عبدالرحیم اخیانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل= لیسانس موسیقى- دانشكده‌ی هنرهاى زیبا  
|تحصیلات و محل تحصیل= هنرستان موسیقى ملی، هنرستان عالى موسیقى
لیسانس موسیقى- دانشكده‌ی هنرهاى زیبا  
| شغل و تخصص اصلی = نوازنده‌ی سازهای زهی و بادی
| شغل و تخصص اصلی = نوازنده‌ی سازهای زهی و بادی
|سبک = سنتی
|سبک = سنتی
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =  
|سمت =تدریس در دانشگاه تربیت معلم، فرهنگ‏سراى نیاوران و هنرستان‏‌هاى عالى موسیقى و موسیقى ملى
عضو شوراى اداره كل پژوهش و آموزش هنرى در سمت بازرس آموزشگاه‌هاى آزاد هنرى
1359 به معاونت هنرستان عالى موسیقى منصوب و از سال 1359 به ریاست هنرستان سرود و آهنگ‏‌هاى انقلابى
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|گروه مقاله =موسیقی
|گروه مقاله =موسیقی
خط ۲۶: خط ۲۹:




نوازنده‌ی ایرانی سازهای زهی و بادی. پس از پایان تحصیلات ابتدایی در زادگاهش، در سال 1334 وارد [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقى ملی]] شد و ساز ترومپت را براى خود برگزید. در این هنرستان نزد استادانى چون ساكوف و هندسى مشغول فراگیرى علم موسیقى شد و در سال 1336 به [[هنرستان عالی موسیقی|هنرستان عالى موسیقى]] رفت و به فراگیرى و نواختن ساز تار، به مدت هفت سال، نزد [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|على‌اكبر  شهبازى]] و [[زرین پنجه، نصرالله (تهران ۱۲۸۵ـ همان جا ۱۳۶۰ش)|نصراله زرین‌پنجه]] و هنرمندان دیگرى نظیر [[فرهاد ارژنگی|فرهاد ارژنگى]] و [[صالحی، حبیب الله (شاهرود ۱۲۹۴ـ تهران ۱۳۵۸ش)|حبیب‌‏الله صالحى]] مشغول شد. عبدالرحیم اخیانى در دوره‌ی تحصیل در هنرستان عالى موسیقى با اركسترهاى مختلفى مثل اركستر رادمرد (به رهبرى [[پورتراب، مصطفی کمال (تهران ۱۳۰۳ش)|مصطفى کمال پورتراب]]) و اركستر صبا (به رهبرى [[حسین دهلوی|حسین دهلوى]]) همكارى مى‏‌كرد. او پس از اتمام دوره‌ی هنرستان، در سال 1345 وارد دانشكده‌ی هنرهاى زیبا شد و نزد استاد [[نورعلی برومند|نورعلى‏ برومند]] فن نواختن تار را تكمیل كرد و به‏ خاطر علاقه‌‏اى كه به سازهاى زهى داشت كنترباس را هم نزد نیكاژ و ژیف پوپوف (استادان بلغارى) تا مرحله‌ی استادى آموخت. او در طول تحصیل دانشگاهی، ساز پیانو را هم نزد خانم‏‌های هاكوپیان، مارتیروسیان و استاد [[جواد معروفی|جواد معروفى]] یاد گرفته است. در سال 1350 موفق به دریافت مدرک لیسانس در رشته‌ی موسیقى از دانشكده‌ی هنرهاى زیبای دانشگاه تهران شد و هم‌زمان همكارى‌اش را با اركسترهاى گل‏ها، نكیسا و اركستر بزرگ رادیو و تلویزیون آغاز کرد که از سال 1354 تا سال 1357 ادامه داشت.  
نوازنده‌ی ایرانی سازهای زهی و بادی. پس از پایان تحصیلات ابتدایی در زادگاهش، در سال 1334 وارد [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقى ملی]] شد و ساز ترومپت را براى خود برگزید. در این هنرستان نزد استادانى چون ساكوف و هندسى مشغول فراگیرى علم موسیقى شد و در سال 1336 به [[هنرستان عالی موسیقی|هنرستان عالى موسیقى]] رفت و به فراگیرى و نواختن ساز تار، به مدت هفت سال، نزد [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|على‌اكبر  شهبازى]] و [[زرین پنجه، نصرالله (تهران ۱۲۸۵ـ همان جا ۱۳۶۰ش)|نصراله زرین‌پنجه]] و هنرمندان دیگرى نظیر [[فرهاد ارژنگی|فرهاد ارژنگى]] و [[صالحی، حبیب الله (شاهرود ۱۲۹۴ـ تهران ۱۳۵۸ش)|حبیب‌‏الله صالحى]] مشغول شد. عبدالرحیم اخیانى در دوره‌ی تحصیل در هنرستان عالى موسیقى با اركسترهاى مختلفى مثل اركستر رادمرد (به رهبرى [[پورتراب، مصطفی کمال (تهران ۱۳۰۳ش)|مصطفى کمال پورتراب]]) و اركستر صبا (به رهبرى [[حسین دهلوی|حسین دهلوى]]) همكارى مى‏‌كرد. او پس از اتمام دوره‌ی هنرستان، در سال 1345 وارد [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشكده‌ی هنرهاى زیبا]] شد و نزد استاد [[نورعلی برومند|نورعلى‏ برومند]] فن نواختن تار را تكمیل كرد و به‏ خاطر علاقه‌‏اى كه به سازهاى زهى داشت كنترباس را هم نزد نیكاژ و ژیف پوپوف (استادان بلغارى) تا مرحله‌ی استادى آموخت. او در طول تحصیل دانشگاهی، ساز پیانو را هم نزد خانم‏‌های هاكوپیان، مارتیروسیان و استاد [[جواد معروفی|جواد معروفى]] یاد گرفته است. در سال 1350 موفق به دریافت مدرک لیسانس در رشته‌ی موسیقى از دانشكده‌ی هنرهاى زیبای دانشگاه تهران شد و هم‌زمان همكارى‌اش را با اركسترهاى گل‌‏ها، نكیسا و اركستر بزرگ رادیو و تلویزیون آغاز کرد که از سال 1354 تا سال 1357 ادامه داشت.  


