ملیک اصلانیان، امانویل (تبریز ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۸۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
[[پرونده:ملیک اصلانیان، امانوئل.jpg|بندانگشتی|امانوئل ملیک اصلانیان]]
مِلیک اَصْلانیان، اِمانوئِل (تبریز ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۸۲ش)<br>
مِلیک اَصْلانیان، اِمانوئِل (تبریز ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۸۲ش)<br>
[[پرونده: 38410900.jpg | بندانگشتی|مِليک اَصْلانيان، اِمانوئِل]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = امانویل ملیک اصلانیان
|عنوان = امانویل ملیک اصلانیان
خط ۱۴: خط ۱۳:
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=آکادمی دولتی آلمان در رشته‌های پیانو، آهنگ‌سازی، و رهبری ارکستر
| شغل و تخصص اصلی =نوازنده پیانو
| شغل و تخصص اصلی =نوازنده پیانو
|شغل و تخصص های دیگر=آهنگساز
|شغل و تخصص های دیگر=آهنگساز
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =
|سمت =تدریس در هنرستان عالی موسیقی
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =گفت و شنود برای پیانو و ارکستر؛ نغمه دشتی برای پیانو؛ باله افسانه آفرینش
|آثار =گفت و شنود برای پیانو و ارکستر؛ نغمه دشتی برای پیانو؛ باله افسانه آفرینش
خط ۲۹: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز ایرانی. پس از فراگیری مقدمات موسیقی از زادگاهش به آلمان عزیمت کرد و از ۱۳۰۶ش در آکادمی برامس، در هامبورگ، به تحصیل موسیقی پرداخت. دو سال پس از به‌پایان‌بردن این دوره، از ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۶ش، در کنسرواتوار هامبورگ در رشته‌های پیانو و آهنگ‌سازی ادامه تحصیل داد و پنج سال نیز در آکادمی دولتی آلمان در رشته‌های پیانو، آهنگ‌سازی، و رهبری ارکستر تحصیل کرد. استادان او عبارت بودند از پاول هیندمیت، که مدتی کوتاه به او آهنگ‌سازی آموخت، و کنراد و یوآخیم آوزورگه که دوره‌های پیشرفته نوازندگی را نزد آنان فراگرفت. ملیک اصلانیان پس از پایان تحصیلات، مدتی مدیریت یک مدرسه پیانو در هامبورگ را برعهده داشت و رسیتال‌های موفقی در آلمان و اتریش به‌اجرا درآورد. در ۱۳۳۱ش به ایران بازگشت و ضمن تدریس در هنرستان عالی موسیقی و پرورش هنرمندانی چون پری برکشلی و فرشاد سنجری، با برنامه‌های موسیقی کلاسیک در رادیو و تلویزیون به همکاری پرداخت و در ۱۳۳۹ به عضویت شورای فنی اپرای تهران درآمد. در این دوران با الهام از موسیقی ایرانی، آثار گوناگونی برای پیانو و ارکستر آفرید که بیشتر آن‌ها را ارکستر سمفونیک تهران اجرا کرد. اصلانیان پس از انقلاب فقط چند رسیتال در تالار رودکی اجرا کرد. از آثار اوست: ''گفت و شنود'' برای پیانو و ارکستر، ''نغمۀ دشتی'' برای پیانو، ''بالۀ افسانۀ آفرینش''، ''رقص و ترانه'' برای ارکستر، ''اوراتوریوی سپیده''، ''چهارگاه'' برای پیانو. نت سه قطعه از قطعاتی که او برای پیانو نوشته در ۱۳۷۰ش در ایتالیا به‌چاپ رسید.</p>
}}<p>نوازندۀ [[پیانو]] و آهنگ‌ساز ایرانی. پس از فراگیری مقدمات موسیقی از زادگاهش به [[آلمان]] عزیمت کرد و از ۱۳۰۶ش در آکادمی برامس، در هامبورگ، به تحصیل موسیقی پرداخت. دو سال پس از به‌پایان‌بردن این دوره، از ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۶ش، در کنسرواتوار هامبورگ در رشته‌های پیانو و آهنگ‌سازی ادامه تحصیل داد و پنج سال نیز در آکادمی دولتی آلمان در رشته‌های پیانو، آهنگ‌سازی، و رهبری ارکستر تحصیل کرد. استادان او عبارت بودند از [[هیندمیت، پاول (۱۸۹۵ـ۱۹۶۳)|پاول هیندمیت]]، که مدتی کوتاه به او آهنگ‌سازی آموخت، و کنراد و یوآخیم آوزورگه که دوره‌های پیشرفته نوازندگی را نزد آنان فراگرفت. ملیک اصلانیان پس از پایان تحصیلات، مدتی مدیریت یک مدرسه پیانو در هامبورگ را برعهده داشت و رسیتال‌های موفقی در [[آلمان]] و [[اتریش]] به‌اجرا درآورد. در ۱۳۳۱ش به ایران بازگشت و ضمن تدریس در هنرستان عالی موسیقی و پرورش هنرمندانی چون [[برکشلی، پری (تهران ۱۳۲۴ش )|پری برکشلی]] و فرشاد سنجری، با برنامه‌های موسیقی کلاسیک در رادیو و تلویزیون به همکاری پرداخت و در ۱۳۳۹ به عضویت شورای فنی اپرای تهران درآمد. در این دوران با الهام از موسیقی ایرانی، آثار گوناگونی برای پیانو و ارکستر آفرید که بیشتر آن‌ها را ارکستر سمفونیک تهران اجرا کرد. اصلانیان پس از انقلاب فقط چند رسیتال در [[تالار رودکی]] اجرا کرد. از آثار اوست: ''گفت و شنود'' برای پیانو و ارکستر، ''نغمۀ دشتی'' برای پیانو، ''بالۀ افسانۀ آفرینش''، ''رقص و ترانه'' برای ارکستر، ''اوراتوریوی سپیده''، ''چهارگاه'' برای پیانو. نت سه قطعه از قطعاتی که او برای پیانو نوشته در ۱۳۷۰ش در [[ایتالیا]] به‌چاپ رسید.</p>
<br><!--38410900-->
<br><!--38410900-->
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۲۴

