محمدابراهیم اولیاء سمیع: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
خوشنویس ایرانی، فرزند محمدحسین اولیاء سمیع. علاوه بر خوشنویسی، شعر هم میگفت و «صفا» تخلص میکرد. او که در شیراز زندگی میکرد، به هندوستان مهاجرت کرد. در بمبئی کتاب مینوشت و از همین راه سرمایۀ بسیاری اندوخت و به تجارت مشغول شد. اما تمام اموالش که روزی به مقصدی حمل و تجارت میکرد، به علت غرق شدن کشتی به دریا ریخته شد و از بین رفت. پس از آن ناچار شد که از بمبئی به حیدرآباد دکن برود و برای تأمین معاش خود، آنجا به تدریس زبان فارسی مشغول شود. | خوشنویس ایرانی، فرزند محمدحسین اولیاء سمیع. علاوه بر خوشنویسی، شعر هم میگفت و «صفا» تخلص میکرد. او که در شیراز زندگی میکرد، به هندوستان مهاجرت کرد. در بمبئی کتاب مینوشت و از همین راه سرمایۀ بسیاری اندوخت و به تجارت مشغول شد. اما تمام اموالش که روزی به مقصدی حمل و تجارت میکرد، به علت غرق شدن کشتی به دریا ریخته شد و از بین رفت. پس از آن ناچار شد که از بمبئی به حیدرآباد دکن برود و برای تأمین معاش خود، آنجا به تدریس زبان فارسی مشغول شود. | ||
اولیاء سمیع در اواخر عمرش به ایران بازگشت و در شیراز فوت کرد. جنازهاش را به [[عتبات عالیات]] منتقل کردند. | |||
---- | |||
[[رده:خوشنویسی]] | [[رده:خوشنویسی]] | ||
[[رده:اشخاص و آثار]] | [[رده:اشخاص و آثار]] |
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۳
محمدابراهیم اولیاء سمیع ( - شیراز 1262ش)
خوشنویس ایرانی، فرزند محمدحسین اولیاء سمیع. علاوه بر خوشنویسی، شعر هم میگفت و «صفا» تخلص میکرد. او که در شیراز زندگی میکرد، به هندوستان مهاجرت کرد. در بمبئی کتاب مینوشت و از همین راه سرمایۀ بسیاری اندوخت و به تجارت مشغول شد. اما تمام اموالش که روزی به مقصدی حمل و تجارت میکرد، به علت غرق شدن کشتی به دریا ریخته شد و از بین رفت. پس از آن ناچار شد که از بمبئی به حیدرآباد دکن برود و برای تأمین معاش خود، آنجا به تدریس زبان فارسی مشغول شود.
اولیاء سمیع در اواخر عمرش به ایران بازگشت و در شیراز فوت کرد. جنازهاش را به عتبات عالیات منتقل کردند.