کامکار، خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Kamkars.jpg|بندانگشتی|کامکار، خانواده]] | |||
کامکار، خانواده <br><p>خانواده‌ای نوازنده از اهالی کردستان.</p><p>'''[[حسن کامکار]] (۱۳۰۲ـ۱۳۷1ش'''). موسیقی‌دان اهل کردستان. سازهای متعددی مانند [[ویولن]] و [[سنتور]] می‌نواخت و در رادیو کردستان و آموزشگاه‌های آن دیار فعال بود. او هشت فرزند (هفت پسر و یک دختر) خود را نیز در زمینۀ موسیقی آموزش داد. این فرزندان بعدها در تهران تحصیلات موسیقی را ادامه دادند. آنان در ۱۳۴۶ در سنندج، گروهی را با سرپرستی پدرشان تشکیل دادند و برنامه‌هایی اجرا کردند. برادران کامکار کنسرت‌هایی را با [[محمدرضا شجریان (خواننده)|محمدرضا شجریان]] و [[ناظری، شهرام (کرمانشاه ۱۳۲۹ش)|شهرام ناظری]] اجرا کردند و از ۱۳۶۸ به فعالیت‌های هنری خود به سرپرستی هوشنگ کامکار ادامه دادند.</p><p>'''[[هوشنگ کامکار]] (سنندج ۱۳۲۵ش‌ـ ) آهنگ‌ساز'''. او نزد پدر و نیز در کلاس‌های شبانۀ هنرستان موسیقی به فراگیری موسیقی پرداخت و پس از دریافت لیسانس آهنگ‌سازی از دانشگاه تهران، در [[ایتالیا]] به پی‌گیری مطالعات آهنگ‌سازی پرداخت و در نهایت نیز از دانشگاه سان‌فرانسیسکو، فوق‌لیسانس تاریخ موسیقی دریافت کرد. هوشنگ چندی در دانشگاه فارابی و [[دانشگاه تهران]] تدریس می‌کرد و آثار متعددی نیز برای ارکستر، سازهای ایرانی، آواز و ... آفریده و چندین کتاب تخصصی موسیقی را به فارسی برگردانده است.</p><p>'''[[اردشیر کامکار]] (سنندج ۱۳۴۱ش‌ـ ) نوازندۀ [[کمانچه]]'''. از کودکی نزد پدر به فراگیری ویولن پرداخت و در ارکستر فرهنگ و هنر سنندج، ویولن و کمانچه می‌نواخت. از ۱۳۵۹ با گروه‌های «عارف» و «شیدا» در تهران همکاری داشت و برای ادامه فراگیری ردیف از محضر [[لطفی، محمدرضا (گرگان ۱۳۲۵ـ۱۳۹۳ش)|محمدرضا لطفی]] بهره گرفت. ازجمله آثار اوست: آلبوم‌های به ''یاد صبا''، «''بر تارک سپیده''» و ''کنسرتو برای کمانچه و ارکستر''. </p><p>'''[[بیژن کامکار]] (سنندج ۱۳۲۸ش‌ـ ) نوازندۀ [[دف]]، و خواننده'''. مقدمات موسیقی را نزد پدر فراگرفت و در ۱۳۵۷ از دانشگاه تهران لیسانس موسیقی دریافت کرد. با گروه‌های «شیدا» و «عارف» همکاری داشت و ازجمله آثار اوست: آلبوم‌های ''زردی خزان''، ''کابوکی''، ''دف و نی''، ''ئاگری زیندو''، و اجرای ''کجایید ای شهیدان خدایی''.</p><p>'''[[پشنگ کامکار]] (سنندج ۱۳۳۰ش‌ـ ) نوازندۀ سنتور'''. موسیقی را نزد پدر و برادرش، هوشنگ، آغاز کرد. در ارکستر رادیو سنندج به سرپرستی پدر نوازندگی می‌کرد و در ۱۳۵۴ از دانشگاه تهران، لیسانس موسیقی گرفت. پشنگ در ۱۳۵۶ در آزمون باربد در رشتۀ سنتور به مقام نخست دست یافت. از آثار اوست: آلبوم‌های تک‌نوازی ''بارانه''، ''راست پنجگاه و ماهور''، و کتاب ''شیوۀ سنتورنوازی''.