پالادیو، آندرآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
وازاری، جورجو (۱۵۱۱ـ۱۵۷۴) | |||
وان ویتلی، لوییجی (۱۷۰۰ـ۱۷۷۳) | |||
وایات، جیمز (۱۷۴۶ـ۱۸۱۳) | |||
وب، جان | |||
وود، جان (۱۷۰۴ـ۱۷۵۴) | |||
ویتروویوس | |||
ویلکینز، موریس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴) | |||
وینیولا، جاکومو باروتسی دا (۱۵۰۷ـ۱۵۷۳) | |||
ویوله لو دوک، اوژن امانویل (۱۸۱۴ـ۱۸۷۹) | |||
پالادیو، آنْدْرِآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰)(Palladio, Andrea)<br /> [[File:13042800-2.jpg|thumb|پالاديو، آنْدْرِآ]]معمار ایتالیایی. بناهای کلاسیک<ref>classical</ref> موزون و متعادلی پدید آورد. شمار بسیاری کاخ و خانۀ ییلاقی در [[ویچنتسا، شهر|ویچنتسا]]<ref>Vicenza</ref> و اطراف آن طراحی کرد، و فُرم‌های کلاسیک رومی، و تقارن و تناسب را سرلوحۀ طرح‌های خود قرار داد. ویلا مالکونتنتا<ref>Villa Malcontenta </ref> و ویلا [[روتوندا]]<ref>Villa Rotonda </ref>، ازجمله خانه‌هایی‌اند که از ۱۵۴۰ برای نجیب‌زادگان [[ونیز|جمهوری ونیز]]<ref>Venetian Republic </ref> طراحی کرد. در ونیز کلیساهایی نیز طراحی کرد و حاصل مطالعاتش بر روی فُرم کلاسیک را در چندین کتاب مصور منتشر ساخت. در اوایل قرن ۱۷، [[جونز، اینیگو (۱۵۷۳ـ۱۶۵۲)|اینیگو جونز]]<ref>Inigo Jones </ref>، افکار او را در انگلستان اشاعه داد. پالادیو در [[پادوا، شهر|پادوا]]<ref>Padua </ref> به دنیا آمد، و در [[ویچنتسا، شهر|ویچنتسا]] و [[رم، شهر|رُم]] درس خواند. سبک او کوششی بود برای احیای سادگی و متانت معماری رومی،که آن را از ویتروویوس<ref>Vitruvius </ref>، و نیز مطالعۀ بناهای تاریخی رومیِ باقی‌مانده، استنتاج کرد. با انتشار اثری با نام ''چهار کتاب معماری''<ref>''I quattro libri dell’Architettura /The Four Books of Architecture''</ref> (۱۵۷۰)، که بلافاصله به بیشتر زبان‌های اروپایی ترجمه شد، بر معماری عصر خویش تأثیر بسزایی گذاشت. ازجمله بناهایش عبارت‌اند از پالاتسو دِلا راجونه<ref>Palazzo della Ragione </ref>، در ویچنتسا (سفارش در ۱۵۴۵)، و کلیساهای سان جورجو مادجوره<ref>S Giorgio Maggiore </ref> (آغاز ساخت در ۱۵۶۶)، و ایل ردنتوره<ref>Il Redentore </ref> (آغاز ساخت در ۱۵۷۶) در ونیز. طرح دیر بندیکتی<ref>Benedictine </ref> سان جورجو مادجوره تعبیری است از بازیلیکای ماکسنتیوس<ref>Basilica of Maxentius</ref> و طرح بسط‌یافتۀ بنای بازسازی شدۀ سانتا جوستینا<ref> Sta Giustina</ref>، خانۀ راهبان بندیکتی در پادوا، که کار خود پالادیو است.<br /> <!--13042800--> | پالادیو، آنْدْرِآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰)(Palladio, Andrea)<br /> [[File:13042800-2.jpg|thumb|پالاديو، آنْدْرِآ]]معمار ایتالیایی. بناهای کلاسیک<ref>classical</ref> موزون و متعادلی پدید آورد. شمار بسیاری کاخ و خانۀ ییلاقی در [[ویچنتسا، شهر|ویچنتسا]]<ref>Vicenza</ref> و اطراف آن طراحی کرد، و فُرم‌های کلاسیک رومی، و تقارن و تناسب را سرلوحۀ طرح‌های خود قرار داد. ویلا مالکونتنتا<ref>Villa Malcontenta </ref> و ویلا [[روتوندا]]<ref>Villa Rotonda </ref>، ازجمله خانه‌هایی‌اند که از ۱۵۴۰ برای نجیب‌زادگان [[ونیز|جمهوری ونیز]]<ref>Venetian Republic </ref> طراحی