محمد دلنوازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده: | [[پرونده:محمد دلنوازى.jpg|بندانگشتی|محمد دلنوازى]] | ||
محمد دلنوازى (تهران 1332ش- ) | محمد دلنوازى (تهران 1332ش- ) | ||
او از سال 1350 كار خود را با اركسترهاى ملى، در وزارت فرهنگ و هنر وقت (به سرپرستى [[فرامرز پایور (تهران ۱۳۱۱ش ـ ۱۳۸۸)|فرامرز پایور]]) شروع و همان سال براى اجراى كنسرتى، همراه با گروه نوازندگان، به كشورهاى الجزایر و ایتالیا سفر کرد. وی بعدتر به همراهی فرامرز پایور برای كنسرتهایى تحت قراردادهاى فرهنگى و هنرى بین ایران و کشورهای جهان، مسافرتهایى به كشورهاى | نوازنده‌ی ایرانی تار، [[بربط]] و [[رباب (موسیقی)|رباب]]. پس از تحصیلات ابتدایى، در سال 1346 وارد [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقى ملی]] شد. ابتدا مدت یک‌سال نزد احمد رحمانىپور (نوازنده‌ی تار) و سپس نزد [[هوشنگ ظریف]] آموزش تار دید. دلنوازی پس از دریافت دیپلم هنرستان، نزد [[شهنازی، علی اکبر (تهران ۱۲۷۶ـ۱۳۶۲ش)|علىاكبر شهنازى]] رفت و ردیفهاى سازى را در مدت سه سال از او فراگرفت. او هم‌زمان با تحصیل نزد این اساتید، ردیف‌های آوازی را نیز پیش [[محمود کریمی (تهران ۱۳۰۶ـ همان جا ۱۳۶۳ش)|محمود كریمى]] کار کرده است. وی در سال 1352 وارد هنركده‌ی موسیقى و در سال 1356 با اخذ لیسانس در رشته‌ی تار (از هنرستان عالی موسیقی تهران) فارغ‌التحصیل شد. | ||
او از سال 1350 كار خود را با اركسترهاى ملى، در وزارت فرهنگ و هنر وقت (به سرپرستى [[فرامرز پایور (تهران ۱۳۱۱ش ـ ۱۳۸۸)|فرامرز پایور]]) شروع و همان سال براى اجراى كنسرتى، همراه با گروه نوازندگان، به كشورهاى الجزایر و [[ایتالیا]] سفر کرد. وی بعدتر به همراهی فرامرز پایور برای كنسرتهایى تحت قراردادهاى فرهنگى و هنرى بین ایران و کشورهای جهان، مسافرتهایى به كشورهاى [[تونس]]، ایتالیا، [[فرانسه]]، [[یونان]] و چند كشور دیگر داشته است. دلنوازی مدت 12 سال با ارکسترهایی که فرامرز پایور سرپرستی آنها را بر عهده داشته همکاری کرده است. او فعالیتهاى هنرى فراوانى، از جمله اجراى كنسرتهاى متعدد در تالار رودكى و دیگر شهرهاى كشور و همکاری‌های مستمری با اركستر سماعى رادیو، اركستر سنتى صبا در وزارت ارشاد اسلامى و اركستر سنتى صدا و سیمای جمهورى اسلامى ایران داشته است. | |||
دلنوازی از سال 1354 نواختن بربط را به صورت خودآموز آغاز کرد و از آن زمان تاکنون با گروه‌هایی همچون عارف و ارکستر سازهای ملی، به عنوان نوازنده‌ی تار، بربط و رباب همکاری کرده است. او علاوه بر سازهای ذکر شده با نواختن پیانو نیز آشنایی دارد. | دلنوازی از سال 1354 نواختن بربط را به صورت خودآموز آغاز کرد و از آن زمان تاکنون با گروه‌هایی همچون عارف و ارکستر سازهای ملی، به عنوان نوازنده‌ی تار، بربط و رباب همکاری کرده است. او علاوه بر سازهای ذکر شده با نواختن پیانو نیز آشنایی دارد. | ||
از آثار زیادی که وی به عنوان نوازنده در تولیدشان مشارکت داشته به آلبوم‌های ''بامدادان'' (عود- علی رستمیان)؛ ''جلوه‌ی رخسار'' (بم‌تار- مهدی بهزادپور)؛ ''دیلمان'' (عود- [[محمدرضا شجریان]])؛ ''ابر بهار'' (تار- [[مختاباد، سید عبدالحسین (ساری ۱۳۴۵ش)|عبدالحسین مختاباد]])؛ ''آتش دل'' (عود- [[علیرضا افتخاری]])؛ ''گروه‌نوازی در دستگاه شور و ماهور'' (رباب- آهنگ و تنظیم: فرامرز پایور)؛ ''لیلی و مجنون'' (عود- [[شهرام ناظری]]) و ''پنهان در