</p><p>'''[[ارسلان کامکار]] (سنندج ۱۳۳۹ش‌ـ ) آهنگ‌ساز و نوازندۀ ویولن و [[عود (موسیقی)|عود]]'''. فراگیری موسیقی را نزد پدر آغاز کرد و بعدها در رشتۀ موسیقی از دانشگاه تهران، لیسانس دریافت کرد. در سال‌های بعد نوازندۀ ویولن [[ارکستر سمفونیک تهران]] بود و تقریباً از اواسط دهۀ ۱۳۷۰ مایستر این ارکستر شد. ازجمله آثار اوست: ''پوئم‌سمفونیک خاک''، موسیقی فیلم ''مادر'' به کارگردانی [[حاتمی ، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش)|علی حاتمی]].</p><p>'''[[قشنگ کامکار]] (سنندج ۱۳۳۲ش‌ـ ) نوازندۀ [[سه تار|سه‌تار]]'''. از کودکی نزد پدر به فراگیری ویولن پرداخت. پس از عزیمت به تهران در محضر استادانی چون [[هرمزی، سعید (تهران ۱۲۷۶ـ همان جا ۱۳۵۵ش)|سعید هرمزی]]، محمدرضا لطفی و [[علیزاده، حسین (تهران ۱۳۳۰ش )|حسین علیزاده]] نواختن سه‌تار را فراگرفت.</p><p>'''[[ارژنگ کامکار]] (سنندج ۱۳۳۵ش‌ـ ) نوازندۀ تمبک و نقاش'''. در ابتدا در گروه‌های موسیقی در سنندج نوازندگی می‌کرد. در ۱۳۵۵ به تهران آمد و نزد محمدرضا لطفی فراگیری موسیقی را ادامه داد و در ۱۳۵۷ برای تحصیل در رشتۀ نقاشی به دانشگاه تهران راه یافت.</p><p>'''[[اردوان کامکار]] (سنندج ۱۳۳۷ش‌ـ ) نوازندۀ سنتور و آهنگ‌ساز'''. از کودکی نزد پدر به فراگیری سنتور پرداخت و با گروه‌های رادیو سنندج همکاری داشت. در ۱۳۵۸ به تهران آمد و فراگیری این ساز را نزد پشنگ کامکار ادامه داد. هارمونی (هماهنگی) را هم نزد هوشنگ و ارسلان کامکار فراگرفت. ازجمله آثار اوست:'' کنسرتو برای سنتور و ارکستر'' و آلبوم‌های ''دریا''، ''ماهی برای سال نو'' و نیز تک‌نوازهایی که گویای سبک نوین او در سنتورنوازی ایران است.</p> | |||
[[پرونده: | |||
<br><!--35107900--> | <br><!--35107900--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۵۰
کامکار، خانواده
خانواده‌ای نوازنده از اهالی کردستان.
حسن کامکار (۱۳۰۲ـ۱۳۷1ش). موسیقی‌دان اهل کردستان. سازهای متعددی مانند ویولن و سنتور می‌نواخت و در رادیو کردستان و آموزشگاه‌های آن دیار فعال بود. او هشت فرزند (هفت پسر و یک دختر) خود را نیز در زمینۀ موسیقی آموزش داد. این فرزندان بعدها در تهران تحصیلات موسیقی را ادامه دادند. آنان در ۱۳۴۶ در سنندج، گروهی را با سرپرستی پدرشان تشکیل دادند و برنامه‌هایی اجرا کردند. برادران کامکار کنسرت‌هایی را با محمدرضا شجریان و شهرام ناظری اجرا کردند و از ۱۳۶۸ به فعالیت‌های هنری خود به سرپرستی هوشنگ کامکار ادامه دادند.
هوشنگ کامکار (سنندج ۱۳۲۵ش‌ـ ) آهنگ‌ساز. او نزد پدر و نیز در کلاس‌های شبانۀ هنرستان موسیقی به فراگیری موسیقی پرداخت و پس از دریافت لیسانس آهنگ‌سازی از دانشگاه تهران، در ایتالیا به پی‌گیری مطالعات آهنگ‌سازی پرداخت و در نهایت نیز از دانشگاه سان‌فرانسیسکو، فوق‌لیسانس تاریخ موسیقی دریافت کرد. هوشنگ چندی در دانشگاه فارابی و دانشگاه تهران تدریس می‌کرد و آثار متعددی نیز برای ارکستر، سازهای ایرانی، آواز و ... آفریده و چندین کتاب تخصصی موسیقی را به فارسی برگردانده است.
