قهرمانی، شکرالله (تهران ۱۲۶۱ـ۱۳۲۷ش): تفاوت میان نسخه‌ها

شکرالله قهرمانی;
زادروز	تهران ۱۲۶۱ش;
درگذشت	۱۳۲۷ش
ملیت	ایرانی
آثار	تصنیف «به دل جز غم آن قمر ندارم» همراه با کلام ملک‌الشعرای بهار
گروه مقاله	موسیقی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۵

قهرمانی، شکرالله (تهران ۱۲۶۱ـ۱۳۲۷ش)

(معروف به شُکری خان و شُکری ادیب‌السلطنه) نوازندۀ ایرانی تار. ابتدا از شاگردان شعبۀ ‌موزیک نظام دارالفنون و نوازندۀ اُبوآ بود. موسیقی ایرانی را از برادرش اسماعیل قهرمانی آموخت و بعد نزد درویش‌خان شاگردی کرد. او را از اولین نوازندگانی دانسته‌اند که بیشتر تابع ذوق و احساس شخصی خود بوده تا این‌که بخواهد ردیف‌نواز صرف باشد. شکرالله قهرمانی با عارف قزوینی معاشرت داشت و در اکثر کنسرت‌های عارف، با وی همنوازی می‌کرد و مورد احترام او بود. اثری ضبط‌‌شده از او برجا نمانده است. یگانه اثر منسوب‌به او، تصنیف «به دل جز غم آن قمر ندارم» همراه با کلام ملک‌الشعرای بهار است که چندین بار اجرا و ضبط شده است.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-قهرمانی، شکرالله (تهران ۱۲۶۱ـ۱۳۲۷ش)<br>
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=شکرالله قهرمانی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=شُکری خان و شُکری ادیب‌السلطنه|لقب=|زادروز=تهران ۱۲۶۱ش|تاریخ مرگ=۱۳۲۷ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=تصنیف «به دل جز غم آن قمر ندارم» همراه با کلام ملک‌الشعرای بهار|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}قهرمانی، شکرالله (تهران ۱۲۶۱ـ۱۳۲۷ش)<br>
-(معروف به شُکری خان و شُکری ادیب‌السلطنه) نوازندۀ ایرانی تار. ابتدا از شاگردان شعبۀ ‌موزیک نظام دارالفنون و نوازندۀ اُبوآ بود. موسیقی ایرانی را از برادرش اسماعیل قهرمانی آموخت و بعد نزد درویش‌خان شاگردی کرد. او را از اولین نوازندگانی دانسته‌اند که بیشتر تابع ذوق و احساس شخصی خود بوده تا این‌که بخواهد ردیف‌نوازِ صرف باشد. شکرالله قهرمانی با عارف قزوینی معاشرت داشت و در اکثر کنسرت‌های عارف، با وی همنوازی می‌کرد و مورد احترام او بود. اثری ضبط‌‌شده از او برجا نمانده است. یگانه اثر منسوب‌به او، تصنیف «به دل جز غم آن قمر ندارم» همراه با کلام ملک‌الشعرای بهار است که چندین بار اجرا و ضبط شده است.
+(معروف به شُکری خان و شُکری ادیب‌السلطنه) نوازندۀ ایرانی تار. ابتدا از شاگردان شعبۀ ‌موزیک نظام دارالفنون و نوازندۀ [[ابوآ|اُبوآ]] بود. موسیقی ایرانی را از برادرش [[قهرمانی، اسماعیل (تهران ۱۲۵۸ش ـ همان جا )|اسماعیل قهرمانی]] آموخت و بعد نزد [[درویش خان|درویش‌خان]] شاگردی کرد. او را از اولین نوازندگانی دانسته‌اند که بیشتر تابع ذوق و احساس شخصی خود بوده تا این‌که بخواهد ردیف‌نواز صرف باشد. شکرالله قهرمانی با [[عارف قزوینی، ابوالقاسم (قزوین ۱۲۶۱ـ همدان ۱۳۱۲ش)|عارف قزوینی]] معاشرت داشت و در اکثر کنسرت‌های عارف، با وی همنوازی می‌کرد و مورد احترام او بود. اثری ضبط‌‌شده از او برجا نمانده است. یگانه اثر منسوب‌به او، تصنیف «به دل جز غم آن قمر ندارم» همراه با کلام [[ملک الشعرای بهار|ملک‌الشعرای بهار]] است که چندین بار اجرا و ضبط شده است.
 <br><!--34101600-->
 [[رده:موسیقی]]
 [[رده:ایران - اشخاص]]