کرد. در ونیز کلیساهایی نیز طراحی کرد و حاصل مطالعاتش بر روی فُرم کلاسیک را در چندین کتاب مصور منتشر ساخت. در اوایل قرن ۱۷، [[جونز، اینیگو (۱۵۷۳ـ۱۶۵۲)|اینیگو جونز]]<ref>Inigo Jones </ref>، افکار او را در انگلستان اشاعه داد. پالادیو در [[پادوا، شهر|پادوا]]<ref>Padua </ref> به دنیا آمد، و در [[ویچنتسا، شهر|ویچنتسا]] و [[رم، شهر|رُم]] درس خواند. سبک او کوششی بود برای احیای سادگی و متانت معماری رومی،که آن را از ویتروویوس<ref>Vitruvius </ref>، و نیز مطالعۀ بناهای تاریخی رومیِ باقی‌مانده، استنتاج کرد. با انتشار اثری با نام ''چهار کتاب معماری''<ref>''I quattro libri dell’Architettura /The Four Books of Architecture''</ref> (۱۵۷۰)، که بلافاصله به بیشتر زبان‌های اروپایی ترجمه شد، بر معماری عصر خویش تأثیر بسزایی گذاشت. ازجمله بناهایش عبارت‌اند از پالاتسو دِلا راجونه<ref>Palazzo della Ragione </ref>، در ویچنتسا (سفارش در ۱۵۴۵)، و کلیساهای سان جورجو مادجوره<ref>S Giorgio Maggiore </ref> (آغاز ساخت در ۱۵۶۶)، و ایل ردنتوره<ref>Il Redentore </ref> (آغاز ساخت در ۱۵۷۶) در ونیز. طرح دیر بندیکتی<ref>Benedictine </ref> سان جورجو مادجوره تعبیری است از بازیلیکای ماکسنتیوس<ref>Basilica of Maxentius</ref> و طرح بسط‌یافتۀ بنای بازسازی شدۀ سانتا جوستینا<ref> Sta Giustina</ref>، خانۀ راهبان بندیکتی در پادوا، که کار خود پالادیو است.<br /> <!--13042800--> | ||
نسخهٔ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۴
وازاری، جورجو (۱۵۱۱ـ۱۵۷۴) وان ویتلی، لوییجی (۱۷۰۰ـ۱۷۷۳) وایات، جیمز (۱۷۴۶ـ۱۸۱۳) وب، جان وود، جان (۱۷۰۴ـ۱۷۵۴) ویتروویوس ویلکینز، موریس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴) وینیولا، جاکومو باروتسی دا (۱۵۰۷ـ۱۵۷۳) ویوله لو دوک، اوژن امانویل (۱۸۱۴ـ۱۸۷۹)
پالادیو، آنْدْرِآ (۱۵۰۸ـ۱۵۸۰)(Palladio, Andrea)
معمار ایتالیایی. بناهای کلاسیک[۱] موزون و متعادلی پدید آورد. شمار بسیاری کاخ و خانۀ ییلاقی در ویچنتسا[۲] و اطراف آن طراحی کرد، و فُرم‌های کلاسیک رومی، و تقارن و تناسب را سرلوحۀ طرح‌های خود قرار داد. ویلا مالکونتنتا[۳] و ویلا روتوندا[۴]، ازجمله خانه‌هایی‌اند که از ۱۵۴۰ برای نجیب‌زادگان جمهوری ونیز[۵] طراحی کرد. در ونیز کلیساهایی نیز طراحی کرد و حاصل مطالعاتش بر روی فُرم کلاسیک را در چندین کتاب مصور منتشر ساخت. در اوایل قرن ۱۷، اینیگو جونز[۶]، افکار او را در انگلستان اشاعه داد. پالادیو در پادوا[۷] به دنیا آمد، و در ویچنتسا و رُم درس خواند. سبک او کوششی بود برای احیای سادگی و متانت معماری رومی،که آن را از ویتروویوس[۸]، و نیز مطالعۀ بناهای تاریخی رومیِ باقی‌مانده، استنتاج کرد. با انتشار اثری با نام چهار کتاب معماری[۹] (۱۵۷۰)، که بلافاصله به بیشتر زبان‌های اروپایی ترجمه شد، بر معماری عصر خویش تأثیر بسزایی گذاشت. ازجمله بناهایش عبارت‌اند از پالاتسو دِلا راجونه[۱۰]، در ویچنتسا (سفارش در ۱۵۴۵)، و کلیساهای سان جورجو مادجوره[۱۱] (آغاز ساخت در ۱۵۶۶)، و ایل ردنتوره[۱۲] (آغاز ساخت در ۱۵۷۶) در ونیز. طرح دیر بندیکتی[۱۳] سان جورجو مادجوره تعبیری است از بازیلیکای ماکسنتیوس[۱۴] و طرح بسط‌یافتۀ بنای بازسازی شدۀ سانتا جوستینا[۱۵]، خانۀ راهبان بندیکتی در پادوا، که کار خود پالادیو است.