غبار'' (تار- بهرام سارنگ) می‌توان اشاره کرد. | از آثار زیادی که وی به عنوان نوازنده در تولیدشان مشارکت داشته به آلبوم‌های ''بامدادان'' (عود- علی رستمیان)؛ ''جلوه‌ی رخسار'' (بم‌تار- مهدی بهزادپور)؛ ''دیلمان'' (عود- [[محمدرضا شجریان]])؛ ''ابر بهار'' (تار- [[مختاباد، سید عبدالحسین (ساری ۱۳۴۵ش)|عبدالحسین مختاباد]])؛ ''آتش دل'' (عود- [[علیرضا افتخاری]])؛ ''گروه‌نوازی در دستگاه شور و ماهور'' (رباب- آهنگ و تنظیم: فرامرز پایور)؛ ''لیلی و مجنون'' (عود- [[شهرام ناظری]]) و ''پنهان در غبار'' (تار- [[بهرام سارنگ]]) می‌توان اشاره کرد. | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۱
| محمد دلنوازی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1332ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | لیسانس نوازندگی تار- هنرستان عالی موسیقی تهران |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی تار، بربط و رباب |
| سبک | سنتی |
| آثار | بامدادان (عود- علی رستمیان)؛ جلوه‌ی رخسار (بم‌تار- مهدی بهزادپور)؛ دیلمان (عود- محمدرضا شجریان)؛ ابر بهار (تار- عبدالحسین مختاباد)؛ آتش دل (عود- علیرضا افتخاری) |
| گروه مقاله | موسیقی |
محمد دلنوازى (تهران 1332ش- )
نوازنده‌ی ایرانی تار، بربط و رباب. پس از تحصیلات ابتدایى، در سال 1346 وارد هنرستان موسیقى ملی شد. ابتدا مدت یک‌سال نزد احمد رحمانىپور (نوازنده‌ی تار) و سپس نزد هوشنگ ظریف آموزش تار دید. دلنوازی پس از دریافت دیپلم هنرستان، نزد علىاكبر شهنازى رفت و ردیفهاى سازى را در مدت سه سال از او فراگرفت. او هم‌زمان با تحصیل نزد این اساتید، ردیف‌های آوازی را نیز پیش محمود كریمى کار کرده است. وی در سال 1352 وارد هنركده‌ی موسیقى و در سال 1356 با اخذ لیسانس در رشته‌ی تار (از هنرستان عالی موسیقی تهران) فارغ‌التحصیل شد.
او از سال 1350 كار خود را با اركسترهاى ملى، در وزارت فرهنگ و هنر وقت (به سرپرستى فرامرز پایور) شروع و همان سال براى اجراى كنسرتى، همراه با گروه نوازندگان، به كشورهاى الجزایر و ایتالیا سفر کرد. وی بعدتر به همراهی فرامرز پایور برای كنسرتهایى تحت قراردادهاى فرهنگى و هنرى بین ایران و کشورهای جهان، مسافرتهایى به كشورهاى تونس، ایتالیا، فرانسه، یونان و چند كشور دیگر داشته است. دلنوازی مدت 12 سال با ارکسترهایی که فرامرز پایور سرپرستی آنها را بر عهده داشته همکاری کرده است. او فعالیتهاى هنرى فراوانى، از جمله اجراى كنسرتهاى متعدد در تالار رودكى و دیگر شهرهاى كشور و همکاری‌های مستمری با اركستر سماعى رادیو، اركستر سنتى صبا در وزارت ارشاد اسلامى و اركستر سنتى صدا و سیمای جمهورى اسلامى ایران داشته است.
دلنوازی از سال 1354 نواختن بربط را به صورت خودآموز آغاز کرد و از آن زمان تاکنون با گروه‌هایی همچون عارف و ارکستر سازهای ملی، به عنوان نوازنده‌ی تار، بربط و رباب همکاری کرده است. او علاوه بر سازهای ذکر شده با نواختن پیانو نیز آشنایی دارد.
از آثار زیادی که وی به عنوان نوازنده در تولیدشان مشارکت داشته به آلبوم‌های بامدادان (عود- علی رستمیان)؛ جلوه‌ی رخسار (بم‌تار- مهدی بهزادپور)؛ دیلمان (عود- محمدرضا شجریان)؛ ابر بهار (تار- عبدالحسین مختاباد)؛ آتش دل (عود- علیرضا افتخاری)؛ گروه‌نوازی در دستگاه شور و ماهور (رباب- آهنگ و تنظیم: فرامرز پایور)؛ لیلی و مجنون (عود- شهرام ناظری) و پنهان در غبار (تار- بهرام سارنگ) می‌توان اشاره کرد.