سیمین آقارضی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
سیمین آقارضی (تهران 15 آذر 1317ش- تهران 21 دی 1388ش) | سیمین آقارضی (تهران 15 آذر 1317ش- تهران 21 دی 1388ش) | ||
نوازندۀ [[قانون (موسیقی)|قانون]] | (نام کامل: سیمین آقارضی دُرمنی) نوازندۀ [[قانون (موسیقی)|قانون]] و [[ویولن]] آهنگساز و موسیقیدان ایرانی. پس از طی کردن چهارسال نخست ابتدایی، سال 1328 وارد [[هنرستان موسیقی ملی]] شد و سال آخر ابتدایی را در آن هنرستان، که به مدیریت [[روح الله خالقی|روحالله خالقی]] اداره میشد، آغاز کرد. پس از اخذ مدرک دیپلم به همسری [[حسن منوچهری]]، نوازندۀ عود، درآمد. اما دوسال بعد از وی جدا شد و در سال 1339 با [[محمد حیدری]]، آهنگساز، ازدواج کرد. در سال 1337 به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و در «سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی»، روش نوازندگی ویولن را به نابینایان تدریس کرد. در همان سال، تدریس ویولن را در هنرستان آزاد و قانون را در هنرستان موسیقی ملی آغاز کرد و تا سال 1362 به صورت پراکنده در مراکز مختلف نیز به تدریس ادامه داد. آقارضی نخستین موسیقیدان ایرانی بود که به دلیل علاقۀ شخصی و با پیگیری و استمرار، ساز ایرانی قانون را احیاء کرد. وی به دلیل احترامی که برای این ساز و صدایش قائل بود، از کارهای گروهی و همنوازی با دیگران خودداری کرد و تنها به تکنوازی آن پرداخت. | ||
سیمین آقارضی از زمان تحصیل در هنرستان با نواختن سازهایی چون عود، کمانچه، قیچک، دایره و رباب آشنایی پیدا کرد. وی تنها شاگرد دختر کلاس [[ابوالحسن صبا]] بود و این اقبال را یافت که در هنرستان، ردیفهای موسیقی او را از خودش فرا بگیرد. در همانجا آواز را نزد [[بنان، غلامحسین (انگرود ۱۲۹۰ـ تهران ۱۳۶۴ش)|بنان]]، تنبک را نزد [[حسین تهرانی]] و ویولن را از [[محمود ذوالفنون]] آموخت. همچنین وی نوازندگی پیانو را در محضر [[جواد معروفی]] و قانون را نزد [[مهدی مفتاح]] آموزش دیده بود. | سیمین آقارضی از زمان تحصیل در هنرستان با نواختن سازهایی چون عود، کمانچه، قیچک، دایره و رباب آشنایی پیدا کرد. وی تنها شاگرد دختر کلاس [[ابوالحسن صبا]] بود و این اقبال را یافت که در هنرستان، ردیفهای موسیقی او را از خودش فرا بگیرد. در همانجا آواز را نزد [[بنان، غلامحسین (انگرود ۱۲۹۰ـ تهران ۱۳۶۴ش)|بنان]]، تنبک را نزد [[حسین تهرانی]] و ویولن را از [[محمود ذوالفنون]] آموخت. همچنین وی نوازندگی پیانو را در محضر [[جواد معروفی]] و قانون را نزد [[مهدی مفتاح]] آموزش دیده بود. |
نسخهٔ کنونی تا ۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۸
سیمین آقارضی | |
---|---|
زادروز |
تهران 15 آذر 1317ش |
درگذشت | تهران 21 دی 1388ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دیپلم هنرستان موسیقی ملی |
شغل و تخصص اصلی | نوازندۀ قانون و موسیقیدان |
سبک | سنتی |
آثار | کاست قانون سیمین |
گروه مقاله | موسیقی |
خویشاوندان سرشناس | محمد حیدری (همسر) |
سیمین آقارضی (تهران 15 آذر 1317ش- تهران 21 دی 1388ش)
(نام کامل: سیمین آقارضی دُرمنی) نوازندۀ قانون و ویولن آهنگساز و موسیقیدان ایرانی. پس از طی کردن چهارسال نخست ابتدایی، سال 1328 وارد هنرستان موسیقی ملی شد و سال آخر ابتدایی را در آن هنرستان، که به مدیریت روحالله خالقی اداره میشد، آغاز کرد. پس از اخذ مدرک دیپلم به همسری حسن منوچهری، نوازندۀ عود، درآمد. اما دوسال بعد از وی جدا شد و در سال 1339 با محمد حیدری، آهنگساز، ازدواج کرد. در سال 1337 به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و در «سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی»، روش نوازندگی ویولن را به نابینایان تدریس کرد. در همان سال، تدریس ویولن را در هنرستان آزاد و قانون را در هنرستان موسیقی ملی آغاز کرد و تا سال 1362 به صورت پراکنده در مراکز مختلف نیز به تدریس ادامه داد. آقارضی نخستین موسیقیدان ایرانی بود که به دلیل علاقۀ شخصی و با پیگیری و استمرار، ساز ایرانی قانون را احیاء کرد. وی به دلیل احترامی که برای این ساز و صدایش قائل بود، از کارهای گروهی و همنوازی با دیگران خودداری کرد و تنها به تکنوازی آن پرداخت.
