محمد فیروزی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
نوازنده‌ی ایرانی بربط و سه‌تار. از دوران کودکی به خاطر نسبت خانوادگی‌اش با [[هوشنگ ظریف]] به موسیقی علاقه‌مند شد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی، در سال ۱۳۴۹ در [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقى ملى]] ثبت‌نام کرد و از این هنرستان فارغالتحصیل شد. سپس براى تكمیل آموختههاى هنرى خود در سال 1355 به دانشكده‌ی هنرهاى زیبا رفت و ابتدا تار را به عنوان ساز اصلی نزد استادانى چون [[رضا وهدانی|رضا وهدانى]]، [[حبیب الله صالحی|حبیباللَّه صالحى]] و هوشنگ ظریف تعلیم گرفت و بعدتر نزد [[منصور نریمان]] به یادگیری عود (بربط) پرداخت. پس از مدتى براى آشنایى و نواختن سه‌تار نزد [[نورعلی برومند]]، [[محمدرضا لطفی|محمدرضا لطفى]] و [[حسین علیزاده]] مىرود و همچنین از راهنمایىهاى استاد [[احمد عبادی|احمد عبادى]] هم در نواختن این ساز بهره مىگیرد. | |||
نوازنده‌ی ایرانی [[بربط]] و [[سه تار|سه‌تار]]. از دوران کودکی به خاطر نسبت خانوادگی‌اش با [[هوشنگ ظریف]] به موسیقی علاقه‌مند شد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی، در سال ۱۳۴۹ در [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان موسیقى ملى]] ثبت‌نام کرد و از این هنرستان فارغالتحصیل شد. سپس براى تكمیل آموختههاى هنرى خود در سال 1355 به دانشكده‌ی هنرهاى زیبا رفت و ابتدا تار را به عنوان ساز اصلی نزد استادانى چون [[رضا وهدانی|رضا وهدانى]]، [[حبیب الله صالحی|حبیباللَّه صالحى]] و هوشنگ ظریف تعلیم گرفت و بعدتر نزد [[منصور نریمان]] به یادگیری عود (بربط) پرداخت. پس از مدتى براى آشنایى و نواختن سه‌تار نزد [[نورعلی برومند]]، [[محمدرضا لطفی|محمدرضا لطفى]] و [[حسین علیزاده]] مىرود و همچنین از راهنمایىهاى استاد [[احمد عبادی|احمد عبادى]] هم در نواختن این ساز بهره مىگیرد. | |||
فیروزى فعالیت هنرى خود را ابتدا با گروه سماعى در رادیو به عنوان نوازنده‌ی عود آغاز کرد و پس از مدتى با تشكیل [[گروه عارف]] (به سرپرستى [[حسین علیزاده]] و [[پرویز مشکاتیان|پرویز مشكاتیان]]) در سال 1356 به عضویت این گروه درآمد و یك سال بعد همراه گروه عارف و شیدا، كانون فرهنگى و هنرى «چاووش» را تأسیس نمودند كه او در تمام اجراها و كنسرت‌هاى این گروه حضور داشته است. فیروزی در سال 1366 نیز همراه گروه عارف (به سرپرستى پرویز مشكاتیان) كنسرت‌هایى در كشورهای مختلف برگزار کرده که با همراهی خوانندگانی چون [[محمدرضا شجریان]]، [[شهرام ناظری]] و [[ایرج بسطامی]] بوده. در سال ۱۳۶۹ از گروه عارف جدا شد و به گروه آوا (با سرپرستی و خوانندگی محمدرضا شجریان) پیوست. فیروزی از سال ۱۳۶۹ نیز همراه با گروه‌های آوا و بیدل (به سرپرستی [[سراج، سید حسام الدین (اصفهان ۱۳۳۷ش)|حسام‌الدین سراج]]) سفرهای متعددی به خارج از کشور داشت و در فستیوال‌های مختلف [[آلمان]] و [[هلند]] شرکت کرد. در سال ۱۳۸۰ در گروه رومی «مولویه» (به همراه شهرام ناظری)، بزرگ‌ترین تور موسیقی ایران را در شانزده شهر اجرا کرد که کنسرت آنها با بیش از ۱۲۰ هزار تماشاچی در کاخ سعدآباد رکورد خاورمیانه را برایشان رقم زد. فیروزی در سال‌های ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ محمدرضا شجریان، [[مجید درخشانی]]، [[سعید فرج پوری|سعید فرج‌پوری]]، [[همایون شجریان]] و حسین رضایی‌نیا را با گروه آوا، در کنسرت‌های اروپا و تهران همراهی کرده است. او