امانوئل ملیک اصلانیان

مِلیک اَصْلانیان، اِمانوئِل (تبریز ۱۲۹۲ـ تهران ۱۳۸۲ش)

امانویل ملیک اصلانیان
زادروز تبریز ۱۲۹۲ش
درگذشت تهران ۱۳۸۲ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل آکادمی دولتی آلمان در رشته‌های پیانو، آهنگ‌سازی، و رهبری ارکستر
شغل و تخصص اصلی نوازنده پیانو
شغل و تخصص های دیگر آهنگساز
آثار گفت و شنود برای پیانو و ارکستر؛ نغمه دشتی برای پیانو؛ باله افسانه آفرینش
گروه مقاله موسیقی

نوازندۀ پیانو و آهنگ‌ساز ایرانی. پس از فراگیری مقدمات موسیقی از زادگاهش به آلمان عزیمت کرد و از ۱۳۰۶ش در آکادمی برامس، در هامبورگ، به تحصیل موسیقی پرداخت. دو سال پس از به‌پایان‌بردن این دوره، از ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۶ش، در کنسرواتوار هامبورگ در رشته‌های پیانو و آهنگ‌سازی ادامه تحصیل داد و پنج سال نیز در آکادمی دولتی آلمان در رشته‌های پیانو، آهنگ‌سازی، و رهبری ارکستر تحصیل کرد. استادان او عبارت بودند از پاول هیندمیت، که مدتی کوتاه به او آهنگ‌سازی آموخت، و کنراد و یوآخیم آوزورگه که دوره‌های پیشرفته نوازندگی را نزد آنان فراگرفت. ملیک اصلانیان پس از پایان تحصیلات، مدتی مدیریت یک مدرسه پیانو در هامبورگ را برعهده داشت و رسیتال‌های موفقی در آلمان و اتریش به‌اجرا درآورد. در ۱۳۳۱ش به ایران بازگشت و ضمن تدریس در هنرستان عالی موسیقی و پرورش هنرمندانی چون پری برکشلی و فرشاد سنجری، با برنامه‌های موسیقی کلاسیک در رادیو و تلویزیون به همکاری پرداخت و در ۱۳۳۹ به عضویت شورای فنی اپرای تهران درآمد. در این دوران با الهام از موسیقی ایرانی، آثار گوناگونی برای پیانو و ارکستر آفرید که بیشتر آن‌ها را ارکستر سمفونیک تهران اجرا کرد. اصلانیان پس از انقلاب فقط چند رسیتال در تالار رودکی اجرا کرد. از آثار اوست: گفت و شنود برای پیانو و ارکستر، نغمۀ دشتی برای پیانو، بالۀ افسانۀ آفرینش، رقص و ترانه برای ارکستر، اوراتوریوی سپیده، چهارگاه برای پیانو. نت سه قطعه از قطعاتی که او برای پیانو نوشته در ۱۳۷۰ش در ایتالیا به‌چاپ رسید.