سیمین آقارضی از زمان تحصیل در هنرستان با نواختن سازهایی چون عود، کمانچه، قیچک، دایره و رباب آشنایی پیدا کرد. وی تنها شاگرد دختر کلاس ابوالحسن صبا بود و این اقبال را یافت که در هنرستان، ردیفهای موسیقی او را از خودش فرا بگیرد. در همانجا آواز را نزد بنان، تنبک را نزد حسین تهرانی و ویولن را از محمود ذوالفنون آموخت. همچنین وی نوازندگی پیانو را در محضر جواد معروفی و قانون را نزد مهدی مفتاح آموزش دیده بود.
از جمله فعالیتهای هنری وی (اجراها): حضور در ارکسترهای ارکستر سازهای ملی به رهبری مهدی مفتاح، ارکستر خادم میثاق و ارکستر حقکردار (هرسه از ارکسترهای وزارت فرهنگ و هنر)، به عنوان تکنواز ویولن در سالهای آخر دبیرستان؛ نوازندۀ ویولن در ارکستر سمفونیک تهران به رهبری حشمت سنجری (دوسال پس از اخذ مدرک دیپلم)؛ تشکیل ارکستر سیمین به رهبری خودش در سال 1342 (سیمین خود بیشتر از 100 آهنگ برای این گروه ساخت و جز آهنگسازی، گروه را گاه به عنوان تکنواز و خواننده نیز همراهی میکرد) و ارکستر دیگری در سال بعد که این گروه اخیر تا سال 1348 فعالیت داشت؛ همکاری با ارکستر بزرگ رادیو به سرپرستی فریدون ناصری از سال 1348 به عنوان نوازندۀ ویولن؛ تکنواز قانون در ارکستر سازهای ملی طی سال 1349؛ همکاری با ارکستر ژوئیس موزیکال به سرپرستی سعدی حسنی از 15 آبان 1353 و برگزاری برنامههای متعددی در شهرهای مختلف کشور با این ارکستر؛ تکنوازی قانون در برنامۀ رادیویی «نوایی از موسیقی» طی سالهای 1352- 1353؛ اجرای کنسرتی با همراهی خاطره پروانه (1356)؛ اجرای چندین کنسرت برای بانوان با همراهی سیما بینا در تهران (1367- 1369)؛ تکنوازی قانون در تالار وحدت با همراهی ارکستر سمفونیک؛ اجرای برنامه در شیرخوارگاه آمنه (آهنگساز و نوازندۀ قانون) با همراهی منیژه درودیان (به عنوان خواننده و نوازندۀ کمانچه) در سال 1377. همراهی گروههایی در سفرهای هنری خارج از کشور (افغانستان- 1338/ یمن شمالی- 1351/ امریکا- 1352/ ترکیه- 1353/ هامبورگ، مونیخ، کلن و...) به عنوان تکنواز یا نوازندۀ ویولن یا قانون.
آقارضی جز اجراهای صحنهای، در برخی برنامههای رادیویی نیز آهنگهای مختلفی را خوانده است؛ از جمله آهنگهایی از مهدی مفتاح و روحالله خالقی در دو برنامۀ «یک شاخه گل».
آثار: از ابتدای فعالیت آقارضی تا واپسین اجراهایش، آثار زیادی اعم از آهنگسازی و نوازندگی به جا مانده است. او بیشتر از 100 آهنگ را بین سالهای 1342 تا 1357 ساخت؛ از جمله: آهنگ سفر، از تو خبر ندارم، از من بگذر، افسونگر، پشیمان، تمنای وصال، خطای من، رسوای عشق، عمر سفر یاد تنهایی و... نیز آهنگ ترانههای بیشتر خوانندگان ارکسترهای فرهنگ و هنر چون پریوش، افسانه، خاطره پروانه یا خوانندگانی چون مرضیه، مرجان، پروین، عهدیه و.... به این جمله باید اضافه کرد که موسیقی تمام نوارهای کاست شعرخوانی شاملو از شعرهای خودش، با قانون سیمین همراهی شده است.
تکنوازی قانونِ بیشتر فیلمها و سریالها اثر سیمین است. از جمله: امام علی (فرهاد فخرالدینی)، ولایت عشق (بابک بیات)، آخرین سردار (مجید انتظامی) و روز واقعه (مجید انتظامی).
سیمین آقارضی تنها یک کاست از تکنوازیهای خود منتشر کرد (قانون سیمین).