستا گاوراس (مرد اضافی[۹]) و فرانسوا تروفو (دختر زیبایی مثل من[۱۰]) بازی کرد. براسور چندماه پس از سکتۀ مغزی درگذشت و در گورستان پرلاشز به خاک سپرده شد.


جوایز و افتخارات

  • سزار بهترین بازیگر نفش مکمل مرد، برای فیلم فیلی که به شدت فریب می‌دهد[۱۱] (1977)
  • سزار بهترین بازیگر مرد، برای فیلم نبرد پلیس‌ها[۱۲] (1980)
  • دریافت نشان لژیون دونور و عنوان کنت (2008)


فیلم‌شناسی (گزیدۀ آثار)

  • چشم‌های بدون چهره (ژرژ فرانژو[۱۳]- 1960)
  • پی‌یروی مهربان (فرانسوا ویلیرز[۱۴]- 1960)
  • دروغگوها (ادموند گرویل تانگر[۱۵]- 1961)
  • سرجوخۀ فراری (ژان رنوآر- 1963)
  • پوست موز (مارسل اوفولس- 1963)
  • ژرمینال (ایو آلگره[۱۶]- 1963)
  • دستۀ جداافتاده (ژان لوک گدار- 1964)
  • مرد اضافی (کوستا گاوراس- 1968)
  • دختر زیبایی مثل من (فرانسوا تروفو- 1972)
  • موسيو  پاپا (فیلیپ مونیه[۱۷]- 1977)
  • کارآگاه (ژان لوک گدار- 1985)
  • بازیگران (برتراند بلیه[۱۸]- 2000)
  • دفاع شخصی (پیر لاکان[۱۹]- 2011)
  • دانشجو و آقای هنری (ایوان کالبراک- 2015)
  • همه بایستید (فرانک دوبوسک- 2018)



  1. Pierre Brasseur
  2. Odette Joyeux
  3. Conservatoire national supérieur d'art dramatique
  4. Le Caporal épinglé
  5. Jean Renoir
  6. Bande à part
  7. Marcel Ophüls
  8. Peau de banane
  9. Un homme de trop
  10. Une belle fille comme moi
  11. Un éléphant ça trompe énormément
  12. La Guerre des polices
  13. Georges Franju
  14. François Villiers
  15. Edmond Gréville Thonger
  16. Yves Allégret
  17. Philippe Monnier
  18. Bertrand Blier
  19. Pierre Lacan