قالیبافان، مهدی (تبریز ۱۳۱۴ـ ۱۳۸۶ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
[[پرونده: 34015600.jpg | بندانگشتی|قاليبافان، مهدي]] | [[پرونده: 34015600.jpg | بندانگشتی|قاليبافان، مهدي]] | ||
<p>استاد و محقّق ایرانی، متخصص ساختمان‌های بتون‌آرمه و از اعضای مؤسس و پایه‌گذار تشکل‌ها و انجمن‌های مهندسی ایرانی و بین‌المللی. دورۀ ابتدایی را در زادگاه خود گذراند و پس از طی دورۀ متوسطه در تهران، در ۱۳۳۸ش از دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران در رشتۀ مهندسی راه و ساختمان مدرک کارشناسی ارشد گرفت و بلافاصله به‌کار در «شرکت تکنیک» و «گروه مهندسان محاسب سانو» پرداخت و برای نخستین‌بار در ایران ساختمان‌های بتون‌آرمه را احداث کرد که ازجملۀ آن‌ها ساختمان فیلیپس بود که در برابر زلزله طراحی شده است. در ۱۳۴۰ برای ادامۀ تحصیل به فرانسه اعزام شد و ضمن تحصیل در چارچوب کمیتۀ اروپایی بتون به پژوهش پرداخت و در ۱۳۴۲ با احراز رتبۀ اول، گواهینامه و جایزۀ مطالعات عالی مکانیک و فیزیک تجربی را دریافت کرد و در رشتۀ مهندسی ساختمان‌های بتون‌آرمه دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۳۴۴). او در همان‌سال به ایران بازگشت و به تدریس در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران پرداخت و به اتفاق دکتر محمد شکرچی‌زاده انستیتو مصالح ساختمانی گروه عمران دانشکدۀ فنی را بنیاد نهاد و در ۱۳۷۳، برای نخستین‌بار در ایران درس مستقل «بهسازی ساختمان‌ها» را در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران عرضه کرد. در ۱۳۸۴ از طرف گروه مهندسی فرهنگستان علوم به‌عنوان مهندس برجستۀ شاخۀ مهندسی عمران برگزیده و به دریافت لوح از فرهنگستان نایل شد. از او مقالات فراوانی به زبان‌های فارسی، انگلیسی و فرانسه به‌چاپ رسیده و سخنرانی‌های بسیاری نیز در مجامع مختلف ایراد کرده است. ازجمله آثار اوست: ترجمۀ ''راهنمای کارهای بتونی''، اثر جان جورج ریچاردسون (با همکاری کامیار سلطانی عربشاهی)؛ ''محاسبۀ دال‌های بتون‌آرمه به روش لوله‌های گسیختگی''؛ ''دستورالعمل طرح، محاسبه و تهیۀ نقشه‌های اجرایی سازۀ ساختمان‌ها'' (با همکاری حوریه مقبلی).</p> | <p>استاد و محقّق ایرانی، متخصص ساختمان‌های بتون‌آرمه و از اعضای مؤسس و پایه‌گذار تشکل‌ها و انجمن‌های مهندسی ایرانی و بین‌المللی. دورۀ ابتدایی را در زادگاه خود گذراند و پس از طی دورۀ متوسطه در تهران، در ۱۳۳۸ش از دانشکدۀ فنی [[دانشگاه تهران]] در رشتۀ مهندسی راه و ساختمان مدرک کارشناسی ارشد گرفت و بلافاصله به‌کار در «شرکت تکنیک» و «گروه مهندسان محاسب سانو» پرداخت و برای نخستین‌بار در ایران ساختمان‌های بتون‌آرمه را احداث کرد که ازجملۀ آن‌ها ساختمان فیلیپس بود که در برابر زلزله طراحی شده است. در ۱۳۴۰ برای ادامۀ تحصیل به [[فرانسه]] اعزام شد و ضمن تحصیل در چارچوب کمیتۀ اروپایی بتون به پژوهش پرداخت و در ۱۳۴۲ با احراز رتبۀ اول، گواهینامه و جایزۀ مطالعات عالی مکانیک و فیزیک تجربی را دریافت کرد و در رشتۀ مهندسی ساختمان‌های بتون‌آرمه دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۳۴۴). او در همان‌سال به [[ایران]] بازگشت و به تدریس در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران پرداخت و به اتفاق دکتر محمد شکرچی‌زاده انستیتو مصالح ساختمانی گروه عمران دانشکدۀ فنی را بنیاد نهاد و در ۱۳۷۳، برای نخستین‌بار در ایران درس مستقل «بهسازی ساختمان‌ها» را