اخیانی از سال 1343 به استخدام وزارت فرهنگ و هنر سابق (وزارت ارشاد اسلامى فعلی) درآمد و هم‌زمان به تدریس در دانشگاه تربیت معلم، فرهنگ‏سراى نیاوران و هنرستان‏‌هاى عالى موسیقى و موسیقى ملى پرداخت. او همچنین مدت‏ها عضو شوراى اداره كل پژوهش و آموزش هنرى كشور بوده و سال‏ها در سمت بازرس آموزشگاه‌هاى آزاد هنرى انجام وظیفه كرده است. در سال 1359 به معاونت هنرستان عالى موسیقى منصوب شده و از سال 1359 به ریاست هنرستان سرود و آهنگ‏‌هاى انقلابى و مدتى هم رئیس هیأت ممتحنه‌ی هنرستان‏‌هاى سرود و آهنگ‏‌هاى انقلابى بوده. علاوه بر این وی مدتی نیز ریاست هنرستان عالی موسیقی را به عهده داشته. او در حال حاضر در هنرستان عالى موسیقى به تدریس مشغول است.
اخیانی از سال 1343 به استخدام وزارت فرهنگ و هنر سابق (وزارت ارشاد اسلامى فعلی) درآمد و هم‌زمان به تدریس در [[دانشگاه تربیت معلم]]، [[فرهنگسرای نیاوران|فرهنگ‏سراى نیاوران]] و هنرستان‏‌هاى عالى موسیقى و موسیقى ملى پرداخت. او همچنین مدت‏‌ها عضو شوراى اداره كل پژوهش و آموزش هنرى كشور بوده و سال‏‌ها در سمت بازرس آموزشگاه‌هاى آزاد هنرى انجام وظیفه كرده است. در سال 1359 به معاونت هنرستان عالى موسیقى منصوب شده و از سال 1359 به ریاست هنرستان سرود و آهنگ‏‌هاى انقلابى و مدتى هم رئیس هیأت ممتحنه‌ی هنرستان‏‌هاى سرود و آهنگ‏‌هاى انقلابى بوده. علاوه بر این وی مدتی نیز ریاست هنرستان عالی موسیقی را به عهده داشته. او در حال حاضر در هنرستان عالى موسیقى به تدریس مشغول است.


