ناصح پور، نصرالله (اردبیل ۱۳۱۹ش ): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نصرالله ناصح‌پور (اردبیل 2 آبان ۱۳۱۹ش- تهران 28 خرداد 1402ش)<br> | |||
[[پرونده: 39018300.jpg | بندانگشتی|ناصح‌پور، نصرالله]]<p>خوانندۀ ایرانی. پس از عزیمت به تهران سال‌ها نزد محمود کریمی به فراگیری آواز پرداخت و ردیفِ سازی موسیقی ایرانی را نیز در هنرستان موسیقی ملی در محضر علی‌اکبر شهنازی آموخت. او از تجربیات سلیمان امیرقاسمی خواننده، سعید هرمزی نوازندۀ سه‌تار، و عبدالله دوامی خواننده، نیز بهره گرفت. ازجمله آثار اوست: اجرای دستگاه شور در مجموعه‌ای با نام ''موسیقی آوازی ایران'' که به‌کوشش محمدرضا لطفی نت‌نگاری | [[پرونده: 39018300.jpg | بندانگشتی|ناصح‌پور، نصرالله]]<p>خوانندۀ ایرانی و مدرس آواز. پس از اتمام تحصیلات متوسطه و عزیمت به تهران (1338ش) سال‌ها نزد [[محمود کریمی (تهران ۱۳۰۶ـ همان جا ۱۳۶۳ش)|محمود کریمی]] به فراگیری آواز پرداخت و ردیفِ سازی موسیقی ایرانی را نیز در [[هنرستان موسیقی ملی]] در محضر [[علی اکبر شهنازی|علی‌اکبر شهنازی]] آموخت. او از تجربیات [[سلیمان امیرقاسمی]] خواننده، [[سعید هرمزی]] نوازندۀ سه‌تار، و [[عبدالله دوامی]] خواننده، نیز بهره گرفت. ناصح‌پور طی سال‌های پس از انقلاب بیش‌تر به آموزش موسیقی مشغول بود. وی که به دلیل عارضۀ مغزی در بیمارستان بستری شده بود براثر همین عارضا درگذشت.</p><p>ازجمله آثار اوست: اجرای دستگاه شور در مجموعه‌ای با نام ''موسیقی آوازی ایران'' که به‌کوشش [[محمدرضا لطفی]] نت‌نگاری شد؛ آلبوم سرودهای آذربایجانی به آهنگسازی [[حسین علیزاده]] (۱۳۵۹)؛ آلبوم به یاد [[درویش خان]] با تک‌نوازی سه‌تار محمدرضا لطفی و به همراهی تنبک [[ناصر فرهنگ فر|ناصر فرهنگفر]] (1362)؛ و کتاب رسالۀ موسیقی از دره التاج لغره الدباج.</p> | ||
<br><!--39018300--> | <br><!--39018300--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۲
نصرالله ناصح‌پور (اردبیل 2 آبان ۱۳۱۹ش- تهران 28 خرداد 1402ش)
خوانندۀ ایرانی و مدرس آواز. پس از اتمام تحصیلات متوسطه و عزیمت به تهران (1338ش) سال‌ها نزد محمود کریمی به فراگیری آواز پرداخت و ردیفِ سازی موسیقی ایرانی را نیز در هنرستان موسیقی ملی در محضر علی‌اکبر شهنازی آموخت. او از تجربیات سلیمان امیرقاسمی خواننده، سعید هرمزی نوازندۀ سه‌تار، و عبدالله دوامی خواننده، نیز بهره گرفت. ناصح‌پور طی سال‌های پس از انقلاب بیش‌تر به آموزش موسیقی مشغول بود. وی که به دلیل عارضۀ مغزی در بیمارستان بستری شده بود براثر همین عارضا درگذشت.
ازجمله آثار اوست: اجرای دستگاه شور در مجموعه‌ای با نام موسیقی آوازی ایران که به‌کوشش محمدرضا لطفی نت‌نگاری شد؛ آلبوم سرودهای آذربایجانی به آهنگسازی حسین علیزاده (۱۳۵۹)؛ آلبوم به یاد درویش خان با تک‌نوازی سه‌تار محمدرضا لطفی و به همراهی تنبک ناصر فرهنگفر (1362)؛ و کتاب رسالۀ موسیقی از دره التاج لغره الدباج.