ضمن تدریس سه‌تار در كانون «چاووش» و اجرا و همكارى با گروه عارف و شیدا، در مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى (وابسته به صدا و سیما)، هنرستان موسیقی دختران، کنسرواتوار تهران و همچنین در دو آموزشگاه موسیقی سعدی و نوای تار نیز تدریس کرده. | فیروزى فعالیت هنرى خود را ابتدا با گروه سماعى در رادیو به عنوان نوازنده‌ی عود آغاز کرد و پس از مدتى با تشكیل [[گروه عارف]] (به سرپرستى [[حسین علیزاده]] و [[پرویز مشکاتیان|پرویز مشكاتیان]]) در سال 1356 به عضویت این گروه درآمد و یك سال بعد همراه گروه عارف و شیدا، كانون فرهنگى و هنرى «چاووش» را تأسیس نمودند كه او در تمام اجراها و كنسرت‌هاى این گروه حضور داشته است. فیروزی در سال 1366 نیز همراه گروه عارف (به سرپرستى پرویز مشكاتیان) كنسرت‌هایى در كشورهای مختلف برگزار کرده که با همراهی خوانندگانی چون [[محمدرضا شجریان]]، [[شهرام ناظری]] و [[ایرج بسطامی]] بوده. در سال ۱۳۶۹ از گروه عارف جدا شد و به گروه آوا (با سرپرستی و خوانندگی محمدرضا شجریان) پیوست. فیروزی از سال ۱۳۶۹ نیز همراه با گروه‌های آوا و بیدل (به سرپرستی [[سراج، سید حسام الدین (اصفهان ۱۳۳۷ش)|حسام‌الدین سراج]]) سفرهای متعددی به خارج از کشور داشت و در فستیوال‌های مختلف [[آلمان]] و [[هلند]] شرکت کرد. در سال ۱۳۸۰ در گروه رومی «مولویه» (به همراه شهرام ناظری)، بزرگ‌ترین تور موسیقی ایران را در شانزده شهر اجرا کرد که کنسرت آنها با بیش از ۱۲۰ هزار تماشاچی در کاخ سعدآباد رکورد خاورمیانه را برایشان رقم زد. فیروزی در سال‌های ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ محمدرضا شجریان، [[مجید درخشانی]]، [[سعید فرج پوری|سعید فرج‌پوری]]، [[همایون شجریان]] و حسین رضایی‌نیا را با گروه آوا، در کنسرت‌های اروپا و تهران همراهی کرده است. او ضمن تدریس سه‌تار در كانون «چاووش» و اجرا و همكارى با گروه عارف و شیدا، در مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى (وابسته به صدا و سیما)، هنرستان موسیقی دختران، کنسرواتوار تهران و همچنین در دو آموزشگاه موسیقی سعدی و نوای تار نیز تدریس کرده. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۷
| محمد فیروزی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1336ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشكده‌ی هنرهاى زیبای دانشگاه تهران |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی بربط و سه‌تار |
| سبک | سنتی |
| آثار | آلبوم‌های آهنگ وفا، رسوای دل، شب وصل، آسمان عشق، آرام جان، غوغای عشق‌بازان و سخن عشق با خوانندگی محمدرضا شجریان |
| گروه مقاله | موسیقی |
محمد فیروزی (تهران 1336ش- )
نوازنده‌ی ایرانی بربط و سه‌تار. از دوران کودکی به خاطر نسبت خانوادگی‌اش با هوشنگ ظریف به موسیقی علاقه‌مند شد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی، در سال ۱۳۴۹ در هنرستان موسیقى ملى ثبت‌نام کرد و از این هنرستان فارغالتحصیل شد. سپس براى تكمیل آموختههاى هنرى خود در سال 1355 به دانشكده‌ی هنرهاى زیبا رفت و ابتدا تار را به عنوان ساز اصلی نزد استادانى چون رضا وهدانى، حبیباللَّه صالحى و هوشنگ ظریف تعلیم گرفت و بعدتر نزد منصور نریمان به یادگیری عود (بربط) پرداخت. پس از مدتى براى آشنایى و نواختن سه‌تار نزد نورعلی برومند، محمدرضا لطفى و حسین علیزاده مىرود و همچنین از راهنمایىهاى استاد احمد عبادى هم در نواختن این ساز بهره مىگیرد.
