اعتمادی، خشایار (تهران ۱۳۵۰ش): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>خوانندۀ پاپِ موسیقی ایران. موسیقی را نزد بابک بیات و بهرام دهقانیار آموخت و از ۱۳۷۳ش وارد کار حرفهای شد. همزمان با پشتیبانی دولت و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از رشد موسیقی پاپ ایرانی، نام او نیز بهعنوان خواننده شناخته شد و تاکنون آلبومهای متعددی را ارائه کرده است، همچون ''من و تو درخت و بارون''، ''مثل هیچکس''، ''به یاد تو''، ''خاتون''. خشایار اعتمادی پیانو نیز مینوازد.</p> | }}<p>خوانندۀ پاپِ موسیقی ایران. موسیقی را نزد بابک بیات و بهرام دهقانیار آموخت و از ۱۳۷۳ش وارد کار حرفهای شد. همزمان با پشتیبانی دولت و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از رشد موسیقی پاپ ایرانی، نام او نیز بهعنوان خواننده شناخته شد و تاکنون آلبومهای متعددی را ارائه کرده است، همچون ''من و تو درخت و بارون''، ''مثل هیچکس''، ''به یاد تو''، ''خاتون''. خشایار اعتمادی پیانو نیز مینوازد.</p><p></p><p>'''ترانههای معروف'''</p> | ||
* <p>بسه دیگه</p> | |||
* <p>لیلا</p> | |||
* <p>نارفیق</p> | |||
* <p>یادته</p> | |||
* <p>خاتون</p> | |||
* <p>قصۀ بیوفایی</p> | |||
* <p>هوای رفتن</p> | |||
* <p>ما رو باش</p> | |||
<br><!--11391400--> | <br><!--11391400--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] |
نسخهٔ ۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۲۴
اِعتمادی، خشایار (تهران ۱۳۵۰ش)
خشایار اعتمادی | |
---|---|
زادروز |
تهران ۱۳۵۰ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | نزد بابک بیات و بهرام دهقانیار |
شغل و تخصص اصلی | خواننده |
سبک | پاپ |
آثار | من و تو درخت و بارون |
گروه مقاله | موسیقی |
خوانندۀ پاپِ موسیقی ایران. موسیقی را نزد بابک بیات و بهرام دهقانیار آموخت و از ۱۳۷۳ش وارد کار حرفهای شد. همزمان با پشتیبانی دولت و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از رشد موسیقی پاپ ایرانی، نام او نیز بهعنوان خواننده شناخته شد و تاکنون آلبومهای متعددی را ارائه کرده است، همچون من و تو درخت و بارون، مثل هیچکس، به یاد تو، خاتون. خشایار اعتمادی پیانو نیز مینوازد.
ترانههای معروف
بسه دیگه
لیلا
نارفیق
یادته
خاتون
قصۀ بیوفایی
هوای رفتن
ما رو باش