آملی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Added English title to display title and first line)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
Amoli, Mirza Hashem
آمُلی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش) Amoli, Mirza Hashem


آمُلی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش)


[[File:10221700.jpg|thumb|آمُلي، ميرزا هاشم]]
[[File:10221700.jpg|thumb|میرزا هاشم آملی]]


مدرّس و مرجع تقلید امامی. در [[سپهسالار، مدرسه|مدرسۀ سپهسالار]] (شهید مطهری) تهران نزد سید محمد و [[تنکابنی، میرزا طاهر (کلاردشت ۱۲۸۰ق ـ تهران ۱۳۲۰ش)|میرزا طاهر تنکابنی]]، [[شعرانی، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ هامبورگ ۱۳۵۱ش)|ابوالحسن شعرانی]]، حسین آملی، محمدعلی لواسانی، عبدالله غروی، و محمدرضا فقیه درس خواند. در قم سطوح عالی فقه، اصول و فلسفه را نزد حائری یزدی، محمدعلی قمی، سید محمد حجت و محمدعلی شاه‌آبادی فراگرفت. سپس به نجف رفت و نزد [[اصفهانی، سید ابوالحسن (۱۲۴۶ ـ کاظمین ۱۳۲۴ش)|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[عراقی، آقا ضیاء|آقا ضیاء عراقی]] و نایینی تلمذ کرد و با درگذشت آیت‌الله بروجردی به قم بازگشت. از دورۀ اقامت در نجف درس خارج می‌گفت و شارح آرای آقا ضیاء عراقی بود. میرزا جواد آقا تبریزی، [[مکارم شیرازی، ناصر (شیراز ۱۳۰۵ش)|ناصر مکارم شیرازی]]، اسماعیل صالحی مازندرانی، اسماعیل پورقمشه‌ای، مجلسی اصفهانی، آذری قمی، محمد محمدی گیلانی، سید جعفر کریمی، عبدالله جوادی آملی، و حسن حسن‌زادۀ آملی از شاگردان او بودند. از آثار اوست: ''کشف الحقائق''، ''تعلیقة علی العروة‌الوثقی''؛ ''منتهی‌الافکار''؛ ''بدایع الافکار'' (تقریرات درس آقا ضیاء عراقی).
مدرّس و مرجع تقلید امامی. در [[سپهسالار، مدرسه|مدرسۀ سپهسالار]] (شهید مطهری) تهران نزد سید محمد و [[تنکابنی، میرزا طاهر (کلاردشت ۱۲۸۰ق ـ تهران ۱۳۲۰ش)|میرزا طاهر تنکابنی]]، [[شعرانی، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ هامبورگ ۱۳۵۱ش)|ابوالحسن شعرانی]]، حسین آملی، محمدعلی لواسانی، عبدالله غروی، و محمدرضا فقیه درس خواند. در قم سطوح عالی فقه، اصول و فلسفه را نزد حائری یزدی، محمدعلی قمی، سید محمد حجت و محمدعلی شاه‌آبادی فراگرفت. سپس به نجف رفت و نزد [[اصفهانی، سید ابوالحسن (۱۲۴۶ ـ کاظمین ۱۳۲۴ش)|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[عراقی، آقا ضیاء|آقا ضیاء عراقی]] و نایینی تلمذ کرد و با درگذشت آیت‌الله بروجردی به قم بازگشت. از دورۀ اقامت در نجف درس خارج می‌گفت و شارح آرای آقا ضیاء عراقی بود. میرزا جواد آقا تبریزی، [[مکارم شیرازی، ناصر (شیراز ۱۳۰۵ش)|ناصر مکارم شیرازی]]، اسماعیل صالحی مازندرانی، اسماعیل پورقمشه‌ای، مجلسی اصفهانی، آذری قمی، محمد محمدی گیلانی، سید جعفر کریمی، عبدالله جوادی آملی، و حسن حسن‌زادۀ آملی از شاگردان او بودند.  


<br /> &nbsp;
از آثار اوست: ''کشف الحقائق''، ''تعلیقة علی العروة‌الوثقی''؛ ''منتهی‌الافکار''؛ ''بدایع الافکار'' (تقریرات درس آقا ضیاء عراقی).
----<br /> &nbsp;


[[Category:دین اسلام]]  
[[Category:دین اسلام]]  
[[Category:فقه و اصول و احکام]]
[[Category:فقه و اصول و احکام]]

نسخهٔ ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۰

آمُلی، میرزا هاشم (لاریجان ۱۲۸۲ـ قم ۱۳۷۱ش) Amoli, Mirza Hashem


میرزا هاشم آملی

مدرّس و مرجع تقلید امامی. در مدرسۀ سپهسالار (شهید مطهری) تهران نزد سید محمد و میرزا طاهر تنکابنی، ابوالحسن شعرانی، حسین آملی، محمدعلی لواسانی، عبدالله غروی، و محمدرضا فقیه درس خواند. در قم سطوح عالی فقه، اصول و فلسفه را نزد حائری یزدی، محمدعلی قمی، سید محمد حجت و محمدعلی شاه‌آبادی فراگرفت. سپس به نجف رفت و نزد سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی و نایینی تلمذ کرد و با درگذشت آیت‌الله بروجردی به قم بازگشت. از دورۀ اقامت در نجف درس خارج می‌گفت و شارح آرای آقا ضیاء عراقی بود. میرزا جواد آقا تبریزی، ناصر مکارم شیرازی، اسماعیل صالحی مازندرانی، اسماعیل پورقمشه‌ای، مجلسی اصفهانی، آذری قمی، محمد محمدی گیلانی، سید جعفر کریمی، عبدالله جوادی آملی، و حسن حسن‌زادۀ آملی از شاگردان او بودند.

از آثار اوست: کشف الحقائق، تعلیقة علی العروة‌الوثقی؛ منتهی‌الافکار؛ بدایع الافکار (تقریرات درس آقا ضیاء عراقی).