آهنگران، محمدصادق (اهواز ۱۳۳۶ش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
Ahangaran, Sadegh | آهنگران، محمدصادق (اهواز ۱۳۳۶ش) Ahangaran, Sadegh<br>[[پرونده: 10272700.jpg | بندانگشتی|آهنگران، محمدصادق]]<p>مداح جبهه‌های دفاع مقدس. پدر و مادرش دزفولی بودند و پدرش صدای خوشی داشت. وی در کودکی لکنت زبان داشت. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در اهواز و سال آخر دبیرستان را در تهران گذراند. در ۱۳۵۶ به خدمت سربازی اعزام شد. در این دوران، او با کتاب‌های علی شریعتی مأنوس بود. در آبان ۱۳۵۷، به دنبال فرمان امام خمینی (ره)، مبنی‌بر خالی‌کردن پادگان‌ها، آهنگران به بهانۀ مرخصی به اهواز آمد و بازنگشت. مدتی در شهر دزفول پنهان شد و مدتی را نیز در اهواز گذرانید. تا آن‌که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید. در زمان انقلاب آهنگران پس از شکل‌گیری کمیتۀ انقلاب اسلامی در اهواز از اعضای اصلی و فعال آن گردید. با شروع جنگ تحمیلی، آهنگران به جبهه رفت و از آغاز جنگ تا شروع عملیات طریق‌القدس (۱۳۶۰ش)، در جبهۀ نبرد گذراند. او با خواندن سرودهای حماسی، در تقویت روحیۀ رزمندگان کوشید. در حسینیۀ جماران، نوحۀ مشهور «ای شهیدان به خون غلتان خوزستان» را خواند، که بسیار مورد توجه قرار گرفت. با همان مرثیه، شهرت آهنگران بالا گرفت. از این پس صدای شورانگیز او در سراسر جبهه طنین‌افکن بود. در ۱۳۶۸ وارد دانشگاه تهران شد و در ۱۳۷۲ لیسانس در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی را دریافت کرد. در آغاز ۱۳۷۵ به سمت مشاور فرهنگی فرماندهی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب گردید؛ و در عید غدیر همان سال، مسئولیت ستاد اجرایی هیئت رزمندگان را به‌عهده گرفت. </p><p>سرودها و نوحه‌های او در مجموعه‌های بسیاری چاپ و منتشر شده است که از آن جمله است: ''این قافله عزم کرب‌وبلا دارد'' (۱۳۶۸ش)؛ ''جان بر کفان کربلا'' (۱۳۶۴ش)؛ ''سرودها و نوحه‌های انقلابی''؛ ''لبیک یا خمینی'' (۱۳۶۲)؛ ''نوحه‌های جدید انقلابی''.</p> | ||
---- | |||
<br><!--10272700--> | <br><!--10272700--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۸
آهنگران، محمدصادق (اهواز ۱۳۳۶ش) Ahangaran, Sadegh
مداح جبهه‌های دفاع مقدس. پدر و مادرش دزفولی بودند و پدرش صدای خوشی داشت. وی در کودکی لکنت زبان داشت. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در اهواز و سال آخر دبیرستان را در تهران گذراند. در ۱۳۵۶ به خدمت سربازی اعزام شد. در این دوران، او با کتاب‌های علی شریعتی مأنوس بود. در آبان ۱۳۵۷، به دنبال فرمان امام خمینی (ره)، مبنی‌بر خالی‌کردن پادگان‌ها، آهنگران به بهانۀ مرخصی به اهواز آمد و بازنگشت. مدتی در شهر دزفول پنهان شد و مدتی را نیز در اهواز گذرانید. تا آن‌که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید. در زمان انقلاب آهنگران پس از شکل‌گیری کمیتۀ انقلاب اسلامی در اهواز از اعضای اصلی و فعال آن گردید. با شروع جنگ تحمیلی، آهنگران به جبهه رفت و از آغاز جنگ تا شروع عملیات طریق‌القدس (۱۳۶۰ش)، در جبهۀ نبرد گذراند. او با خواندن سرودهای حماسی، در تقویت روحیۀ رزمندگان کوشید. در حسینیۀ جماران، نوحۀ مشهور «ای شهیدان به خون غلتان خوزستان» را خواند، که بسیار مورد توجه قرار گرفت. با همان مرثیه، شهرت آهنگران بالا گرفت. از این پس صدای شورانگیز او در سراسر جبهه طنین‌افکن بود. در ۱۳۶۸ وارد دانشگاه تهران شد و در ۱۳۷۲ لیسانس در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی را دریافت کرد. در آغاز ۱۳۷۵ به سمت مشاور فرهنگی فرماندهی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب گردید؛ و در عید غدیر همان سال، مسئولیت ستاد اجرایی هیئت رزمندگان را به‌عهده گرفت.
سرودها و نوحه‌های او در مجموعه‌های بسیاری چاپ و منتشر شده است که از آن جمله است: این قافله عزم کرب‌وبلا دارد (۱۳۶۸ش)؛ جان بر کفان کربلا (۱۳۶۴ش)؛ سرودها و نوحه‌های انقلابی؛ لبیک یا خمینی (۱۳۶۲)؛ نوحه‌های جدید انقلابی.