اردشیر کامکار (سنندج ۱۳۴۱ش‌ـ ) نوازندۀ کمانچه. از کودکی نزد پدر به فراگیری ویولن پرداخت و در ارکستر فرهنگ و هنر سنندج، ویولن و کمانچه می‌نواخت. از ۱۳۵۹ با گروه‌های «عارف» و «شیدا» در تهران همکاری داشت و برای ادامه فراگیری ردیف از محضر محمدرضا لطفی بهره گرفت. ازجمله آثار اوست: آلبوم‌های به یاد صبا، «بر تارک سپیده» و کنسرتو برای کمانچه و ارکستر.
بیژن کامکار (سنندج ۱۳۲۸ش‌ـ ) نوازندۀ دف، و خواننده. مقدمات موسیقی را نزد پدر فراگرفت و در ۱۳۵۷ از دانشگاه تهران لیسانس موسیقی دریافت کرد. با گروه‌های «شیدا» و «عارف» همکاری داشت و ازجمله آثار اوست: آلبوم‌های زردی خزان، کابوکی، دف و نی، ئاگری زیندو، و اجرای کجایید ای شهیدان خدایی.
پشنگ کامکار (سنندج ۱۳۳۰ش‌ـ ) نوازندۀ سنتور. موسیقی را نزد پدر و برادرش، هوشنگ، آغاز کرد. در ارکستر رادیو سنندج به سرپرستی پدر نوازندگی می‌کرد و در ۱۳۵۴ از دانشگاه تهران، لیسانس موسیقی گرفت. پشنگ در ۱۳۵۶ در آزمون باربد در رشتۀ سنتور به مقام نخست دست یافت. از آثار اوست: آلبوم‌های تک‌نوازی بارانه، راست پنجگاه و ماهور، و کتاب شیوۀ سنتورنوازی.
ارسلان کامکار (سنندج ۱۳۳۹ش‌ـ ) آهنگ‌ساز و نوازندۀ ویولن و عود. فراگیری موسیقی را نزد پدر آغاز کرد و بعدها در رشتۀ موسیقی از دانشگاه تهران، لیسانس دریافت کرد. در سال‌های بعد نوازندۀ ویولن ارکستر سمفونیک تهران بود و تقریباً از اواسط دهۀ ۱۳۷۰ مایستر این ارکستر شد. ازجمله آثار اوست: پوئم‌سمفونیک خاک، موسیقی فیلم مادر به کارگردانی علی حاتمی.
قشنگ کامکار (سنندج ۱۳۳۲ش‌ـ ) نوازندۀ سه‌تار. از کودکی نزد پدر به فراگیری ویولن پرداخت. پس از عزیمت به تهران در محضر استادانی چون سعید هرمزی، محمدرضا لطفی و حسین علیزاده نواختن سه‌تار را فراگرفت.
ارژنگ کامکار (سنندج ۱۳۳۵ش‌ـ ) نوازندۀ تمبک و نقاش. در ابتدا در گروه‌های موسیقی در سنندج نوازندگی می‌کرد. در ۱۳۵۵ به تهران آمد و نزد محمدرضا لطفی فراگیری موسیقی را ادامه داد و در ۱۳۵۷ برای تحصیل در رشتۀ نقاشی به دانشگاه تهران راه یافت.
اردوان کامکار (سنندج ۱۳۳۷ش‌ـ ) نوازندۀ سنتور و آهنگ‌ساز. از کودکی نزد پدر به فراگیری سنتور پرداخت و با گروه‌های رادیو سنندج همکاری داشت. در ۱۳۵۸ به تهران آمد و فراگیری این ساز را نزد پشنگ کامکار ادامه داد. هارمونی (هماهنگی) را هم نزد هوشنگ و ارسلان کامکار فراگرفت. ازجمله آثار اوست: کنسرتو برای سنتور و ارکستر و آلبوم‌های دریا، ماهی برای سال نو و نیز تک‌نوازهایی که گویای سبک نوین او در سنتورنوازی ایران است.