افتری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
<br /> اَفتَری
<br /> اَفتَری


از گویش‌های ناحیۀ سمنان. در شمار گویش‌های حاشیۀ دریای خزر است که در افتر، قصبه‌ای در سی کیلومتری سمنان، رایج است. افتری با گویش‌های سرخه‌ای، لاسگردی و سنگسری قرابت دارد. نشانۀ جمع on است که به پایان اسم اضافه می‌شود. مضاف‌الیه قبل از مضاف می‌آید که ممکن است با اضافه شدن کسرۀ اضافه، مانند pir-e xar (خرِ پیر) یا بدون کسرۀ اضافه باشد. نشانه‌های مصدری، un و on است، مانند beytun (گرفتن)، bevaton (گفتی). افعال متعددی که ستاک حال آن‌ها به r ختم می‌شوند، هنگام صرف در زمان حال ساده، r اغلب قبل از n حذف می‌شود.
از گویش‌های ناحیۀ [[سمنان، شهرستان|سمنان]]. در شمار گویش‌های حاشیۀ [[خزر، دریای|دریای خزر]] است که در افتر، قصبه‌ای در سی کیلومتری [[سمنان، شهر|سمنان]]، رایج است. افتری با گویش‌های [[سرخه ای|سرخه‌ای]]، [[لاسگردی]] و [[سنگسری (گویش)|سنگسری]] قرابت دارد. نشانۀ جمع on است که به پایان اسم اضافه می‌شود. مضاف‌الیه قبل از مضاف می‌آید که ممکن است با اضافه شدن کسرۀ اضافه، مانند pir-e xar (خرِ پیر) یا بدون کسرۀ اضافه باشد. نشانه‌های مصدری، un و on است، مانند beytun (گرفتن)، bevaton (گفتی). افعال متعددی که ستاک حال آن‌ها به r ختم می‌شوند، هنگام صرف در زمان حال ساده، r اغلب قبل از n حذف می‌شود.


<br /> &nbsp;
<br /> &nbsp;

نسخهٔ ‏۲۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۴۱


اَفتَری

از گویش‌های ناحیۀ سمنان. در شمار گویش‌های حاشیۀ دریای خزر است که در افتر، قصبه‌ای در سی کیلومتری سمنان، رایج است. افتری با گویش‌های سرخه‌ای، لاسگردی و سنگسری قرابت دارد. نشانۀ جمع on است که به پایان اسم اضافه می‌شود. مضاف‌الیه قبل از مضاف می‌آید که ممکن است با اضافه شدن کسرۀ اضافه، مانند pir-e xar (خرِ پیر) یا بدون کسرۀ اضافه باشد. نشانه‌های مصدری، un و on است، مانند beytun (گرفتن)، bevaton (گفتی). افعال متعددی که ستاک حال آن‌ها به r ختم می‌شوند، هنگام صرف در زمان حال ساده، r اغلب قبل از n حذف می‌شود.