حسین سعادتمند قمی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
خوانندهی ایرانی. پدرانش از ایل سعدوند، یکی از طوایف شیراز، بودهاند که در زمان محمدشاه قاجار به قم کوچانده و در روستای حاجیآباد (در ۱۰ کیلومتری شرق قم) ساکن شدند. حسین در این روستا به دنیا آمده است. او از کودکی، موسیقی را نزد پدرش، ایازبیگ، که با آواز و ردیف آشنایی کامل داشته و همچنین برادرش، الیاس خان، فراگرفت. پس از گذراندن دورهی خدمت سربازی، برای یادگیری کامل آواز، نزد [[اصفهانی، سیدعبدالرحیم (اصفهان ۱۲۴۰ـ ۱۳۱۹ش)|سیدرحیم]] (از بزرگترین اساتید آواز ایران) به اصفهان رفت. | |||
خوانندهی ایرانی. پدرانش از ایل سعدوند، یکی از طوایف شیراز، بودهاند که در زمان [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار]] به [[قم، استان|قم]] کوچانده و در روستای حاجیآباد (در ۱۰ کیلومتری شرق قم) ساکن شدند. حسین در این روستا به دنیا آمده است. او از کودکی، موسیقی را نزد پدرش، ایازبیگ، که با آواز و ردیف آشنایی کامل داشته و همچنین برادرش، الیاس خان، فراگرفت. پس از گذراندن دورهی خدمت سربازی، برای یادگیری کامل آواز، نزد [[اصفهانی، سیدعبدالرحیم (اصفهان ۱۲۴۰ـ ۱۳۱۹ش)|سیدرحیم]] (از بزرگترین اساتید آواز ایران) به [[اصفهان، شهر|اصفهان]] رفت. | |||
سعادتمند از سالهای نخست راهاندازی رادیو ایران (1320 و 1321) به رادیو رفته و طی دهههای ۱۳۲۰ تا ۱۳۴۰ در رادیو ایران و رادیو نیروی هوایی برنامههایی اجرا کرده است. او در این دوره با هنرمندان بزرگی چون [[ابوالحسن صبا]]، [[مرتضی محجوبی]]، [[حسین یاحقی]]، [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علیاکبر شهنازی]]، [[حسن کسایی (اصفهان ۱۳۰۷ـ۱۳۹۱ش)|حسن کسایی]]، [[ابراهیم سرخوش]] و [[جلیل شهناز]] اجرا داشته است. سعادتمند در سال ۱۳۲۵ برای کمپانی عشقی چند صفحه در ماهور، نوا و سهگاه خوانده. از او چند آواز دیگر، اذان و چند تصنیف هم باقی مانده است. در سال ۱۳۳۶ با تغییر و تحولاتی که در کادر برنامهی موسیقی رادیو به وجود آمد مجبور به استعفا شد. او که کارمند وزارت دارایی بوده، پس از بازنشستگی به روستای زادگاهش برگشته و تا پایان عمرش در آنجا زندگی کرده است. | سعادتمند از سالهای نخست راهاندازی رادیو ایران (1320 و 1321) به رادیو رفته و طی دهههای ۱۳۲۰ تا ۱۳۴۰ در رادیو ایران و رادیو نیروی هوایی برنامههایی اجرا کرده است. او در این دوره با هنرمندان بزرگی چون [[ابوالحسن صبا]]، [[مرتضی محجوبی]]، [[حسین یاحقی]]، [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علیاکبر شهنازی]]، [[حسن کسایی (اصفهان ۱۳۰۷ـ۱۳۹۱ش)|حسن کسایی]]، [[ابراهیم سرخوش]] و [[جلیل شهناز]] اجرا داشته است. سعادتمند در سال ۱۳۲۵ برای کمپانی عشقی چند صفحه در ماهور، نوا و سهگاه خوانده. از او چند آواز دیگر، اذان و چند تصنیف هم باقی مانده است. در سال ۱۳۳۶ با تغییر و تحولاتی که در کادر برنامهی موسیقی رادیو به وجود آمد مجبور به استعفا شد. او که کارمند وزارت دارایی بوده، پس از بازنشستگی به روستای زادگاهش برگشته و تا پایان عمرش در آنجا زندگی کرده است. |
نسخهٔ ۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۲
حسین سعادتمند قمی | |
---|---|
زادروز |
قم 1300ش |
درگذشت | قم 1362ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | خواننده |
گروه مقاله | موسیقی |
حسین سعادتمند قمی (قم 1300ش- قم 1362ش)
خوانندهی ایرانی. پدرانش از ایل سعدوند، یکی از طوایف شیراز، بودهاند که در زمان محمدشاه قاجار به قم کوچانده و در روستای حاجیآباد (در ۱۰ کیلومتری شرق قم) ساکن شدند. حسین در این روستا به دنیا آمده است. او از کودکی، موسیقی را نزد پدرش، ایازبیگ، که با آواز و ردیف آشنایی کامل داشته و همچنین برادرش، الیاس خان، فراگرفت. پس از گذراندن دورهی خدمت سربازی، برای یادگیری کامل آواز، نزد سیدرحیم (از بزرگترین اساتید آواز ایران) به اصفهان رفت.
سعادتمند از سالهای نخست راهاندازی رادیو ایران (1320 و 1321) به رادیو رفته و طی دهههای ۱۳۲۰ تا ۱۳۴۰ در رادیو ایران و رادیو نیروی هوایی برنامههایی اجرا کرده است. او در این دوره با هنرمندان بزرگی چون ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، حسین یاحقی، علیاکبر شهنازی، حسن کسایی، ابراهیم سرخوش و جلیل شهناز اجرا داشته است. سعادتمند در سال ۱۳۲۵ برای کمپانی عشقی چند صفحه در ماهور، نوا و سهگاه خوانده. از او چند آواز دیگر، اذان و چند تصنیف هم باقی مانده است. در سال ۱۳۳۶ با تغییر و تحولاتی که در کادر برنامهی موسیقی رادیو به وجود آمد مجبور به استعفا شد. او که کارمند وزارت دارایی بوده، پس از بازنشستگی به روستای زادگاهش برگشته و تا پایان عمرش در آنجا زندگی کرده است.
سعادتمند قمی از معدود خوانندگانی بوده که به خاطر قدرت و وسعت بسیار زیاد صدایش، آوازهای ماهور و چهارگاه را از بالا شروع میکرده و با گردش و اجرا فواصل یک اکتاو را از بالا به درآمد فرود میآمده.
منابع:
- www.musicnava.com
- مردان موسیقی سنتی و نوین ایران [دورهی 5جلدی]: حبیبالله نصیریفر، تهران: نگاه، چاپ هفتم: 1383.