حسینقلی خان ابوقداره: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>والی لرستان و از رجال معروف عصر ناصری. فرزند حیدرقلی‌خان بود و در جوانی علیه پدر و عمویش شورید و به بین‌النهرین گریخت و پس از مرگ پدرش، در ۱۲۷۳ق، در والیان پشتکوه (ایلام فعلی) به‌حکومت رسید. در همۀ دورۀ ناصری والی مطلق‌العنان لرستان پشتکوه بود. مدتی برضد حکومت مرکزی نافرمانی کرد اما با سیاست ظل‌السلطان مطیع شد و به دیدار ناصرالدین‌شاه آمد. پس از آن، از در خدمت دولت مرکزی درآمد و در سرکوب ایلات و عشایر متمرّد کُرد و لُر شرکت کرد. ناصرالدین‌شاه او را «صارُم‌السّلطنه و سردار اشرف» لقب داد و منصب امیرتومانی و فرمان والی‌گری پشتکوه را به نام او صادر کرد.</p> | }}<p>والی [[لرستان]] و از رجال معروف عصر ناصری. فرزند حیدرقلی‌خان بود و در جوانی علیه پدر و عمویش شورید و به [[بین النهرین|بین‌النهرین]] گریخت و پس از مرگ پدرش، در ۱۲۷۳ق، در والیان [[پشتکوه]] ([[ایلام، شهر|ایلام]] فعلی) به‌حکومت رسید. در همۀ دورۀ ناصری والی مطلق‌العنان لرستان پشتکوه بود. مدتی برضد حکومت مرکزی نافرمانی کرد اما با سیاست [[ظل السلطان، مسعود میرزا (۱۲۶۶ـ۱۳۳۶ق)|ظل‌السلطان]] مطیع شد و به دیدار [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه]] آمد. پس از آن، از در خدمت دولت مرکزی درآمد و در سرکوب ایلات و عشایر متمرّد کُرد و لُر شرکت کرد. ناصرالدین‌شاه او را «صارُم‌السّلطنه و سردار اشرف» لقب داد و منصب امیرتومانی و فرمان والی‌گری پشتکوه را به نام او صادر کرد.</p> | ||
<br><!--18061800--> | <br><!--18061800--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ قاجار]] | [[رده:دورۀ قاجار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۷
حسینقلی‌خان ابوقَدّاره (۱۲۵۰ـ۱۳۱۸ق)
| حسینقلی خان ابوقداره | |
|---|---|
| زادروز |
۱۲۵۰ش |
| درگذشت | ۱۳۱۸ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| لقب | صارم السلطنه و سردار اشرف |
| خویشاوندان سرشناس | حیدرقلی خان (پدر) |
والی لرستان و از رجال معروف عصر ناصری. فرزند حیدرقلی‌خان بود و در جوانی علیه پدر و عمویش شورید و به بین‌النهرین گریخت و پس از مرگ پدرش، در ۱۲۷۳ق، در والیان پشتکوه (ایلام فعلی) به‌حکومت رسید. در همۀ دورۀ ناصری والی مطلق‌العنان لرستان پشتکوه بود. مدتی برضد حکومت مرکزی نافرمانی کرد اما با سیاست ظل‌السلطان مطیع شد و به دیدار ناصرالدین‌شاه آمد. پس از آن، از در خدمت دولت مرکزی درآمد و در سرکوب ایلات و عشایر متمرّد کُرد و لُر شرکت کرد. ناصرالدین‌شاه او را «صارُم‌السّلطنه و سردار اشرف» لقب داد و منصب امیرتومانی و فرمان والی‌گری پشتکوه را به نام او صادر کرد.