آدونتیست: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آدْوِنْتیست (Adventist)<br/> مسیحیان معتقد به رجعت عیسی مسیح به زمین. انتظار ظهور در سرتاسر عهد جدید<ref>New Testament</ref> | آدْوِنْتیست (Adventist)<br/> مسیحیان معتقد به [[رجعت]] [[عیسی]] مسیح به زمین. انتظار [[ظهور (عرفان)|ظهور]] در سرتاسر [[عهد جدید]]<ref>New Testament</ref> به چشم می‌خورد. از میان فرقه‌های آدونتیستی<ref>Adventist</ref> می‌توان از مجامع زیر نام برد: آدونتیست‌های روز هفتم<ref>seventh-Day Adventists</ref> (با ۴میلیون پیرو در ۲۰۰ کشور)، [[کریستادلفیان|کریستادِلفَین‌ها]]<ref>Christadelphians</ref>، شاهدان [[یهوه]]<ref>Jehovah’s Witnesses</ref>، اتحاد انجیلی راسخ<ref>Four Square Gospel Alliance</ref>، کلیسای مسیحی آدونت، و کلیسای آدونتیست [[تبشیری]]<ref>Evangelical</ref>. آدونتیست نامی بود که ابتدا به شش گروه [[پروتستان، مذهب|پروتستان]] تبشیری در امریکا اطلاق شد: مسیحیان آدونت، آدونتیست‌های تبشیری، اتحاد لایف اند آدونت<ref>Life and Advent Union</ref>، آدونتیست‌های عصر آینده<ref>Age-to-Come Adventists</ref>، آدونتیست‌های روز هفتم، و کلیسای خداوند<ref>Church of God</ref>. پیدایش این گروه‌ها به دهه‌های نخست قرن ۱۹ بازمی‌گردد که عده‌ای از علمای مسیحی با مطالعۀ پیشگویی‌های [[کتاب مقدس]]<ref>Bible</ref>، ظهور مسیح را قریب‌الوقوع اعلام کردند؛ ازجملۀ آن‌ها ویلیام میلر<ref>William Miller</ref>، کشاورز باپتیستی<ref>Baptist</ref> در [[نیویورک، ایالت|ایالت نیویورک]]، بود که پیام داد مسیح در ۱۸۴۳ یا ۱۸۴۴م رجعت خواهد کرد. چون رجعت اتفاق نیفتاد مسلک آدونت به سُخره گرفته شد، ولی مطالعۀ مجدد پیشگویی‌ها بسیاری از آدونتیست‌ها را به این نتیجه رساند که هرچند دربارۀ دورۀ پیشگویی‌شدۀ منتهی به ۱۸۴۴م اشتباه کرده‌اند، نشانه‌های نزدیک‌شدن رجعت روبه افزایش است؛ لذا عزم جزم کردند که «امید خجستۀ» رجعت مسیح را به‌عنوان تنها چارۀ گرفتاری‌های دنیا انتظار کشند و تبلیغ کنند. فعال‌ترین گروهِ برخاسته از این تجدیدِ حیاتِ مشربِ آدونت، کلیسای آدونتیست روز هفتم را تشکیل دادند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۰
آدْوِنْتیست (Adventist)
مسیحیان معتقد به رجعت عیسی مسیح به زمین. انتظار ظهور در سرتاسر عهد جدید[۱] به چشم می‌خورد. از میان فرقه‌های آدونتیستی[۲] می‌توان از مجامع زیر نام برد: آدونتیست‌های روز هفتم[۳] (با ۴میلیون پیرو در ۲۰۰ کشور)، کریستادِلفَین‌ها[۴]، شاهدان یهوه[۵]، اتحاد انجیلی راسخ[۶]، کلیسای مسیحی آدونت، و کلیسای آدونتیست تبشیری[۷]. آدونتیست نامی بود که ابتدا به شش گروه پروتستان تبشیری در امریکا اطلاق شد: مسیحیان آدونت، آدونتیست‌های تبشیری، اتحاد لایف اند آدونت[۸]، آدونتیست‌های عصر آینده[۹]، آدونتیست‌های روز هفتم، و کلیسای خداوند[۱۰]. پیدایش این گروه‌ها به دهه‌های نخست قرن ۱۹ بازمی‌گردد که عده‌ای از علمای مسیحی با مطالعۀ پیشگویی‌های کتاب مقدس[۱۱]، ظهور مسیح را قریب‌الوقوع اعلام کردند؛ ازجملۀ آن‌ها ویلیام میلر[۱۲]، کشاورز باپتیستی[۱۳] در ایالت نیویورک، بود که پیام داد مسیح در ۱۸۴۳ یا ۱۸۴۴م رجعت خواهد کرد. چون رجعت اتفاق نیفتاد مسلک آدونت به سُخره گرفته شد، ولی مطالعۀ مجدد پیشگویی‌ها بسیاری از آدونتیست‌ها را به این نتیجه رساند که هرچند دربارۀ دورۀ پیشگویی‌شدۀ منتهی به ۱۸۴۴م اشتباه کرده‌اند، نشانه‌های نزدیک‌شدن رجعت روبه افزایش است؛ لذا عزم جزم کردند که «امید خجستۀ» رجعت مسیح را به‌عنوان تنها چارۀ گرفتاری‌های دنیا انتظار کشند و تبلیغ کنند. فعال‌ترین گروهِ برخاسته از این تجدیدِ حیاتِ مشربِ آدونت، کلیسای آدونتیست روز هفتم را تشکیل دادند.