در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران عرضه کرد. در ۱۳۸۴ از طرف گروه مهندسی فرهنگستان علوم به‌عنوان مهندس برجستۀ شاخۀ مهندسی عمران برگزیده و به دریافت لوح از فرهنگستان نایل شد. از او مقالات فراوانی به زبان‌های فارسی، انگلیسی و فرانسه به‌چاپ رسیده و سخنرانی‌های بسیاری نیز در مجامع مختلف ایراد کرده است. ازجمله آثار اوست: ترجمۀ ''راهنمای کارهای بتونی''، اثر جان جورج ریچاردسون (با همکاری کامیار سلطانی عربشاهی)؛ ''محاسبۀ دال‌های بتون‌آرمه به روش لوله‌های گسیختگی''؛ ''دستورالعمل طرح، محاسبه و تهیۀ نقشه‌های اجرایی سازۀ ساختمان‌ها'' (با همکاری حوریه مقبلی).</p> | ||
<br><!--34015600--> | <br><!--34015600--> | ||
[[رده:معماری]] | [[رده:معماری]] | ||
[[رده:اشخاص معاصر]] | [[رده:اشخاص معاصر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۱۱
قالیبافان، مهدی (تبریز ۱۳۱۴ـ ۱۳۸۶ش)
| مهدی قالیبافان | |
|---|---|
| زادروز |
تبریز 1314ش |
| درگذشت | 1386ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشنامۀ دکتری در رشتۀ مهندسی ساختمان‌های بتون‌آرمه از فرانسه |
| شغل و تخصص اصلی | مهندس معمار و محقّق ایرانی |
| آثار | ترجمۀ راهنمای کارهای بتونی، اثر جان جورج ریچاردسون (با همکاری کامیار سلطانی عربشاهی) |
| گروه مقاله | معماری |
| جوایز و افتخارات | گواهینامه و جایزۀ مطالعات عالی مکانیک و فیزیک تجربی (1342)، دریافت عنوان مهندس برجستۀ شاخۀ مهندسی عمران و دریافت لوح از فرهنگستان (1384) |
استاد و محقّق ایرانی، متخصص ساختمان‌های بتون‌آرمه و از اعضای مؤسس و پایه‌گذار تشکل‌ها و انجمن‌های مهندسی ایرانی و بین‌المللی. دورۀ ابتدایی را در زادگاه خود گذراند و پس از طی دورۀ متوسطه در تهران، در ۱۳۳۸ش از دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران در رشتۀ مهندسی راه و ساختمان مدرک کارشناسی ارشد گرفت و بلافاصله به‌کار در «شرکت تکنیک» و «گروه مهندسان محاسب سانو» پرداخت و برای نخستین‌بار در ایران ساختمان‌های بتون‌آرمه را احداث کرد که ازجملۀ آن‌ها ساختمان فیلیپس بود که در برابر زلزله طراحی شده است. در ۱۳۴۰ برای ادامۀ تحصیل به فرانسه اعزام شد و ضمن تحصیل در چارچوب کمیتۀ اروپایی بتون به پژوهش پرداخت و در ۱۳۴۲ با احراز رتبۀ اول، گواهینامه و جایزۀ مطالعات عالی مکانیک و فیزیک تجربی را دریافت کرد و در رشتۀ مهندسی ساختمان‌های بتون‌آرمه دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۳۴۴). او در همان‌سال به ایران بازگشت و به تدریس در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران پرداخت و به اتفاق دکتر محمد شکرچی‌زاده انستیتو مصالح ساختمانی گروه عمران دانشکدۀ فنی را بنیاد نهاد و در ۱۳۷۳، برای نخستین‌بار در ایران درس مستقل «بهسازی ساختمان‌ها» را در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران عرضه کرد. در ۱۳۸۴ از طرف گروه مهندسی فرهنگستان علوم به‌عنوان مهندس برجستۀ شاخۀ مهندسی عمران برگزیده و به دریافت لوح از فرهنگستان نایل شد. از او مقالات فراوانی به زبان‌های فارسی، انگلیسی و فرانسه به‌چاپ رسیده و سخنرانی‌های بسیاری نیز در مجامع مختلف ایراد کرده است. ازجمله آثار اوست: ترجمۀ راهنمای کارهای بتونی، اثر جان جورج ریچاردسون (با همکاری کامیار سلطانی عربشاهی)؛ محاسبۀ دال‌های بتون‌آرمه به روش لوله‌های گسیختگی؛ دستورالعمل طرح، محاسبه و تهیۀ نقشه‌های اجرایی سازۀ ساختمان‌ها (با همکاری حوریه مقبلی).