[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۴

عبدالرحیم اخیانی
زادروز شاهرود 1320ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل

هنرستان موسیقى ملی، هنرستان عالى موسیقى

لیسانس موسیقى- دانشكده‌ی هنرهاى زیبا  
شغل و تخصص اصلی نوازنده‌ی سازهای زهی و بادی
سبک سنتی
گروه مقاله موسیقی

عبدالرحیم اخیانى (شاهرود 1320ش- )


نوازنده‌ی ایرانی سازهای زهی و بادی. پس از پایان تحصیلات ابتدایی در زادگاهش، در سال 1334 وارد هنرستان موسیقى ملی شد و ساز ترومپت را براى خود برگزید. در این هنرستان نزد استادانى چون ساكوف و هندسى مشغول فراگیرى علم موسیقى شد و در سال 1336 به هنرستان عالى موسیقى رفت و به فراگیرى و نواختن ساز تار، به مدت هفت سال، نزد على‌اكبر شهبازى و نصراله زرین‌پنجه و هنرمندان دیگرى نظیر فرهاد ارژنگى و حبیب‌‏الله صالحى مشغول شد. عبدالرحیم اخیانى در دوره‌ی تحصیل در هنرستان عالى موسیقى با اركسترهاى مختلفى مثل اركستر رادمرد (به رهبرى مصطفى کمال پورتراب) و اركستر صبا (به رهبرى حسین دهلوى) همكارى مى‏‌كرد. او پس از اتمام دوره‌ی هنرستان، در سال 1345 وارد دانشكده‌ی هنرهاى زیبا شد و نزد استاد نورعلى‏ برومند فن نواختن تار را تكمیل كرد و به‏ خاطر علاقه‌‏اى كه به سازهاى زهى داشت كنترباس را هم نزد نیكاژ و ژیف پوپوف (استادان بلغارى) تا مرحله‌ی استادى آموخت. او در طول تحصیل دانشگاهی، ساز پیانو را هم نزد خانم‏‌های هاكوپیان، مارتیروسیان و استاد جواد معروفى یاد گرفته است. در سال 1350 موفق به دریافت مدرک لیسانس در رشته‌ی موسیقى از دانشكده‌ی هنرهاى زیبای دانشگاه تهران شد و هم‌زمان همكارى‌اش را با اركسترهاى گل‌‏ها، نكیسا و اركستر بزرگ رادیو و تلویزیون آغاز کرد که از سال 1354 تا سال 1357 ادامه داشت.

اخیانی از سال 1343 به استخدام وزارت فرهنگ و هنر سابق (وزارت ارشاد اسلامى فعلی) درآمد و هم‌زمان به تدریس در دانشگاه تربیت معلم، فرهنگ‏سراى نیاوران و هنرستان‏‌هاى عالى موسیقى و موسیقى ملى پرداخت. او همچنین مدت‏‌ها عضو شوراى اداره كل پژوهش و آموزش هنرى كشور بوده و سال‏‌ها در سمت بازرس آموزشگاه‌هاى آزاد هنرى انجام وظیفه كرده است. در سال 1359 به معاونت هنرستان عالى موسیقى منصوب شده و از سال 1359 به ریاست هنرستان سرود و آهنگ‏‌هاى انقلابى و مدتى هم رئیس هیأت ممتحنه‌ی هنرستان‏‌هاى سرود و آهنگ‏‌هاى انقلابى بوده. علاوه بر این وی مدتی نیز ریاست هنرستان عالی موسیقی را به عهده داشته. او در حال حاضر در هنرستان عالى موسیقى به تدریس مشغول است.