فیروزى فعالیت هنرى خود را ابتدا با گروه سماعى در رادیو به عنوان نوازنده‌ی عود آغاز کرد و پس از مدتى با تشكیل گروه عارف (به سرپرستى حسین علیزاده و پرویز مشكاتیان) در سال 1356 به عضویت این گروه درآمد و یك سال بعد همراه گروه عارف و شیدا، كانون فرهنگى و هنرى «چاووش» را تأسیس نمودند كه او در تمام اجراها و كنسرت‌هاى این گروه حضور داشته است. فیروزی در سال 1366 نیز همراه گروه عارف (به سرپرستى پرویز مشكاتیان) كنسرت‌هایى در كشورهای مختلف برگزار کرده که با همراهی خوانندگانی چون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و ایرج بسطامی بوده. در سال ۱۳۶۹ از گروه عارف جدا شد و به گروه آوا (با سرپرستی و خوانندگی محمدرضا شجریان) پیوست. فیروزی از سال ۱۳۶۹ نیز همراه با گروه‌های آوا و بیدل (به سرپرستی حسام‌الدین سراج) سفرهای متعددی به خارج از کشور داشت و در فستیوال‌های مختلف آلمان و هلند شرکت کرد. در سال ۱۳۸۰ در گروه رومی «مولویه» (به همراه شهرام ناظری)، بزرگ‌ترین تور موسیقی ایران را در شانزده شهر اجرا کرد که کنسرت آنها با بیش از ۱۲۰ هزار تماشاچی در کاخ سعدآباد رکورد خاورمیانه را برایشان رقم زد. فیروزی در سال‌های ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ محمدرضا شجریان، مجید درخشانی، سعید فرج‌پوری، همایون شجریان و حسین رضایی‌نیا را با گروه آوا، در کنسرت‌های اروپا و تهران همراهی کرده است. او ضمن تدریس سه‌تار در كانون «چاووش» و اجرا و همكارى با گروه عارف و شیدا، در مركز حفظ و اشاعه‌ی موسیقى سنتى (وابسته به صدا و سیما)، هنرستان موسیقی دختران، کنسرواتوار تهران و همچنین در دو آموزشگاه موسیقی سعدی و نوای تار نیز تدریس کرده.
از آلبوم‌هایی پرشماری که فیروزی در تولیدشان مشارکت داشته به این موارد می‌توان اشاره کرد: دستان (پرویز مشکاتیان- محمدرضا شجریان)، نوا (پرویز مشکاتیان- محمدرضا شجریان)، لاله‌ی بهار (پرویز مشکاتیان- شهرام ناظری)، شورانگیز (حسین علیزاده- شهرام ناظری)، افشاری مرکب (پرویز مشکاتیان- ایرج بسطامی) و آلبوم‌های آهنگ وفا، رسوای دل، شب وصل، آسمان عشق، آرام جان، غوغای عشق‌بازان و سخن عشق با خوانندگی محمدرضا شجریان.