بیکر، بنجامین (۱۸۴۰ـ۱۹۰۷): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =بنجامین بیکر | ||
|نام = | |نام =Benjamin Baker | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=سامرست ۱۸۴۰م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۹۰۷م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= | |ملیت=انگلیسی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =مهندس | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث ریل در اسکاتلند (۱۸۸۰)، سد اول آسوان بر روی رود نیل | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =معماری | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت‌های مهم = | |فعالیت‌های مهم = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
بیکر، بنجامین (۱۸۴۰ـ۱۹۰۷)(Baker, Benjamin) | |||
[[File:12470000-2.jpg|thumb|پل فورث ريل در اسکاتلند]][[File:12470000-3.jpg|thumb|پل فورث ريل در اسکاتلند]] | [[File:12470000-2.jpg|thumb|پل فورث ريل در اسکاتلند]][[File:12470000-3.jpg|thumb|پل فورث ريل در اسکاتلند]] | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
مهندس انگلیسی. با مهندس انگلیسی دیگری با نام جان فاولر<ref>John Fowler | مهندس انگلیسی. با مهندس انگلیسی دیگری با نام جان فاولر<ref>John Fowler | ||
</ref>(۱۸۹۸ـ۱۸۱۷)، نخستین راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث ریل<ref>Forth Rail Bridge </ref> در اسکاتلند (۱۸۸۰)، و سد اول آسوان<ref>Aswan </ref> بر روی رود نیل در مصر (۱۸۹۰) را طراحی کرد. در نزدیکی فروم<ref>Frome </ref>، واقع در سامرست<ref>Somerset </ref>، زاده شد. در ۱۶سالگی، در کارخانۀ فولادسازی نیت اَبی<ref>Neath Abbey </ref> به کارآموزی پرداخت. در ۱۸۶۲، به خدمت جان فاولر درآمد و در ۱۸۷۵، شریکش شد. برای ساخت خط مرکزی راه‌آهن زیرزمینی لندن و به‌منظور صرفه‌جویی در مصرف انرژی، به ابتکار جالبی دست زد و خط آهن بین دو ایستگاه را در عمق بیشتری طراحی کرد تا برای ترمز گرفتن، هنگام ورود به ایستگاه، و رسیدن به شتاب اولیه، هنگام خروج از ایستگاه، انرژی کمتری مصرف شود. پُلِ فورث بلافاصله پس از فروریختن پل تِی<ref>Tay </ref> (۱۸۷۹) ساخته شد و | </ref>(۱۸۹۸ـ۱۸۱۷)، نخستین راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث ریل<ref>Forth Rail Bridge </ref> در [[اسکاتلند]] (۱۸۸۰)، و سد اول [[آسوان]]<ref>Aswan </ref> بر روی [[نیل، رود|رود نیل]] در [[مصر]] (۱۸۹۰) را طراحی کرد. در نزدیکی فروم<ref>Frome </ref>، واقع در [[سامرست، بخش|سامرست]]<ref>Somerset </ref>، زاده شد. در ۱۶سالگی، در کارخانۀ فولادسازی نیت اَبی<ref>Neath Abbey </ref> به کارآموزی پرداخت. در ۱۸۶۲، به خدمت جان فاولر درآمد و در ۱۸۷۵، شریکش شد. برای ساخت خط مرکزی راه‌آهن زیرزمینی لندن و به‌منظور صرفه‌جویی در مصرف انرژی، به ابتکار جالبی دست زد و خط آهن بین دو ایستگاه را در عمق بیشتری طراحی کرد تا برای ترمز گرفتن، هنگام ورود به ایستگاه، و رسیدن به شتاب اولیه، هنگام خروج از ایستگاه، انرژی کمتری مصرف شود. پُلِ فورث بلافاصله پس از فروریختن پل تِی<ref>Tay </ref> (۱۸۷۹) ساخته شد و بیکر به‌سبب آن شهرت بین‌المللی یافت. این پل سازه‌ای طره‌ای، از جنس فولاد کم‌کربن بود که در آن زمان به تازگی، و با بهره‌گیری از فرآیند فولادسازی زیمنس در کورۀ اجاق‌باز<ref>Siemens open-hearth process</ref> تولید شد. طول هر یک از دو دهانۀ اصلی این پل ۵۲۱ متر است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۷
| بنجامین بیکر Benjamin Baker | |
|---|---|
| زادروز |
سامرست ۱۸۴۰م |
| درگذشت | ۱۹۰۷م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | مهندس |
| آثار | راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث ریل در اسکاتلند (۱۸۸۰)، سد اول آسوان بر روی رود نیل |
| گروه مقاله | معماری |
بیکر، بنجامین (۱۸۴۰ـ۱۹۰۷)(Baker, Benjamin)
مهندس انگلیسی. با مهندس انگلیسی دیگری با نام جان فاولر[۱](۱۸۹۸ـ۱۸۱۷)، نخستین راه‌آهن زیرزمینی لندن (۱۸۶۹)، پل فورث ریل[۲] در اسکاتلند (۱۸۸۰)، و سد اول آسوان[۳] بر روی رود نیل در مصر (۱۸۹۰) را طراحی کرد. در نزدیکی فروم[۴]، واقع در سامرست[۵]، زاده شد. در ۱۶سالگی، در کارخانۀ فولادسازی نیت اَبی[۶] به کارآموزی پرداخت. در ۱۸۶۲، به خدمت جان فاولر درآمد و در ۱۸۷۵، شریکش شد. برای ساخت خط مرکزی راه‌آهن زیرزمینی لندن و به‌منظور صرفه‌جویی در مصرف انرژی، به ابتکار جالبی دست زد و خط آهن بین دو ایستگاه را در عمق بیشتری طراحی کرد تا برای ترمز گرفتن، هنگام ورود به ایستگاه، و رسیدن به شتاب اولیه، هنگام خروج از ایستگاه، انرژی کمتری مصرف شود. پُلِ فورث بلافاصله پس از فروریختن پل تِی[۷] (۱۸۷۹) ساخته شد و بیکر به‌سبب آن شهرت بین‌المللی یافت. این پل سازه‌ای طره‌ای، از جنس فولاد کم‌کربن بود که در آن زمان به تازگی، و با بهره‌گیری از فرآیند فولادسازی زیمنس در کورۀ اجاق‌باز[۸] تولید شد. طول هر یک از دو دهانۀ اصلی این پل ۵۲۱ متر است.